Maciej Załęski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Delegat Ambasady RP we Władywostoku | |
| Okres |
od 1942 |
| Kier. Delegatury w Brukseli i Luksemburgu | |
| Okres |
od 1945 |
| Przedstawiciel Rządu RP w Brukseli | |
| Okres |
od 1950 |
Maciej Załęski, Maciej Ślubicz-Załęski h. Prus III (ur. 6 lutego 1904 w Bugaju, pow. sandomierski, zm. 29 lipca 1972 w Santiago de Chile[1]) – polski prawnik, urzędnik konsularny i dyplomata.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Kazimierza Ślubicz-Załęskiego h. Prus (III) (1867-1929) i Teresy Karskiej h. Boleścic (1876-1909). Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[2]. Wstąpił do polskiej służby zagranicznej, pełniąc w niej służbę m.in. praktykanta w MSZ (1928), urzędnika w komisariacie generalnym w Gdańsku (1928-1930), attache w Moskwie (1930-1932), wicekonsula w Tyflisie (1932-1934), urzędnika/kier. referatu w MSZ (1934-1938), I sekr. w Kownie (1938-1939) i Helsingforsie (1939-1940)[3]. Służył w armii polskiej we Francji i Wielkiej Brytanii (1940-1941). Powrócił do służby zagranicznej w której zajmował funkcje - radcy w Moskwie i Kujbyszewie kier. referatem interwencji (1941-1942)[4], delegata ambasady w randze II sekretarza we Władywostoku (1942), urzędnika w Teheranie (1942-1943), urzędnika/kier. wydz. emigracyjnego MSZ w Londynie (1943-1944), radcy w Brukseli (1944-1945), kier. delegatury w Brukseli i Luksemburgu (1945-1946), przedst. Rządu RP w Brukseli, z tyt. ministra pełnomocnego w okresie od 1950 do 1951[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ http://www.sejm-wielki.pl/b/cz.I040915
- ↑ https://www.archiwumkorporacyjne.pl/index.php/muzeum-korporacyjne/krakow/k-corolla/
- ↑ Rocznik służby zagranicznej RP 1939
- ↑ Daniel Boćkowski: Czas nadziei. Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej w ZSRR i opieka nad nimi placówek polskich w latach 1940–1943, Instytut Historii PAN/Wydawnictwo NERITON Warszawa 1999
- ↑ Polska służba zagraniczna po 1 września 1939 r., Londyn 1954