Małgorzata Sacha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Sacha
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: fenomenologia religii, religie Indii, religioznawstwo, gender studies
Doktorat

1996 – filozofia
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

2012 – religioznawstwo
Uniwersytet Jagielloński

adiunkt Uniwersytetu Jagiellońskiego

Małgorzata Sacha – polska religioznawczyni, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalistka w zakresie fenomenologii religii, religii Indii i gender studies.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1996 na podstawie napisanej pod kierunkiem Haliny Grzymała-Moszczyńskiej rozprawy pt. Światło w doktrynie i praktykach Siddha Jogi otrzymała na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora nauk humanistycznych dyscyplina filozofia specjalność filozofia religii. Tam też uzyskała w 2012 stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie religioznawstwo[1].

Została adiunktem w Instytucie Religioznawstwa Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego[1][2].

Opublikowała m.in. książkę pt. Tam, gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi, Kraków 1999[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dr hab. Małgorzata Sacha, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-07-22].
  2. a b dr hab. Małgorzata Sacha. uj.edu.pl. [dostęp 2018-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)].