Real Sociedad

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Real Sociedad
Ilustracja
logo klubu
Pełna nazwa

Real Sociedad de Fútbol, S.A.D.

Przydomek

Erreala
Txuri-Urdin (Biało-Niebiescy)

Barwy

       
biało-niebieskie

Data założenia

7 września 1909

Debiut w najwyższej lidze

10 lutego 1929
Real Sociedad 1:1 Athletic Bilbao[1]

Liga

Primera División

Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Kraj Basków

Siedziba

San Sebastián

Adres

Anoeta pasalekua 1, 20014 San Sebastián

Stadion

Estadio Anoeta

Sponsor techniczny

Macron

Prezes

Jokin Aperribay

Menedżer generalny

Roberto Olabe

Trener

Imanol Alguacil

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Real Sociedad de Fútbol (wym. [reˈal soθjeˈðað]) – hiszpański klub piłkarski z siedzibą w mieście San Sebastián, założony 7 września 1909 roku. Obecnie występuje w rozgrywkach Primera División. Stadionem zespołu jest Anoeta, która mieści 32 tysiące widzów. Klub dwukrotnie był mistrzem Hiszpanii, w sezonach 1980/1981 i 1981/1982. W sezonie 2002/2003 Real Sociedad po raz ostatni zdobył wicemistrzostwo kraju. Drużyna rozgrywa też Derby Kraju Basków z Athletic Bilbao, była też jednym z założycieli Primera División w 1929 roku. Najdłuższy okres, w którym ekipa ta grała niezmiennie w najwyższej klasie rozgrywkowej to 40 sezonów, od 1967 do 2007 roku.

Klub posiada też sekcje: piłki nożnej kobiet, lekkoatletyki, hokeja na trawie i peloty.

Nazwa i barwy[edytuj | edytuj kod]

Klub w czasach hiszpańskiej republiki nazywany był Donostią Football Club, natomiast obecna nazwa oznacza Królewskie Towarzystwo Piłki Nożnej. Przydomkami, jakimi posługują się lokalni kibice, są Erreala oraz txuri-urdin ("biało-niebiescy" z powodu klubowych barw). Klubowe barwy pochodzą od flagi San Sebastian: niebieskiego prostokąta na białym tle[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Piłka nożna w San Sebastián zagościła na początku XX wieku dzięki uczniom i pracownikom powracającym z Wielkiej Brytanii. W 1904 założyli oni San Sebastian Recreation Club, rok później wystąpili w Pucharze Króla. W maju 1905 San Sebastian Football Club został utworzony jako osobna sekcja klubu. W 1909 drużyna ponownie zgłosiła się do Pucharu Króla, ale problemy z rejestracją zmusiły ją do wystąpienia pod nazwą Club Ciclista de San Sebastian. Ekipa to pokonała wtedy Club Español de Madrid 3:1 w finale tych rozgrywek. Właściwy Sociedad de Futbol utworzony 7 września 1909 roku. W 1910 hiszpańskie kluby grały w dwóch rywalizujących ze sobą ligach, Sociedad de Futbol rywalizowało w Copa UECF jako Vasconia de San Sebastian. W tym samym roku Król Alfons XIII, który używał San Sebastián jako swoją letnią rezydencję, dał klubowi swój honorowy patronat, dlatego też zespół przyjął nazwę Real Sociedad de Fútbol. Zespół był jednym z założycieli Primera División w 1928 i w inauguracyjnym sezonie zajęła czwarte miejsce z najlepszym strzelcem w ówczesnym sezonie – Francisco "Paco" Bienzobasem. Nazwa zespołu wraz z nadejściem Drugiej Republiki Hiszpańskiej została w 1931 zmieniona na Donostia Club de Futbol, a do obecnej nazwy powrócono po Hiszpańskiej wojnie domowej w 1939.

Zespół w latach 40. był typową ekipą balansującą między pierwszą a drugą ligą. Spadał wtedy z najwyższej klasy rozgrywkowej, a potem powracał do niej aż siedem razy. W tamtych czasach bramkarzem klubu był rzeźbiarz Eduardo Chillida, który swoją piłkarską karierę zakończył przez kontuzję.

Sukcesy w latach 80.[edytuj | edytuj kod]

Zespół został wicemistrzem kraju w sezonie 1979/80, osiągając 52 punkty, zaledwie jeden mniej niż Real Madryt i mając 13 punktów przewagi nad trzecim w tabeli Sportingiem Gijón. Real Sociedad po raz pierwszy mistrzem Hiszpanii został w sezonie 1980/81, wyprzedzając Real Madryt dzięki lepszemu bilansowi bramek (oba kluby zdobyły po 45 punktów)[3]. To dało awans drużyny do Pucharu Europy (1981/1982), w którym to Sociedad odpadło w pierwszej rundzie, przegrywając z CSKA Sofia (1:0 w Bułgarii i 0:0 w Hiszpanii[4].

Klub pod wodzą Alberto Ormaetxea obronił mistrzostwo w następnym sezonie, zdobywając 47 punktów i wyprzedzając drugą w tabeli FC Barcelonę o dwa oczka[5]. Najskuteczniejszym zawodnikiem tamtego sezonu w Sociedad był Jesús María Satrústegui, który strzelił 16 goli[6]. W kolejnym sezonie Hiszpan zdobył 13 goli, jednak jego rodak i klubowy kolega Pedro Uralde strzelił w tamtym sezonie jedną bramkę więcej[7]. W Pucharze Europy (1982/1983) zespół dotarł do półfinału, pokonując po drodze Víkingur, Celtic F.C. i Sporting CP, odpadając dopiero z przyszłym triumfatorem tych rozgrywek – Hamburgerem SV (3:2 w dwumeczu). Real Sociedad Superpuchar Hiszpanii zdobył na początku sezonu 1982/1983. Mimo że Baskowie w pierwszym meczu przegrali 1:0, zdołali pokonać Real Madryt w dwumeczu 4:1.

11 marca 1987 roku Real Sociedad ustanowił rekord w liczbie goli w ćwierćfinale Pucharu Króla przeciwko Realowi Mallorca wynikiem 10:1. W półfinale tego samego turnieju pokonali Athletic Bilbao w dwumeczu 1:0, a w finale 27 czerwca 1987 zwyciężyli z Atlético Madryt 4:2 w rzutach karnych (w regulaminowym czasie gry padł wynik 2:2). Mecz odbył się na La Romaredzie w Saragossie[8]. W kolejnym sezonie tych rozgrywek Sociedad po raz kolejny pokonał Atlético, tym razem w ćwierćfinale. Następnie pokonali Real Madryt w dwumeczu 5:0, jednak w finale gracze z Kraju Basków ulegli FC Barcelonie 1:0. Ten mecz z kolei odbył się na Estadio Santiago Bernabéu 30 marca 1988 roku[9]. W sezonie 1987/1988 Real Sociedad został z 51 punktami wicemistrzem kraju, tracąc 11 punktów do pierwszego w tabeli Realu Madryt i mając 3 punkty przewagi nad Atlético Madryt.

Urodzony w Anglii reprezentant Irlandii John Aldridge był pierwszym niebędącym Baskiem zawodnikiem Realu Sociedad, a także najlepszym strzelcem tego klubu w latach 1989-1991

Przez wiele lat Real Sociedad, podobnie jak ich największy rywal Athletic Bilbao, zatrudniał tylko baskijskich graczy. Sociedad przełamało tę politykę dopiero w 1989 roku, kupując reprezentanta Irlandii Johna Aldridga z Liverpoolu[10]. Aldridge strzelił 16 goli w swoim pierwszym sezonie, co uczyniło go najlepszym strzelcem Sociedad[11] i czwartym najskuteczniejszym graczem ligi w tamtym sezonie. Jego drużyna zajęła wówczas piąte miejsce w ligowej tabeli[12]. W 1990 Sociedad zatrudniła innego brytyjskiego napastnika Daliana Atkinsona z Sheffield Wednesday[13], który był także pierwszym czarnoskórym zawodnikiem klubu w historii. Strzelił on 12 goli w swoim pierwszym sezonie przy 17 bramkach Aldridga[14]. Był to ostatni sezon dla drugiego z tych graczy, który odszedł do Tranmere Rovers, natomiast Atkinson przeszedł do Aston Villi.

W sezonie 1997/1998 Real Sociedad osiągnął najlepszy wynik od czasów wicemistrzostwa w 1988 roku. Drużyna zajęła trzecie miejsce w lidze, zdobywając 63 punkty, tracąc 11 punktów do mistrzowskiej Barcelony, dwa do drugiego Bilbao i mając lepszy bilans bramkowy niż Real Madryt[12]. Jugosłowiański napastnik Darko Kovačević zdobył w tamtym sezonie 17 goli, dzięki temu zajął czwarte miejsce w klasyfikacji strzelców[15]. Dzięki lokacie uzyskanej w tamtym sezonie Sociedad zakwalifikowało się do Pucharu UEFA (1998/1999), w którym to pokonało Spartę Praga i Dinamo Moskwa, jednak w trzeciej rundzie nie dało rady Atlético Madryt.

XXI wiek[edytuj | edytuj kod]

Xabi Alonso był kluczowym zawodnikiem Sociedad, kiedy drużyna zdobyła wicemistrzostwo w 2003 roku

Po tym, jak Sociedad trzy razy z rzędu kończyło sezon na trzynastym miejscu w tabeli, w sezonie 2002/2003 drużyna zajęła drugie miejsce w tabeli[16]. Zespół zdobył 76 punktów, tracąc dwa oczka do Realu Madryt i mając dwa punkty przewagi nad trzecim Deportivo La Coruña[17]. Trenerem zespołu w tamtym czasie był Raynald Denoueix, natomiast za atak odpowiadali Turek Nihat Kahveci z reprezentantem Serbii Darko Kovačević. Zawodnicy ci byli kolejny trzecim i czwartym najlepszymi strzelcami w lidze, z 23 i 20 bramkami[18]. Drużyna składała się też z holenderskiego bramkarza Sandera Westervelda i Xabiego Alonso – urodzonego w San Sebastian pomocnika[19]. Alonso wygrał nagrodę tygodnika Don Balón dla najlepszego hiszpańskiego piłkarza, w tym samym plebiscycie najlepszym zagranicznym piłkarzem grającym w Primera Divsión został Nihat, a trenerem roku Denoueix[20].

Sociedad po wygranej z Realem Madryt 4:2 na Estadio Anoeta do przedostatniej kolejki zachowywało pierwsze miejsce w tabeli, jednak wtedy przegrało 3:2 z Celtą Vigo, kiedy to Real Madryt pokonał Atlético Madryt 4:0. Te wyniki oznaczały, że to drużyna z Madrytu objęła fotel lidera na kolejkę przed końcem sezonu, w której to Sociedad pokonało Atlético 3:0, a Real Madryt wygrał z Athletic Bilbao[21]. Zespół awansował bezpośrednio do Ligi Mistrzów UEFA (2003/2004), strzelając w sezonie 71 goli i schodząc pokonanym z boiska zaledwie 6 razy.

Real Sociedad trafił do grupy D razem z Juventusem, Galatasaray SK i Olympiakosem Pireus. Zespół wygrał dwa mecze, trzy razy zremisował i raz przegrał z Juventusem, co dało tej drużynie drugie miejsce[22] i awans do 1/8 finału, w której to dwukrotnie przegrała z Olympique Lyon[23]. Następny sezon w wykonaniu Basków był znacznie gorszy. Sociedad zajęło dopiero 15. miejsce w tabeli, zdobywając 46 punktów – zaledwie pięć więcej niż spadkowicz – Real Valladolid[24].

Real Sociedad z ligi spadł po sezonie 2006/2007, zajmując 19. miejsce. 9 lipca 2007 roku były reprezentant Walii i trener m.in. Fulham Chris Coleman został nowym trenerem Sociedad. Walijczyka polecił John Toshack, w przeszłości trener drużyny z San Sebastian. Coleman zrezygnował ze swojej posady 16 stycznia 2008 roku.

13 lipca 2010 roku Real Sociedad powrócił do Primera División. Po emocjonującej końcówce sezonu, drużyna prowadzona wówczas przez Martína Lasarte zdobyła 74 punkty i zdołała wyprzedzić drugiego Hérculesa Alicante, trzecie Levante UD i czwarty Real Betis o zaledwie trzy punkty.

20 grudnia 2012 na mecz z Sevillą każdy zawodnik Realu Sociedad wyszedł z koszulką, na której zamiast reklamy sponsora pojawiło się imiona i nazwiska wybranych losowo fanów zespołu. Sociedad nazwało tę akcję Nosimy Cię na naszych koszulkach. Akcja nie miała przynieść dochodów, a zachęcić potencjalnych kibiców do kibicowania zespołowi[25].

W tym samym sezonie Real Sociedad zajął czwarte miejsce w tabeli, zapewniając je sobie w ostatniej ligowej kolejce po pokonaniu Deportivo La Coruña i przegranej Valencii z Sevillą. Dzięki temu Baskowie po 10 latach ponownie wywalczyli możliwość gry w Lidze Mistrzów, a pokonując w fazie play-off drużynę Olympique Lyon 4-0 w dwumeczu awansowali do fazy grupowej tych rozgrywek[26].

Stadion[edytuj | edytuj kod]

Estadio Anoeta od wewnątrz
 Osobny artykuł: Estadio Anoeta.

Real Sociedad swoje mecze od 1993 roku rozgrywa na Estadio de Anoeta w San Sebastian i może pomieścić 32 076 widzów. Wcześniej zespół swoje mecze przez 80 lat rozgrywał na Estadio de Atocha, który z kolei mógł pomieścić 17 000 widzów. Przed 1913 roku Sociedad mecze rozgrywało na Estadio Ondarreta.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwo (2): 1980/81, 1981/82
Wicemistrzostwo (3): 1979/80, 1987/88, 2002/03
Zwycięstwo (3): 1909, 1986/1987, 2019/20
Finalista (4): 1913, 1928, 1951, 1987/88
Zwycięstwo (1): 1982
Mistrzostwo (3): 1948/49, 1966/67, 2009/10
Wicemistrzostwo (2): 1940/41, 1942/43

Sezon po sezonie[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Oznaczenie kolorami
I poziom ligowy
II poziom ligowy
brak rozgrywek

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

Stan na 17 listopada 2022

Nr Poz. Piłkarz
1 BR Hiszpania Álex Remiro
2 OB Hiszpania Álex Sola
3 PO Hiszpania Martín Zubimendi
4 PO Hiszpania Asier Illarramendi
5 PO Hiszpania Igor Zubeldia
6 OB Hiszpania Aritz Elustondo (wicekapitan)
7 NA Hiszpania Ander Barrenetxea
8 PO Hiszpania Mikel Merino
9 NA Hiszpania Carlos Fernández
10 NA Hiszpania Mikel Oyarzabal (kapitan)
11 NA Francja Momo Cho
12 OB Hiszpania Aihen Muñoz
13 BR Hiszpania Andoni Zubiaurre
14 NA Japonia Takefusa Kubo
15 OB Hiszpania Diego Rico
16 PO Hiszpania Ander Guevara
17 PO Hiszpania Robert Navarro
Nr Poz. Piłkarz
18 OB Hiszpania Andoni Gorosabel
19 NA Norwegia Alexander Sørloth
20 OB Hiszpania Jon Pacheco
21 PO Hiszpania David Silva
22 PO Hiszpania Beñat Turrientes
23 PO Hiszpania Brais Méndez
24 OB Francja Robin Le Normand
25 NA Nigeria Umar Sadiq
26 OB Hiszpania Aritz Arambarri
28 NA Hiszpania Ander Martín
29 PO Hiszpania Robert Navarro
30 OB Hiszpania Urko González de Zárate
31 PO Hiszpania Jon Ander Olasagasti
32 BR Hiszpania Unai Marrero
33 NA Hiszpania Jon Karrikaburu
34 PO Hiszpania Jon Magunazelaia

Piłkarze na wypożyczeniu[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
BR Hiszpania Gaizka Ayesa (w CD Numancia do 30 czerwca 2023)
OB Francja Modibo Sagnan (w FC Utrecht do 30 czerwca 2023)


Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
1. Hiszpania José Ángel Berraondo 1918 1923
2. Węgry Lippo Hertzka 1923 1926
3. Hiszpania Luis Ortiz de Urbina 1926 1926
4. Hiszpania Benito Díaz 1926 1930
5. Anglia Harry Lowe 1930 1935
6. Hiszpania Gaspar Gurruchaga 1939 1941
7. Sebastián Silveti &
Patxi Gamborena 		1941 1942
8. Benito Díaz 1942 1951
9. José Ignacio Urbieta 1951 1955
10. Salvador Artigas 1955 1960
11. Joseba Elizondo 1960 1960
12. Baltasar Albéniz 1960 1962
13. Joseba Elizondo 1962 1962
14. Joseba Elizondo 1962 1962
15. Perico Torres 1962 1963
16. Antonio Barrios 1963 1964
17. Roman Galarraga 1964 1966
18. Andoni Elizondo 1966 1970
19. Angel Segurola 1970 1971
20. Andoni Elizondo 1971 1972
21. Rafael Iriondo 1972 1974
22. Andoni Elizondo 1974 1976
23. Hiszpania José Antonio Irulegui 1976 1978
24. Hiszpania Alberto Ormaetxea 1978 1985
25. Walia John Toshack 1985 1989
26. Hiszpania Marco Antonio Boronat 1989 1991
Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania
27. Hiszpania Javier Expósito 1991 1991
28. Walia John Toshack 1991 1994
29. Hiszpania Salva Iriarte 1994 1995
30. Hiszpania Javier Irureta 1995 1997
31. Austria Bernd Krauss 1997 1999
32. Hiszpania Javier Clemente 1999 2000
33. Hiszpania Miguel Ángel Alonso 2000 2000
34. Walia John Toshack 2000 2002
35. Hiszpania Roberto Olabe 2002 2002
36. Francja Raynald Denoueix 2002 2004
37. Hiszpania José Maria Amorrortu 2004 2006
38. Hiszpania Gonzalo Arconada 2006 2006
39. Hiszpania José Mari Bakero 2006 2006
40. Hiszpania Miguel Ángel Lotina 2006 2007
41. Walia Chris Coleman 2007 2008
42. Hiszpania José Ramón Eizmendi 2008 2008
43. Hiszpania Juan Manuel Lillo 2008 2009
44. Urugwaj Martín Lasarte 2009 2011
45. Francja Philippe Montanier 2011 2013
46. Hiszpania Jagoba Arrasate 2013 2014
47. Szkocja David Moyes 2014 2015
48. Hiszpania Eusebio Sacristán 2015 2018
49. Hiszpania Imanol Alguacil 2018 2018
50. Hiszpania Asier Garitano 2018 2018
51. Hiszpania Imanol Alguacil 2018 urzęduje

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Real Sociedad w europejskich pucharach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Real Sociedad - Athletic Club (1 - 1) 10/02/1929 [online], bdfutbol.com [dostęp 2021-02-08] (hiszp.).
  2. ↑ Comprar Bandera San Sebastian – Comprar Banderas. [dostęp 2013-12-17].
  3. ↑ Comprar Bandera de San Sebastian - TuBandera.es. [dostęp 2013-12-17].
  4. ↑ UEFA Champions League 1981/82 – History – 1st – UEFA.com. [dostęp 2013-12-17].
  5. ↑ Performance record of Real Sociedad football Club - Football Craze. [dostęp 2013-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-17)].
  6. ↑ Real Sociedad 1980-1981. [dostęp 2013-12-17].
  7. ↑ Real Sociedad 1981-1982. [dostęp 2013-12-17].
  8. ↑ Spain – Cup 1987. [dostęp 2013-12-17].
  9. ↑ Spain – Cup 1988. [dostęp 2013-12-17].
  10. ↑ BBC – Oxford – Oxford Inspires – John Aldridge. [dostęp 2013-12-17].
  11. ↑ Real Sociedad 1989-1990. [dostęp 2013-12-17].
  12. ↑ a b Spain, Final Tables 1989-1999. [dostęp 2013-12-17].
  13. ↑ Liga de Fútbol Profesional - Página web Oficial de la Liga de Fútbol Profesional. [dostęp 2013-12-17].
  14. ↑ Real Sociedad 1990-1991. [dostęp 2013-12-17].
  15. ↑ La Liga Top Scorers – 1997-1998. [dostęp 2013-12-17].
  16. ↑ Futbol | Real Sociedad de Fútbol | Equipos | Futbolme.com. [dostęp 2013-12-17].
  17. ↑ Austria – 1. Liga – Predictions, Head to Head (H2H) Statistics, Match Fixtures, Odds and Results – SoccerPunter.com. [dostęp 2013-12-17].
  18. ↑ La Liga Top Scorers – 2002-2003. [dostęp 2013-12-17].
  19. ↑ http://www.soccerbase.com/players/search.sd?search=Xabi+Alonso&type=player [dostęp 2013-12-17]
  20. ↑ Spain – Footballer of the Year. [dostęp 2013-12-17].
  21. ↑ Real Sociedad 2002/03. Holding Midfield. [dostęp 2013-12-17].
  22. ↑ UEFA Champions League 2003/04 – History – Standings – UEFA.com. [dostęp 2013-12-17].
  23. ↑ UEFA Champions League 2003/04 – History – 1/8. – UEFA.com. [dostęp 2013-12-17].
  24. ↑ Spanish Primera División Table - ESPN FC. [dostęp 2013-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-19)].
  25. ↑ Real Sociedad put fans' names instead of shirt sponsor. inside World Soccer, 2012-12-21.
  26. ↑ Real Sociedad – Olympique Lyon. Hiszpanie przypieczętowali awans. eurosport.onet.pl, 2012-08-28.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Hiszpanii w piłce nożnej
Sezony
Primera
División
Kluby w sezonie
2023/2024
Byłe kluby ligi
Zwycięzcy
Inne
Liga Mistrzów w sezonie 2023/2024
Grupa A
Grupa B
Grupa C
Grupa D
Grupa E
Grupa F
Grupa G
Grupa H

Zwycięzcy Superpucharu Hiszpanii w piłce nożnej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Real_Sociedad&oldid=71187225”