Magdalena Witkiewicz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 sierpnia 1976 |
|---|---|
| Narodowość |
Polka |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Magdalena Witkiewicz (ur. 11 sierpnia 1976[1] w Gdańsku) – polska pisarka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jest absolwentką Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańskiego Studium Bankowości oraz Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów.
Debiutancka powieść pt. Milaczek została wydana w 2008[2]. Następnie w 2010 Panny Roztropne. W 2012 ukazała się bestsellerowa powieść Opowieść niewiernej[3]. Pisarka prowadziła firmę marketingową Efekt Motyla, zanim porzuciła pracę na etacie i zaczęła żyć tylko pisaniem i z pisania książek.
W 2014 reprezentowała Polskę na Międzynarodowym Festiwalu Literatury Europejskiej w Hanoi.
W maju 2017 bestsellerowa powieść Czereśnie zawsze muszą być dwie była festiwalową premierą Międzynarodowego Festiwalu Literatury Apostrof. Książka zdobyła nagrodę roku w plebiscycie na najlepszą książkę roku organizowanym przez portal Lubimyczytac.pl Jej książki sprzedają się w kilkuset tysiącach egzemplarzy. W październiku kolejny raz została wydana Lilka i spółka i Lilka i wielka afera przez Wydawnictwo Od deski do deski Tomasza Sekielskiego[4]. 23 maja wydana została kolejna część serii pod tytułem Mateusz i zapomniany skarb. „Lilkowa” seria okrzyknięta została współczesnymi Dziećmi z Bullerbyn[przez kogo?].
Jej książki ukazały się w Wietnamie, na Litwie, w Kazachstanie oraz w Stanach Zjednoczonych[5].
Ma męża Tomasza i dwoje dzieci: córkę i syna oraz cztery koty, w tym Puszysława, który został bohaterem książki napisanej wraz z Alkiem Rogozińskim "Biuro M".
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
2013 „Szkoła żon” – Najlepsza książka na lato – Nagroda główna 2013 „Szkoła żon” – Najlepsza książka na lato – „Powieści z pieprzykiem” 2013 „Ballada o ciotce Matyldzie” – Najlepsza książka na wiosnę – „Proza polska” 2013 „Lilka i spółka” – Najlepsza książka na wiosnę – „Powieść dla starszych dzieci” 2015 „Moralność pani Piontek” – Najbardziej wyczekiwana premiera targowa, Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie 2015 „Pierwsza na liście” – Najlepsza książka dla kobiet (Festiwal literatury w Ząbkowicach Śląskich)[4]. Książka „Czereśnie zawsze muszą być dwie" otrzymała tytuł Książki Roku 2017 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura obyczajowa i romans[6].
Książka "Pierwsza na liście" została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura obyczajowa i romans. W kolejnym roku taką nominację uzyskała powieść "Cześć, co słychać"[7], a w 2023 nominowana została książka „Córka generała”[8].
W 2021 roku M. Witkiewicz nominowano do bestsellerów Empiku 2021 w kategorii audiobook za powieść "Wizjer". Utwór został uznany za najlepszy kryminał tegoż roku w plebiscycie "Złotego Kościeja"[5].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- 2008 – Milaczek[9], z ilustracjami Henryka Sawki
- 2010 – Panny roztropne[10]
- 2012 – Opowieść niewiernej[11]
- 2013 – Lilka i spółka[12]
- 2013 – Ballada o ciotce Matyldzie[12]
- 2013 – Szkoła żon[13]
- 2013 – Zamek z piasku
- 2014 – Pensjonat marzeń
- 2014 – Szczęście pachnące wanilią
- 2014 – Lilka i wielka afera
- 2015 – Pierwsza na liście
- 2015 – Moralność pani Piontek[14]
- 2015 – Selfie; książka wydana tylko w formie e-booka (wspólnie z Magdaleną Kuydowicz)
- 2016 – Cześć, co słychać?[15]
- 2016 – Pracowania dobrych myśli[15]
- 2016 – Awaria małżeńska (wspólnie z Nataszą Sochą)
- 2017 – Po prostu bądź[16]
- 2017 – Czereśnie zawsze muszą być dwie[16]
- 2017 – Ósmy cud świata[16]
- 2017 – Pudełko z marzeniami (wspólnie z Alkiem Rogozińskim)[16]
- 2018 – GPS Szczęścia, czyli jak się wydostać z Czarnej D. (wspólnie z Marzeną Grochowską)
- 2018 – Biuro M (wspólnie z Alkiem Rogozińskim)
- 2018 – Mateusz i zapomniany skarb
- 2019 – Cymanowski młyn (wspólnie ze Stefanem Dardą)
- 2019 – Jeszcze się kiedyś spotkamy
- 2019 – Uwierz w Mikołaja
- 2021 – Wizjer
- 2021 – Srebrna łyżeczka
- 2021 – Drzewko szczęścia
- 2022 – Córka generała[17]
- 2022 – Listy pisane szeptem[18]
- 2022 – Telefon od Mikołaja[18]
- 2023 — Perfumeria na rozstaju dróg[18]
- 2023 — Zielarnia pod starym dębem[18]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Magdalena Witkiewicz Official, facebook.com [dostęp 2018-08-22] (pol.).
- ↑ 'Milaczek' Magdalena Witkiewicz > Powieść, 17 grudnia 2013 [dostęp 2018-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-17].
- ↑ Opowieść niewiernej, Lubimyczytać.pl [dostęp 2018-08-22] (pol.).
- ↑ a b Bio – Magdalena Witkiewicz, „Magdalena Witkiewicz” [dostęp 2018-08-22] (pol.).
- ↑ a b Ryszarda Wojciechowska, To jest rok gdańskiej pisarki Magdaleny Witkiewicz, „Zawsze Pomorze” (7), 2022, s. 21, ISSN 2700-3700.
- ↑ Książka Roku 2017 Lubimyczytac.pl, lubimyczytac.pl [dostęp 2018-08-22] (pol.).
- ↑ Magdalena Witkiewicz, Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-05-29] (pol.).
- ↑ Robert Drózd, Książka Roku 2022 według lubimyczytac.pl – tym razem aż 96% nominowanych tytułów przeczytamy na czytnikach!, Świat Czytników, 2 lutego 2023 [dostęp 2023-05-29] (pol.).
- ↑ Magdalena Witkiewicz, Milaczek, Henryk Sawka (ilust.), Warszawa: Wydawnictwo SOL, 2008, ISBN 978-83-925879-5-8, OCLC 297790972.
- ↑ Wydawnictwo SOL, Warszawa 2010 ISBN 9788392916251
- ↑ Wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2012
- ↑ a b Wydawnictwo Nasza Księgarnia, Warszawa 2013
- ↑ Wydawnictwo Filia, Warszawa 2013
- ↑ Wydawnictwo Filia, Poznań 2015, ISBN 978-83-7988-494-0.
- ↑ a b Wydawnictwo Filia, Warszawa 2016
- ↑ a b c d Wydawnictwo Filia, Warszawa 2017
- ↑ Córka generała, www.skarpawarszawska.pl [dostęp 2022-03-08].
- ↑ a b c d Magdalena Witkiewicz - Wydawnictwo FLOW, wydawnictwoflow.pl [dostęp 2023-05-29].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona debiutanckiej powieści Magdaleny Witkiewicz "Milaczek". milaczek.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-13)].
- Oficjalna strona Magdaleny Witkiewicz