Maleniec (strumień)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maleniec
Ilustracja
Maleniec niedaleko ujścia do Skotawy
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Wysoczyzna Polanowska

Strumień
Długość ok. 9,6 km
Źródło
Miejsce na pd. od Czarnej Dąbrówki
Wysokość

ok. 130 m n.p.m.

Współrzędne

54°20′24″N 17°33′39″E/54,340000 17,560833

Ujście
Recypient Skotawa
Miejsce

na pd. od Gogolewa

Wysokość

62,7 m n.p.m.

Współrzędne

54°21′27″N 17°22′50″E/54,357500 17,380556

Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Maleniec[1]strumień[1] w Polsce, w województwie pomorskim, przepływający przez obszar powiatów słupskiego i bytowskiego, w granicach gmin Dębnica Kaszubska i Czarna Dąbrówka, prawy dopływ Skotawy o długości ok. 9,6 km. Istotny dla regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa. Znajduje się w obszarze mającym znaczenie dla Wspólnoty sieci Natura 2000 i podawano z niego gatunek – głowacza białopłetwego, stanowiący jeden z jego przedmiotów ochrony.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Strumień przepływa przez obszar dwóch gmin: Czarna Dąbrówka w powiecie bytowskim i Dębnica Kaszubska w powiecie słupskim. Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków płynie przez obręby ewidencyjne: Czarna Dąbrówka, Kleszczyniec, Nożyno, Gogolewko (przez osadę Maleniec, którą opływa od południa) i Gogolewo[2][a]. W podziale kraju na regiony fizycznogeograficzne jest położony na obszarze mezoregionu Wysoczyzna Polanowska[3], będącego częścią makroregionu Pojezierze Zachodniopomorskie. Mezoregion ten zaliczany jest do typu wysoczyzn młodoglacjalnych w większości o charakterze gliniastym, falistym lub płaskim[4][5].

Początek bierze na południe od wsi Czarna Dąbrówka, na wysokości ok. 130 m n.p.m. Uchodzi prawobrzeżnie do Skotawy na południe od wsi Gogolewo na wysokości ok. 62,7 m n.p.m. Na znacznym odcinku płynie równoleżnikowo w kierunku zachodnim, na wysokości zabudowań osady Maleniec obiera kierunek północno-zachodni[2][b].

Hydrologia[edytuj | edytuj kod]

Ma długość około 9,6 km[6]. Jego większym dopływem jest Struga Gogolewska o długości ok. 6 km[2]. Krajowy kod jednolitej części wód powierzchniowych to RW200017472649[7].

W zlewni cieku położone są zbiorniki wodne, m.in. Kopieniec Mały (3,88 ha[8]), Kopieniec Średni (10,04 ha[8]), Kopieniec (11,16 ha[8])[2][3].

Ichtiofauna[edytuj | edytuj kod]

W strumieniu w latach 2008-2009 stwierdzono obecność Salmo trutta, okonia pospolitego (Perca fluviatilis), karasia srebrzystego (Carassius gibelio), kiełbia pospolitego (Gobio gobio), ciernika (Gasterosteus aculeatus) i głowacza białopłetwego (Cottus gobio). W latach 2003-2004 notowano także minoga strumieniowego (Lampetra planeri) i różankę pospolitą (Rhodeus sericeus), a w latach 1998-1999 zaobserwowano ukleję pospolitą (Alburnus alburnus). Tylko trzy gatunki – okoń, kiełb i głowacz, zachowały ciągłość obserwacji od 1998[9].

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Właściwy w sprawach gospodarowania wodami jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gdańsku[3]. Ciek, jak i jego dopływ – Struga Gogolewska, wymienione są w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie śródlądowych wód powierzchniowych lub części stanowiących własność publiczną jako istotny dla regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa[10].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Odcinki strumienia leżą w granicach otuliny Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi”[3] oraz obszaru mającego znaczenie dla Wspólnoty (projektowanego specjalnego obszaru ochrony siedlisk) „Dolina Słupi” (PLH220052) w ramach sieci Natura 2000. Tę drugą formę ochrony przyrody wyznaczono w styczniu 2014 na powierzchni 6991,48 ha[11][3].

Do września każdego roku w strumieniu dozwolone są metody połowu ryb spinningowa i muchowa. Od 1 września obowiązuje zakaz połowu spinningowego, od 1 października do 31 grudnia wędkowanie niezależnie od metody jest niedozwolone, ponieważ w tym czasie ciek stanowi obręb ochronny[12].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. na podstawie danych Państwowego Rejestru Granic, w: Geoportal Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej, op. cit.
  2. na podstawie warstwy skanu mapy rastrowej, w: Geoportal Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej, op. cit.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 155, ISBN 83-239-9607-5.
  2. a b c d Geoportal Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2020-03-17]. (pol.).
  3. a b c d e Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-03-17]. (pol.).
  4. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 46. ISBN 978-83-01-16022-7.
  5. Jerzy Kondracki, Andrzej Richling. Regiony fizycznogeograficzne, skala 1:1500000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1994
  6. Zasoby przyrodnicze dorzecza Słupi i Łupawy. Słupsk: Związek Miast i Gmin Dorzecza Rzeki Słupi i Łupawy, 2002, seria: Materiały do Monografii – Związek Miast i Gmin Dorzecza Rzeki Słupi i Łupawy. ISBN 83-87-30233-3.
  7. Rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie przyjęcia Planu utrzymania wód w regionie wodnym Dolnej Wisły. Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego, poz. 4682 – Gdańsk, dnia 30 grudnia 2016 r. [dostęp 2020-03-17]. (pol.).
  8. a b c Wykaz jezior – wód stojących będących własnością Skarbu Państwa – Starosty Bytowskiego. Starostwo Powiatowe w Bytowie. [dostęp 2020-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-25)]. (pol.).
  9. Piotr Dębowski i inni, Zmiany w ichtiofaunie dorzecza Słupi w okresie od 1998 do 2009 roku, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PZW, 2013 (Roczniki naukowe Polskiego Związku Wędkarskiego), s. 65-97, ISSN 0860-648X [dostęp 2020-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02].
  10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie śródlądowych wód powierzchniowych lub części stanowiących własność publiczną (Dz.U. z 2003 r. nr 16, poz. 149)
  11. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-18)].
  12. Wykaz wód ZO PZW w Słupsku udostępnionych do wędkowania objętych rejestracją połowów wędkarskich oraz zasady wędkowania. Wody rzek zaliczanych do wód „górskich” (Kraina pstrąga i lipienia). Polski Związek Wędkarski. Okręg Słupski. [dostęp 2020-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-18)]. (pol.).