Ludmiła Jeske-Choińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludmiła Jeske-Choińska
ilustracja
Imię i nazwisko

Ludmiła Jeske-Choińska
z domu Mikorska

Data i miejsce urodzenia

1849
Małachowo

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

2 listopada 1898
Warszawa

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

kompozytor, śpiewaczka

Ludmiła Jeske-Choińska z domu Mikorska (ur. 1849 w Małachowie, zm. 2 listopada 1898 w Warszawie) – polska kompozytorka i śpiewaczka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała wokalistykę u Mathilde Marchesi w Wiedniu i Francesco Lampertiego w Mediolanie oraz kompozycję u Gustawa Roguskiego (1839–1921) i Zygmunta Noskowskiego w Warszawie.

W roku 1880 poślubiła pisarza i publicystę Teodora Jeske-Choińskiego (1854–1920).

Zmarła w wieku 49 lat. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 24-4-26)[1].

Grób Ludmiły Jeske-Choińskiej na cmentarzu Powązkowskim

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Komponowała poematy symfoniczne, opery, operetki, pieśni solowe oraz utwory fortepianowe.

Wybrane utwory[edytuj | edytuj kod]

  • Operetka Filutka (1884)
  • Operetka Zuch dziewczyna (1884)
  • Opera komiczna Markiz de Créqui (1892)
  • Poemat symfoniczny Rusałka (1893, nagrodzony w Chicago)
  • Pieśni
  • Tańce na fortepian

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: LUDMIŁA JESKE-CHOIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]