Kępkowiec żeberkowano-żyłkowany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Lyophyllum loricatum)
Kępkowiec żeberkowano-żyłkowany
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

kępkowcowate

Rodzaj

kępkowiec

Gatunek

kępkowiec żeberkowano-żyłkowany

Nazwa systematyczna
Lyophyllum loricatum (Fr.) Kühner
Bull. mens. Soc. linn. Soc. Bot. Lyon 7: 211 (1938)

Kępkowiec żeberkowano-żyłkowany (Lyophyllum loricatum (Fr.) Kühner) – gatunek grzybów należący do rodziny kępkowcowatych (Lyophyllaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lyophyllum, Lyophyllaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1838 roku Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus loricatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1938 Robert Kühner, przenosząc go do rodzaju Lyophyllum[1].

Synonimy nazwy naukowej[2]:

  • Agaricus loricatus Fr. 1838
  • Gyrosa cartilaginea var. loricata (Fr.) Quél. 1886
  • Lyophyllum decastes var. loricatum (Fr.) Kühner
  • Lyophyllum loricatum f. subxanthum Agnello & P. Alvarado 2012
  • Tricholoma loricatum (Fr.) Gillet 1874

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 roku[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 5–11 cm, kształt początkowo łukowaty, potem rozpostarty z szerokim i tępym garbem. Brzeg ostry. Jest chrząstkowaty i zazwyczaj pofalowany. Powierzchnia gruzełkowato pomarszczona, gładka. Skórka gruba, podobna do pancerza, błyszcząca i higrofaniczna o barwie kasztanowo-brązowej lub sepio-brązowej, czasami z oliwkowym odcieniem[4]

Trzon

Wysokość 3–9 cm, grubość 0,5–1,5 cm, twardy, pełny, sprężysty. Pod kapeluszem białawo-kosmkowaty i omączony, poza tym pokryty wrośniętymi włókienkami. Pod kapeluszem i u podstawy białawy, na środku brudno-brązowawy[4].

Blaszki

Wąskie, gęste, twarde i sprężyste, początkowo białawe, potem kremowo-białawe, w końcu słomkowo-żółtawe[4].

Miąższ

Twardy, chrząstkowaty, sprężysty, białawy. Ma przyjemny zapach, w smaku jest słodkawo-cierpki (według niektórych zdecydowanie nieprzyjemny)[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Kępkowiec żeberkowano-żyłkowany występuje w niektórych krajach Europy, w Ameryce Południowej i Środkowej[5]. W Polsce jest rzadki, według W. Wojewody jest gatunkiem wymierającym (kategoria zagrożenia Ex)[3]. Do 2003 r. w piśmiennictwie podano tylko jedno jego stanowisko i to już archiwalne (Międzyrzec Podlaski, 1904). Jednak kilka współczesnych stanowisk podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[6].

Występuje na nizinach i terenach pagórkowatych w świetlistych lasach liściastych, w parkach i sadach, zwłaszcza pod bukami. Owocniki na ziemi od sierpnia do listopada[4].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Saprotrof. Jest grzybem jadalnym[4], jednak ze względu na rzadkość występowania wartym objęcia ochroną[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-06-12] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2020-06-12] (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. DiscoverLife [online] [dostęp 2020-06-12] (ang.).
  6. a b Aktualne stanowiska kępkowca żeberkowano-żyłkowanego w Polsce [online] [dostęp 2020-06-12].