Mako (pocisk hipersoniczny)
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Wymiary | |
| Długość |
4 metry |
| Średnica |
33 mm |
| Masa |
590 kg |
| Parametry techniczne | |
| Napęd | |
| Prędkość |
> Mach5 |
| Parametry użytkowe | |
| Masa głowicy |
50 kg |
Mako – amerykański pocisk hipersoniczny przeznaczony dla bojowych taktycznych platform lotniczych, w tym zwłaszcza samolotów stealth jak F-35 Lightning II i F-22 Raptor, a także samolotów uderzeniowych Boeing F/A-18E/F Super Hornet i EA-18G Growler oraz Lockheed Martin F-16 Fighting Falcon. Mako jest bronią hipersoniczną zaprojektowaną do przenoszenia w komorach wewnętrznych F-35 i innych samolotów o obniżonej sygnaturze radarowej, do zwalczania celów powierzchniowych, w tym celów lądowych i morskich.
Większość informacji technicznych nie została ujawniona, nie znany jest dokładny zasięg pocisku, jego prędkość maksymalna oraz rodzaj zastosowanego w nim układu naprowadzania. Lockheed Martin ujawnił jedynie, że pocisk ma około 4 metrów długości i 33 milimetry średnicy, oraz masę całkowitą 590 kg. Mieści też głowicę bojową o masie 50 kg.
Geneza
[edytuj | edytuj kod]Rozwój pocisku został rozpoczęty wraz z uruchomieniem przez United States Air Force programu „Stand In Attack Weapon” (SiAW), zmierzającego do zapewnienia amerykańskim siłom powietrznym zdolności do uderzenia na cele przeciwnika będące elementami jego strefy antydostepowej[1]. Ostatecznie jako dostawcę nowego systemu wybrany został Northrop Grumman, USAF nie zdecydowała się natomiast na udział Lockheeda Martina w programie[1]. Przedsiębiorstwo kontynuowało jednak prace samodzielnie na własny koszt, we współpracy z przedsiębiorstwemCoAspire, starając się jednocześnie zainteresować nowym pociskiem amerykańską marynarkę wojenną. W kwietniu 2024 roku, Lockheed Martin ujawnił istnienie pocisku podczas konferencji Sea Air Space[1][2]. Według udzielonych informacji, prace nad nim zajęły siedem lat, pocisk został przetestowany na różnych platformach lotniczych, w tym na samolotach F-35, F-22, F-16, F/A-18 Super Hornet, Growler i P-8 Poseidon, jest też sprawny i gotowy do produkcji[1][2]. Mimo gotowości pocisku do produkcji, US Navy wpisała pocisk do rejestru gotowych do użycia technologii oczekujących na finansowanie (Other Transaction Agreement, OTA)[1]. Pentagon przyznał Mako status 6 stopnia gotowości technicznej (technical readiness level 6) lub wyższy, co w administracji systemu zakupów amerykańskiego Departamentu Obrony oznacza najwyższy stopień gotowości systemu do produkcji[3].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Większość informacji o nowym pocisku pozostaje niejawna. Wiadomo natomiast, że celem zmieszczenia w wewnętrznej komorze uzbrojenia, przy łącznej masie 590 kg, pocisk ma 4 metry długości i 33 cm średnicy. Nie jest znany zasięg pocisku, na podstawie jednak wymagań technicznych w programie SiAW, można wnioskować ze wynosi on co najmniej 300-350 km. Wyposażony jest w głowicę bojową o masie 50 kg[2]. Według nieoficjalnych komentarzy w mediach (nie potwierdzonych przez Lockheed Martin), pocisk manewruje za pomocą niewielkich płaszczyzn sterowych w ogonie pocisku, lub też za pomocą dysz z wektorowanym ciągiem. Według informacji pochodzących od producenta, mimo że nowy pocisk został opracowany do przenoszenia na platformie lotniczej, może być również łatwo przystosowany do wystrzeliwania z platform lądowych, morskich, a nawet spod wody[4].
Podobnie jak pociski balistyczne, Mako napędzany jest silnikiem rakietowym na paliwo stałe, w przeciwieństwie jednak do pocisków balistycznych nie porusza się po trajektorii balistycznej, lecz płaskim lotem na dużym pułapie z częstymi manewrami w zależności od potrzeb misji[5]. Jego bardzo wysoka prędkość i manewrowośc umożliwiają mu penetrowanie obszarów objetych obroną przeciwrakietową, z prędkością hipersoniczną lub poniżej jej granicy, w zależności od potrzeb misji[5].
Nazwa Mako wywodzi się od angielskiej nazwy gatunku najszybszego rekina, Isurusa z rodziny lamnowatych[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefano D'Urso: Lockheed Martin Unveils New Mako Hypersonic Missile Which Can Be Carried Internally By The F-35. The Aviationist, 10 kwietnia 2024. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
- Thomas Newdick: The Lowdown On Lockheed’s Newly Revealed Mako Hypersonic Missile. The WarZpone, 11 kwietnia 2024. [dostęp 2024-08-17]. (ang.).
- Aaron-Matthew Lariosa: Lockheed Martin’s New Mako Hypersonic Missile Breaks Cover. Naval News. [dostęp 2024-08-18]. (ang.).
- Alex Hollings: Lockheed Martin’s new hypersonic missile can fit inside the F-22. Sandboxx News. [dostęp 2024-08-18]. (ang.).