Luis Rubiales

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luis Rubiales
Ilustracja
Luis Rubiales (2018)
Imię i nazwisko

Luis Manuel Rubiales Béjar

Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1977
Las Palmas de Gran Canaria

Prezes RFEF
Przynależność

RFEF

Okres urzędowania

od 17 maja 2018
do 10 września 2023[1]

Poprzednik

Juan Luis Larrea (tymczasowy)

Następca

Pedro Rocha (tymczasowy)

Wiceprezydent UEFA
Przynależność

UEFA

Okres urzędowania

od 29 maja 2019
do 10 września 2023[1]

Prezydent AFE
Przynależność

AFE

Okres urzędowania

od 9 marca 2010
do 20 listopada 2017

Następca

David Aganzo

Wzajemne Towarzystwo Zawodowych Sportowców
Okres urzędowania

od 2014
do 2017

Luis Rubiales
ilustracja
Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1991–1994 CF Motril
1994–1996 CF Valencia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–1997 CP Amorós
1997 CF Guadix 4 (0)
1997–1998 Granada 74
1998–1999 CF Guadix 42 (0)
1999–2000 RCD Mallorca B 30 (0)
2000–2001 UE Lleida 35 (0)
2001–2003 CD Xerez 64 (0)
2003–2008 UD Levante 96 (0)
2008–2009 CF Alicante 23 (0)
2009 Hamilton Academical 4 (0)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Luis Manuel Rubiales Béjar (ur. 23 sierpnia 1977 w Las Palmas de Gran Canaria[2][3]) – hiszpański piłkarz grający na pozycji pomocnika, działacz piłkarski, prezes Hiszpańskiego Związku Piłki Nożnej w latach 2018–2023, z wykształcenia prawnik.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Luis Rubiales urodził się na Gran Canarii, jednak rodzina kilka miesięcy po narodzinach Rubialesa przeprowadziła się do znajdującej się w prowincji Andaluzja Motrilu, w którym w 1991 roku Rubiales rozpoczął karierę piłkarską w juniorskim klubie CF Motril, w którym grał do 1994 roku. Następnie w latach 1994–1996 reprezentował barwy juniorów CF Valencia. W 1996 roku został powołany do reprezentacji Hiszpanii U-18.

Profesjonalna kariera[edytuj | edytuj kod]

Rubiales w 1996 roku przeniósł się do występującego w Tercera División CP Amorós, drugiej drużyny rezerw Atlético Madryt, w którym grał do 1997 roku. Wkrótce doznał urazu mięśnia prostego uda lewej nogi, operował do dr Pedro Guillén.

Następnie przeniósł się występującego w Segunda División B CF Guadix, jednak po czterech rozegranych meczach ligowych doznaje nawrotu kontuzji, w wyniku której wymaga 3-miesięcznej rehabilitacji. Klub go zwalnia, po czym Rubiales przenosi się do występującego w Tercera División Granada 74, jednak w sezonie 1998/1999 wrócił do występującego w tej samej lidze CF Guadix, z którym awansował do Segunda División B.

Następnie reprezentował barwy klubów: RCD Mallorca B w Segunda División B w sezonie 1999/2000 (trenerem był Juan Ramón López) oraz kluby Segunda División, UE Lleida w sezonie 2000/2001 oraz CD Xerez w latach 2001–2003, w którym trenerem był jeden z idoli Rubialesa z dzieciństwa, Bernd Schuster, a po sezonie 2002/2003 opuścił klub z powodu zaległości finansowych wobec niego.

Następnie zostaje zawodnikiem UD Levante, z którym pod wodzą trenera Manuela Preciado w sezonie 2003/2004 uzyskuje po 40 latach awans do Primera División, po czym Manuel Preciado zostaje zastąpiony przez Bernda Schustera, który trenował Rubialesa w CD Xerez. Debiut w Primera División zaliczył 29 sierpnia 2004 roku w zremisowanym 1:1 meczu wyjazdowym z Realem Sociedad. Jednak UD Levante po zajęciu 18. miejsca w sezonie 2004/2005 spada do Segunda División, jednak w sezonie 2005/2006 ponownie awansuje po Primera División, po czym klub przedłuża z Rubialesem kontrakt o kolejne trzy lata, pomimo jego kontuzji lewego kolana. W sezonie 2007/2008 zostaje kapitanem klubu, który przechodził wówczas kryzys finansowy i wówczas Rubiales nakłonił klubowych kolegów do protestów poza boiskiem, a także nawiązał kontakty z Hiszpańskim Związkiem Piłkarzy (AFE) oraz innymi klubami.

Po sezonie 2007/2008 opuścił UD Levante i przeniósł się do występującego w Segunda División CF Alicante, który wkrótce również zmagał się z problemami finansowymi, w wyniku których niemal całą rundę wiosenną sezonu 2008/2009 spędził na ławce rezerwowych.

Następnie przeniósł się do występującego w Scottish Premier League Hamilton Academical, jednak po rozegraniu czterech meczów ligowych, w których w dwóch z nich został wybrany najlepszym zawodnikiem meczu, zakończył karierę piłkarską.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

CF Guadix
UD Levante

Kariera działacza[edytuj | edytuj kod]

Luis Rubiales jeszcze w trakcie kariery piłkarskiej ukończył prawo na Universidad CEU Cardenal Herrera w Elche (członek Izby Adwokackiej w Madrycie) oraz studia zarządzania sportem na Universidad Camilo José Cela w Villanueva de la Cañada[2].

Hiszpański Związek Piłkarzy[edytuj | edytuj kod]

Luis Rubiales po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę w Hiszpańskim Związku Piłkarzy, którego 9 marca 2010 roku zostaje prezydentem[4], zastępując tym samym Gerardo Gonzáleza Movillę, który sprawował tę funkcję od 1988 roku oraz wycofał swoją kandydaturę w marcu 2010 roku. Hiszpański Związek Piłkarzy pod wodzą Rubialesa zaczął domagać się próby rozwiązania problemów ekonomicznych, z którymi borykało się wielu piłkarzy.

Już kilku dni po objęciu funkcji zapowiedział strajki oraz próbę wpłynięcia na rozegranie El Clásico (mecz pomiędzy Realem Madryt a FC Barceloną). Na początku sezonu 2011/2012 zwołał pierwszy od 27 lat strajk piłkarzy z Primera i Segunda División, żądając podpisania układu zbiorowego tworzącego fundusz gwarantujący wypłatę wynagrodzeń piłkarzom i nakładającego sankcje na kluby które nie wywiązały się z zobowiązań finansowych.

W sezonie 2015/2016 kontynuował swoją pracę, po czym Liga Nacional de Fútbol Profesional (LFP) zwróciła się do Sądu Krajowego o zawieszenie strajku uznając go za nielegalny. Ostatecznie osiągnięto porozumienie, na mocy którego 0,5% rocznych dochodów z praw telewizyjnych będzie przekazywane Hiszpańskiemu Związkowi Piłkarzy w celu wykorzystania na cele związane z poprawą warunków pracy piłkarzy i promocją ich zatrudnienia po zakończeniu działalności zawodowej w piłce nożnej. Rubiales w maju 2016 roku otrzymał nagrodę honorową Golsmedia za pracę na rzecz obrony grupy zawodowych i półprofesjonalnych piłkarzy, gwarantującą im prawa pracownicze, ekonomiczne, szkoleniowe i socjalne.

Po zgromadzeniu Hiszpańskiego Związku Piłkarzy w Walencji 26 czerwca 2016 roku ogłosił plany dotyczące zaległych środków finansowych:

  • plan oszczędzania na koniec kariery, umożliwiający piłkarzom dostęp do tych funduszy po przejściu na emeryturę
  • plan oszczędnościowy na wypadek sytuacji nadzwyczajnych
  • plan oszczędnościowy wdrożenie szeregu usług, które skupiałyby się w tzw. „Domku Piłkarza”, takich jak przychodnia medyczna, laboratorium badań mięśni oraz skupiska, aby zawodnicy bez drużyny mogli trenować i regenerować się po kontuzjach[5]

W czerwcu 2016 roku zaproponowano związkowi włączenie do stowarzyszenia również piłkarski, na co związek wyraził zgodę, po czym utworzono w związku Komitet Piłki Nożnej Kobiet.

Rubiales jest także od 2010 roku członkiem zarządu Consejo Superior de Deportes (CSD) oraz Hiszpańskiego Związku Piłki Nożnej (RFEF), od 2011 roku członkiem zarządu ds. dialogu społecznego w ACES Europe w Brukseli, od 2012 roku członkiem Komitetu Strategicznego Zawodowej Piłki Nożnej UEFA w Nyonie, od 2013 roku wiceprezesem Komitetu Wykonawczego FIFPro oraz od 2010 roku członkiem, a w latach 2014–2017 prezesem Wzajemnego Towarzystwa Zawodowych Sportowców (MDP).

Hiszpański Związek Piłki Nożnej[edytuj | edytuj kod]

Luis Rubiales podczas zgromadzenia Hiszpańskiego Związku Piłki Nożnej (RFEF) w La Ciudad del Fútbol w Las Rozas de Madrid został wybrany prezydentem związku, wygrywając w wyborach z tymczasowym prezydentem Juanem Luisem Larreim 80:56 (1 głos wstrzymany)[6][2][3]. W swoim przemówieniu zapewniał o jedności związku oraz wysiłkach na rzecz amatorskiej piłki nożnej oraz włączeniu kobiet na stanowiska kierownicze w strukturach piłkarskich[6].

13 czerwca 2018 roku, na dwa przed pierwszym meczem reprezentacji Hiszpanii na mistrzostwach świata 2018 w Rosji, nagle zwolnił selekcjonera Julena Lopeteguiego po ogłoszeniu o podpisaniu przez niego kontraktu z Realem Madryt[7][8]. Rubiales poinformował, że kluczowy wpływ na jego decyzję miał sposób ogłoszenia klubu o podpisaniu kontraktu z trenerem, poprosił klub o poczekanie z ogłoszeniem, jednak chwilę później władze Realu Madryt ogłosiły tę wiadomość. Julen Lopetegui zaledwie 20 dni wcześniej przedłużył swój kontrakt z RFEF do 2020 roku[9].

7 lutego 2019 roku został członkiem Komitetu Wykonawczego UEFA, natomiast 29 maja 2019 roku prezydent UEFA Aleksander Čeferin mianował Rubialesa wiceprezydentem związku.

21 września 2020 roku 95 głosami (10 głosów wstrzymanych) ponownie został wybrany prezydentem RFEF, na kadencję 2020–2024.

10 września 2023 roku poinformował o swojej rezygnacji z zajmowanych stanowisk w RFEF i UEFA[10][11][12].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Luis Rubiales był żonaty z Manuelą Delicado Vegą, z którą ma trzy córki: Lucíę, Anę i Elenę[13].

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Środki finansowe RFEF[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku były dyrektor Gabinetu Prezydenta RFEF, a prywatnie stryj Rubialesa, Juan Rubiales ujawnił, iż w jego prywatnym domku w Salobreña w prowincji Grenada odbywały się prywatne przyjęcia i orgie z udziałem młodych dziewcząt, finansowane z kart firmowych RFEF. Według niego bratanek miał także w 2018 roku ze środków finansowych RFEF opłacić wyjazd do Nowego Jorku z meksykańskim malarzem oraz wynajęcie tam domu. Zarzuty wzbudziły kontrowersje oraz zainteresowanie ze strony Prokuratury Antykorupcyjnej i innych podmiotów, które wszczęły śledztwo w tej sprawie[14][15][16][17][18].

Supercopa Files[edytuj | edytuj kod]

18 kwietnia 2022 roku hiszpańska e-gazeta El Confidencial opublikowały dokumenty i nagrania z rozmowy, nazwane przez nich Supercopa Files[19], na których Rubiales z zawodnikiem FC Barcelony Gerardem Piqué negocjuje prowizję dla zawodników 24 000 000 euro w związku z rozegraniem Superpucharu Hiszpanii w Arabii Saudyjskiej, a jednym z warunków miał być udział FC Barcelony i Realu Madryt wśród czterech klubów[20][21], co wzbudziło kontrowersje w Hiszpanii.

Mistrzostwa świata kobiet 2023[edytuj | edytuj kod]

20 sierpnia 2023 roku, podczas ceremonii wręczenia medali, po zwycięstwie kociecej reprezentacji Hiszpanii 1:0 z reprezentacją Anglii w finale mistrzostw świata 2023 na Stadium Australia w Sydney, pocałował w ustał pomocniczkę zwycięskiej drużyny, Jennifer Hermoso[22][23][24], w związku z czym oburzona zawodniczka zgłosiła do prokuratury sprawę w związku z molestoaniem seksualnym, przymusem oraz napaścią na tle seksualnym[25][26], wywołało oburzenie w Hiszpanii[27], natomiast prokuratura złożyła pozew przeciwko Rubialesowi do Sądu Krajowego w Madrycie[28]. Po rezygnacji Jennifer Hermoso z gry w drużynie La Roja, wyrażając swój sprzeciw i potępienie dla zachowań naruszających godność kobiet zrezygnowały także inne zawodniczki[29], a Rubiales został zawieszony przez FIFA na 90 dni, wszczęto wobec niego postępowanie dyscyplinarne oraz zakazano kontaktów z Jennifer Hermoso[30][31].

W związku z aferą wokół siebie, 10 września 2023 roku poinformował o swojej rezygnacji z zajmowanych stanowisk w RFEF i UEFA[32][33][34][35].

30 października 2023 roku Komisja Dyscyplinarna FIFA zdyskwalifikowała Rubialesa na trzy lata z pełnienia jakichkolwiek funkcji w piłce nożnej[36][37][38].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Zawieszony od 26 sierpnia 2023 roku.
  2. ↑ a b c Así es Luis Rubiales, nuevo presidente de la RFEF: el mejor futbolista en los despachos [data dostępu: 2018-05-17] (hiszp.)
  3. ↑ a b Rubiales, presidente de la FEF: un sindicalista del Madrid con Schuster como referencia [data dostępu: 2018-05-17] (hiszp.)
  4. ↑ Larrea y Rubiales, candidatos en las elecciones de la RFEF [data dostępu: 2018-03-12] (hiszp.)
  5. ↑ La AFE anuncia la creación de la Casa del Futbolista [data dostępu: 2016-06-23] (hiszp.)
  6. ↑ a b Luis Rubiales, nuevo presidente de la Real Federación Española de Fútbol [data dostępu: 2018-05-17] (hiszp.)
  7. ↑ Lopetegui destituido: Rubiales cesa a Julen Lopetegui a un día del Mundial de Rusia [data dostępu: 2018-06-13] (hiszp.)
  8. ↑ Rubiales fulmina a Lopetegui a dos días del debut de España en el Mundial de Rusia [data dostępu: 2018-06-14] (hiszp.)
  9. ↑ Lopetegui renueva hasta 2020 [data dostępu: 2018-05-22] (hiszp.)
  10. ↑ Skompromitowany prezes hiszpańskiej federacji odchodzi ze stanowiska [data dostępu: 2023-09-11]
  11. ↑ Oficjalnie: Prezes piłkarskiej federacji Hiszpanii (RFEF) Luis Rubiales zrezygnował ze stanowiska [data dostępu: 2023-09-11]
  12. ↑ Luis Rubiales zrezygnował ze stanowiska prezesa hiszpańskiej federacji piłkarskiej [data dostępu: 2023-09-11]
  13. ↑ ¿Quiénes son las hijas de Luis Rubiales? [data dostępu: 2023-08-30] (hiszp.)
  14. ↑ El ex jefe de Gabinete de Rubiales denuncia que pagó orgías con dinero de la Federación [data dostępu: 2022-09-15] (hiszp.)
  15. ↑ Orgías con dinero de la Federación y corrupción: las acusaciones a Luis Rubiales, en el ojo de la tormenta tras el beso en el festejo de España [data dostępu: 2023-08-22] (hiszp.)
  16. ↑ Los otros escándalos de Rubiales: orgías con dinero de la Federación, comisiones por la Supercopa y en contra de profesionalizar el fútbol femenino [data dostępu: 2023-08-25] (hiszp.)
  17. ↑ Polémicas y escándalos de Luis Rubiales: denuncias, escuchas, espionaje, corrupción y orgías [data dostępu: 2023-08-25] (hiszp.)
  18. ↑ Todas las polémicas del presidente Luis Rubiales: novias, orgías y denuncias de acoso [data dostępu: 2023-08-25] (hiszp.)
  19. ↑ Piqué y Rubiales usaron a Messi para encajar la Supercopa en enero: "Tenemos a Leo detrás" [data dostępu: 2022-04-19] (hiszp.)
  20. ↑ Rubiales pactó con Piqué un pelotazo de 24M por la Supercopa en Arabia: "Os quedáis 6 kilos" [data dostępu: 2022-04-18] (hiszp.)
  21. ↑ Desmontando a Luis Rubiales: mentiras y medias verdades en sus explicaciones [data dostępu: 2022-04-21] (hiszp.)
  22. ↑ Rubiales besa en la boca a Jenni Hermoso durante la celebración del Mundial de España: "Fue un gesto de amistad y gratitud" [data dostępu: 2023-08-20] (hiszp.)
  23. ↑ Spanish football president’s kiss sparks outrage after Women’s World Cup final [data dostępu: 2023-08-21] (ang.)
  24. ↑ Afera w Hiszpanii. Rubiales pocałował piłkarkę, influencer chce dla niej więzienia [data dostępu: 2023-08-30]
  25. ↑ Jenni Hermoso denuncia ante la Fiscalía a Luis Rubiales por el beso que le dio tras la final del Mundial [data dostępu: 2023-09-06] (hiszp.)
  26. ↑ Jenni Hermoso denunció formalmente a Luis Rubiales de agresión sexual por besarla sin consentimiento [data dostępu: 2023-09-06] (hiszp.)
  27. ↑ Rubiales vs Hermoso: nowe nagranie rzuca cień na oskarżenia przeciwko prezesowi hiszpańskiej federacji [data dostępu: 2023-08-30]
  28. ↑ Rubiales fue acusado de agresión sexual y coacciones por su beso a Jenni Hermoso [data dostępu: 2023-09-09] (hiszp.)
  29. ↑ Jenni Hermoso y las jugadoras renunciaron a la Selección de España [data dostępu: 2023-08-25] (hiszp.)
  30. ↑ Así te hemos contado el caso Rubiales: reacciones a la crisis en la RFEF tras el beso a Jenni Hermoso [data dostępu: 2023-08-28] (hiszp.)
  31. ↑ W Hiszpanii burza. Jest decyzja sądu. Luis Rubiales ukarany [data dostępu: 2023-09-15]
  32. ↑ Luis Rubiales dimite como presidente de la Real Federación Española de Fútbol y como vicepresidente de la UEFA [data dostępu: 2023-09-10] (hiszp.)
  33. ↑ Skompromitowany prezes hiszpańskiej federacji odchodzi ze stanowiska [data dostępu: 2023-09-11]
  34. ↑ Oficjalnie: Prezes piłkarskiej federacji Hiszpanii (RFEF) Luis Rubiales zrezygnował ze stanowiska [data dostępu: 2023-09-11]
  35. ↑ Luis Rubiales zrezygnował ze stanowiska prezesa hiszpańskiej federacji piłkarskiej [data dostępu: 2023-09-11]
  36. ↑ Luis Rubiales, inhabilitado tres años por la FIFA tras su beso a Jenni Hermoso [data dostępu: 2023-10-30] (hiszp.)
  37. ↑ Luis Rubiales, inhabilitado tres años por la FIFA tras su beso a Jenni Hermoso [data dostępu: 2023-10-30] (hiszp.)
  38. ↑ La FIFA suspendió a Luis Rubiales [data dostępu: 2023-10-30] (hiszp.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luis_Rubiales&oldid=72514053”