Lubno (Białoruś)
53°29′14″N 26°31′59″E/53,487222 26,533056
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231432 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 53°29′14″N 26°31′59″E/53,487222 26,533056
| |
Lubno (biał. Любна, Lubna; ros. Любно, Lubno) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, w sielsowiecie Mir.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów miejscowość leżała w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. Było własnością Radziwiłłów. W 1828 jako wiano Stefanii Radziwiłłównej przeszło do rodu Sayn-Wittgensteinów.
W wyniku III rozbioru znalazło się w Rosji. W XIX i w początkach XX w. majątek ziemski położony w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżąca w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Mir[1]. W 1921 miejscowość liczyła 248 mieszkańców, zamieszkałych w 52 budynkach, wyłącznie Polaków wyznania prawosławnego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach nowogródzkim (do 1919), baranowickim (1919-1920), nieświeskim (1920-1926) i stołpeckim (1926-1945).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lubno, pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 440.
- Mapa WIG Stołpce. [dostęp 2023-10-28]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-10-28]. (ros. • biał.).
