Llukë Karafili

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Llukë Karafili
Data i miejsce urodzenia

17 października 1892
Berat

Data śmierci

1976

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Narodowość

albańska

Rodzice

Hristo Harallamba Karafili (ojciec), Polikseni Havel Çika (matka)

Llukë Karafili (ur. 17 października 1892 w Beracie, zm. 1976) – albański nauczyciel, publicysta, autor podręcznika szkolnego, bibliofil. Publikował pod pseudonimem Bardhyli[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w Beracie i tureckojęzycznej szkole w Ersece[2]. Miał zamiar kontynuować naukę w szkole średniej, jednak został z niej wypisany przez swojego ojca z powodu słabej znajomości języka tureckiego; naukę więc kontynuował w Janinie i Manastirze[2]. Uczęszczał również na studia prawnicze w Salonikach, jednak ze względu na śmierć swoich rodziców, był zmuszony zakończyć naukę i wrócić na teren Albanii[2].

W 1910 roku rozpoczął pracę nauczyciela języka albańskiego we Wlorze, a po odzyskaniu niepodległości przez Albanię nauczał również w Delvinie, Shën Vasil, Mursi, Konispolu[2] i Lushnji[3].

W 1922 roku opracował podręcznik dla pierwszych klas szkoły podstawowej[4]. Mieszkał tymczasowo w Szkodrze, gdzie posiadał własną bibliotekę licząca ponad 2500 woluminow w językach albańskim, greckim, włoskim, francuskim, na które składały się liczne rękopisy oraz publikacje z zakresu pedagogiki, literatury, historii oraz albanistyki[5].

W latach 1937-1939 publikował dla czasopism, jak franciszkańskie Hylli i Dritës oraz jezuickie Leka; jako pierwszy opublikował artykuł dotyczący albańskich bibliotek[1].

W lipcu 1944 roku został członkiem Instytutu Studiów Albańskich, który już pod koniec tegoż roku zakończył działalność; po dwóch latach założono Instytut Nauk, którego struktura była zbliżona do struktury poprzedniej organizacji, również należeli do niego prawie wszyscy członkowie Instytutu Studiów Albańskich[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn urzędnika Hrista Harallamby Karafiliego i Polikseni Havel Çiki[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Dema 1940 ↓, s. 17.
  2. ↑ a b c d e Gogaj 1998 ↓, s. 93-97.
  3. ↑ Dhana 2010 ↓, s. 219.
  4. ↑ LULISHTJA DJELMËNORE : PJES' E PARË = ABETARE : RADH` E PARË. adsh.unishk.edu.al. (alb.).
  5. ↑ Interreg III a Italia-Albania 2006 ↓, s. 6.
  6. ↑ Historiku i Institutit të Studimeve Shqiptare. akti.gov.al. [dostęp 2018-04-26]. (alb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Benedikt Dema, Diftojsi i Gjithmbarshëm i pesëmbdhetë vjetvet të para I-XV, „Hylli i Dritës”, 1940.
  • Iljaz Gogaj, Mësuesi e albanisti i dalluar dhe atdhetari i persekutuar dhe i harruar, Llukë Karafili - "Bardhyli", wyd. 1, 1998.
  • Interreg III a Italia-Albania. 2006.
  • Petraq Dhana, Arsimi Dhe Kultura Ne Myzeqe (1912 - 1990), 2010.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Llukë_Karafili&oldid=72145492”