Ludwik Kośmider

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Kośmider
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1910
Raków

Data i miejsce śmierci

24 października 1987
Jędrzejów

Przebieg służby
Lata służby

1932–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

86 Pułk Piechoty

Ludwik Kośmider (ur. 20 marca 1910 w Rakowie, zm. 24 października 1987 w Jędrzejowie) – kapral Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Rakowie koło Jędrzejowa, w rodzinie Józefa i Marianny z Domińskich. Absolwent Centralnej Szkoły Podoficerów Korpusu Ochrony Pogranicza w Osowcu, którą ukończył 15 marca 1932 z wynikiem bardzo dobrym, otrzymując nominację na kaprala. W końcu sierpnia 1939 został zmobilizowany do 86 pułku piechoty w Kraśne nad Uszą. W czasie agresji ZSRR na Polskę (17 września 1939) wzięty do niewoli 18 września 1939 przez Armię Czerwoną w mieście Oszmiana i wywieziony do przejściowego obozu jenieckiego NKWD w Griazowcu pod Wołogdą, skąd w listopadzie t.r. został przewieziony do punktu granicznego w Małaszewiczach i przekazany władzom niemieckim w ramach wymiany jeńców. Osadzony w niemieckim obozie jenieckim Stalag IV B Mühlberg w Saksonii; następnie został przeniesiony do obozu Stalag IX C w Turyngii, gdzie pracował w fabryce olejów mineralnych Lützkendorf w Krumpie (obecnie dzielnica Braunsbedra). Po wyzwoleniu przez wojska amerykańskie 13 kwietnia 1945 oraz bezwarunkowej kapitulacji Niemiec, trafił do obozu repatriacyjnego w Göppingen koło Stuttgartu, skąd powrócił do Polski w maju 1946. Zmarł w Jędrzejowie 24 października 1987 roku i został pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym bł. Wincentego Kadłubka.


Źródło[edytuj | edytuj kod]

  • Archiwum prywatne Zenona Stachury w Jędrzejowie; — dokumenty osobiste, papiery instytucji i organizacji, fotografie oraz rękopisy Ludwika Kośmidra.