Maciej Manikowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maciej Manikowski (ur. 10 października 1966 w Ostrzeszowie) – polski teolog i filozof, absolwent filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim, adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Ostrzeszowie. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Marii Curie-Skłodowskiej w Ostrzeszowie. W latach 1981-2001 harcerz, najpierw Związku Harcerstwa Polskiego, a potem Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Od 1985 roku związany z Wrocławiem. Studia filozoficzne na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1988-1993. Związany zawodowo z Instytutem Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego od roku 1993. W latach 2008 - 2010 wykładowca przedmiotów filozoficznych w Ewangelikalnej Wyższej Szkole Teologicznej we Wrocławiu. Doktorat z filozofii języka pod kierunkiem prof. Jerzego Krakowskiego obroniony na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego w roku 1996, habilitacja z zakresu teologii i patrystyki w roku 2003. Indywidualne studia teologiczne w zakresie teologii dogmatycznej, teologii fundamentalnej oraz patrystyki w Katholieke Universiteit Leuven w Belgii.

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku wyszło na jaw, że spora część jednego z artykułów Macieja Manikowskiego (opublikowanego w 1996 roku) ma charakter plagiatu (wyimki przepisane z książki Włodzimierza Łosskiego)[2][3]. Manikowski tłumaczył, że brak przypisów spowodowany został dziwaczną usterką techniczną; najpoważniejszą konsekwencją, jaka go spotkała, była nagana[2]. Po latach okazało się, że zapożyczone z cudzych prac fragmenty zdarzały się Manikowskiemu już wcześniej[3].

Inne wątpliwości budzi doktorat Macieja Manikowskiego. Pierwsza próba doktoryzacji została powstrzymana przez negatywne zdanie opiniujących rozprawę profesorów Jana Woleńskiego i Andrzeja Siemianowskiego. Rok później jednak Manikowski obronił pracę, tym razem, mimo tradycji nakazującej utrzymać w podobnych sytuacjach tych samych recenzentów, recenzowaną przez innych naukowców[2].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Studia z filozoficznej tradycji chrześcijaństwa (red.) Maciej Manikowski. Wrocław, 1998 ISBN 83-2291-747-3
  • Filozofia wczesnochrześcijańska i jej źródła (red.) Maciej Manikowski. Wrocław, 2000 ISBN 83-2292-043-1
  • Filozofia w obronie dogmatu. Argumenty antytryteistyczne Grzegorza z Nyssy na tle tradycji. Wrocław, 2002 ISBN 83-8630-864-8
  • Pierwsza zasada, świat stworzony i drogi poznania. Pseudo-Dionizy Areopagita – jego filozofia i teologia. Kraków, 2006 ISBN 83-6074-103-4
  • Człowiek i świat wokół niego. Studia z filozofii średniowiecznej (red.) Maciej Manikowski. Wrocław, 2008 ISBN 978-83-6073-217-5

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uniwersytet Wrocławski – pracownicy. Uniwersytet Wrocławski. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
  2. a b c dr Marek Wroński, "Wstyd po latach", Forum akademickie, nr 3/2005.
  3. a b dr Marek Wroński, "Ponowny wstyd po latach". forumakademickie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-11)]., Forum akademickie, nr 3/2009.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]