Mączniak prawdziwy winorośli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Po lewej stronie owoce zaatakowane przez mączniaka
Rozwój Erysiphe necator

Mączniak prawdziwy winorośligrzybowa choroba roślin atakująca winorośl. Wywołana jest przez grzyba Erysiphe necator, oraz jego stadium konidialne, dawniej określane jako odrębny gatunek – Oidium tuckeri[1]. Choroba znana od dawna we wszystkich krajach, gdzie uprawiana jest winorośl. W Polsce choroba ma mniejsze znaczenie niż mączniak rzekomy winorośli, od którego różni się m.in. tym, że atakuje wszystkie części roślin[2].

Wino uzyskane z winogron chorych na mączniaka jest nieprzyjemne w smaku i ma przykry zapach, a także niską zawartość alkoholu.

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Formy przetrwalnikowe mączniaka prawdziwego, w postaci owocników tzw. kleistotecjów (otoczni), zimują na powierzchni porażonych organów pod łuskami pąków i na powierzchni zdrewniałych pędów[2]. Wiosną z rozwijających się pąków grzyb przenosi się na młode latorośle. Podczas sprzyjających warunków tworzą się zarodniki konidialne, które bardzo szybko się rozprzestrzeniają. Najlepsze warunki rozwoju choroby są w temperaturze 25-30 °C, natomiast powyżej 35 °C grzyb ginie. Także silne mrozy zimowe powodują zniszczenie znacznej części grzybni. Optymalne warunki kiełkowania zarodników konidialnych są przy wilgotności ok. 90%, choć deszcz i rosa wpływa hamująco na rozwój choroby, gdyż zarodniki są zmywane z powierzchni liści[3].

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Grzyb atakuje wszystkie części zielone krzewów[3]. Początkowo na wierzchniej i spodniej stronie liści pojawiają się mało wyraźne, bladozielone, charakterystycznie matowe plamy o średnicy kilku milimetrów. Zarodniki konidialne pojawiające się jako mączysty nalot są w początkowej fazie choroby słabo widoczne. Nalot jest bardziej intensywny na wierzchniej stronie liści, choć występuje po obu stronach liścia, a uwidacznia się po dłuższym okresie ciepłej pogody. W późniejszym okresie silniej porażone liście schną i obumierają.

Na latoroślach pojawiają się podłużne, ciemne plamki, pokryte słabo widocznym nalotem zarodników. W miarę drewnienia latorośli plamki ciemnieją i stają się czarnobrązowe. Na jagodach tworzy się gęsty brudnobiały nalot. Pod nim, na powierzchni skórki, występują często drobne, ciemne, nekrotyczne plamki. Skórka owoców zasycha, pęka głęboko, aż do nasion.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Index Fungorum. [dostęp 2015-12-16]. (ang.).
  2. a b Janusza Mazurek: Biologia i zwalczanie mączniaka prawdziwego na winorośli w Europie i na świecie.. Winnice Polskie. [dostęp 2011-12-03].
  3. a b Roman Myśliwiec: Ochrona winorośli przed chorobami i szkodnikami. Winnica Golesz. [dostęp 2011-12-03].