Lobio
Lobio (gruz. ლობიო) – tradycyjne danie z fasoli, którego receptura różni się w każdej gruzińskiej rodzinie[1]. Słowo lobio oznacza dosłownie fasolę, a to danie może mieć formę zupy z czerwonej fasoli i soku z granatów, czasem pasty do chleba lub treściwego gulaszu. Potrawa jest oryginalnie wegańska, czyli nie zawiera składników pochodzenia zwierzęcego[2]. Zwyczajowo stosowanymi dodatkami są: kolendra, orzechy włoskie, czosnek, cebula[3][4]. Lobio może być podawane zarówno na ciepło, jak i na zimno[5].
Sposób przygotowania[edytuj | edytuj kod]
Składniki[edytuj | edytuj kod]
Składniki na cztery porcje.
- 400 gramów suchej, czerwonej fasoli
- 100 gramów cebuli
- 50 gramów świeżej natki kolendry
- 2 ząbki czosnku
- sól
- szczypta mielonych ziaren kolendry
- pół łyżki suszonej kozieradki błękitnej
- 3 liście laurowe
- 1 łyżeczka czarnego pieprzu
- 70 gramów oleju
Sposób przygotowania[edytuj | edytuj kod]
Namocz fasolę w zimnej wodzie przynajmniej dwie godziny przed gotowaniem. Następnie odsącz wodę, włóż fasolę, liść laurowy i sól do głębokiego garnka i zalej 1.5 l wody. Gotuj na średnim ogniu aż fasola zmięknie. Utrzyj suszoną koledrę, kozieradkę, czosnek, czarny pieprz i szczyptę soli w moździerzu. Posiekaj liście kolendry i cebulę. Rozgrzej olej na patelni i usmaż cebulę Odlej wodę, w której gotowała się fasola, ale zachowaj 200 ml w oddzielnym naczyniu, wykorzystasz ją później. Użyj drewnianej łyżki, żeby rozgnieść fasolę o krawędzie garnka. Dodaj składniki utarte w moździerzu i cebulę razem z olejem, w którym była smażona
Zmieszaj dokładnie wszystkie składniki i dodaj 200 ml wody, w której gotowała się fasola. Przełóż wszystko do garnka i gotuj na średnim ogniu przez 4–5 minut, mieszając od czasu do czasu. Danie można również nałożyć do indywidualnych glinianych naczyń i zapiec w piekarniku. Podawaj na ciepło, z dodatkiem chleba[6].
Inne rodzaje lobio[edytuj | edytuj kod]
Lobio może być również przygotowane w formie pasty, podawanej na zimno przystawki. Gotowaną fasolę mieli się na drobno, miesza z przyprawami, orzechami włoskimi i czosnkiem. Następnie kształtuje się z niej kulki, które następnie posypuje się owocem granatu i liśćmi świeżej kolendry[7]. Charakterystyczny smak potrawie zapewnia dodatek ostrej adżiki – czyli pasty z czerwonej papryki z dodatkiem soli, czosnku, ziół (w tym chmeli-suneli) i orzechów włoskich – oraz wytrawnego sosu, przygotowywanego z duszonych śliwek tkemali. Takiej fasolowej pasty można użyć również do smarowania pieczywa lub nadziewania pierogów[8].
Inną formą porzygotowania czerwonej fasoli jest lobiani. Jest to rodzaj chaczapuri, czyli drożdżowego placka, w tym przypadku wypełnionego pastą lobio (z fasoli).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Informacje krajoznawcze. W: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan – Magiczne Zakaukazie. Wyd. IV. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2012, s. 76-79, seria: Przewodniki Bezdroży. ISBN 978-83-246-7447-3.
- ↑ https://www.jadlonomia.com/przepisy/lobio-czyli-gulasz-z-fasoli/ [dostęp 2020-05-24]
- ↑ Darra Goldstein: The Georgian Feast: The Vibrant Culture and Savory Food of the Republic of Georgia. Wyd. 2. University of California Press, 1999, s. 156. ISBN 0-520-21929-5. [dostęp 2015-04-11]. (ang.)
- ↑ Андрей Азаров: Лобио (ros.). talerka.tv. [dostęp 2015-04-11]
- ↑ Goldstein, Darra (1999). The Georgian Feast: The Vibrant Culture and Savory Food of the Republic of Georgia. University of California Press. p. 156. ISBN 0-520-21929-5.
- ↑ https://georgiaabout.com/2012/07/17/about-food-lobio-georgian-bean-dish/ [dostęp 2020-05-24]
- ↑ http://dziekujeniegotuje.pl/przystawki/lobio-czyli-gruzinska-pasta-z-fasoli/ [dostęp 2020-05-24]
- ↑ http://obliczagruzji.monomit.pl/przepisy-kuchni-gruzinskiej/lobiani-na-patelni-u-mery [Odczyt 202-05-24]