Maksim Starostin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maksim Starostin
Максим Иванович Старостин
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1902
Stołypino

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1948
Moskwa

Stopień wojskowy

generał major

deputowany do Rady Najwyższej ZSRR
Okres

od 1940
do 1945

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru”

Maksim Iwanowicz Starostin (ros. Максим Иванович Старостин, ur. 7 lipca?/20 lipca 1902 we wsi Stołypino w guberni saratowskiej, zm. 14 listopada 1948 w Moskwie) – radziecki polityk i wojskowy, generał major.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1921–1933 pracował w komitetach Komsomołu w guberni irkuckiej, od 1922 członek RKP(b), od 1922 do 1923 uczeń szkoły w Irkucku, 1931 ukończył studia w Instytucie Budownictwa Radzieckiego. W latach 1933–1938 elew Akademii Wojskowo-Inżynieryjnej Armii Czerwonej im. Kujbyszewa, podczas II wojny światowej członek Rady Wojskowej Frontu Północnego, później 14 Armii. Od 2 marca 1944 generał major. Od stycznia 1939 do kwietnia 1945 I sekretarz Komitetu Obwodowego WKP(b) w Murmańsku, jednocześnie w latach 1940–1945 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR. Po wojnie pracował w wydziale kadr KC WKP(b), od sierpnia 1947 do sierpnia 1948 zastępca ministra kontroli państwowej ds. kadr. Od 21 marca 1939 do śmierci zastępca członka KC WKP(b). Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]