Manuel García Gil
Kardynał prezbiter | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Arcybiskup Saragossy | ||
Okres sprawowania |
1858–1881 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Inkardynacja | ||
Prezbiterat |
10 marca 1827 | |
Nominacja biskupia |
22 grudnia 1853 | |
Sakra biskupia |
23 kwietnia 1854 | |
Kreacja kardynalska |
12 marca 1877 | |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
23 kwietnia 1854 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Manuel García Gil (ur. 14 marca 1802 w San Salvador de Camba, zm. 28 kwietnia 1881 w Saragossie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Saragossy, profesor teologii, dominikanin.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1826 wstąpił do zakonu Dominikanów. Święcenia kapłańskie przyjął 10 marca 1827. 22 grudnia 1853 został wybrany biskupem Badajoz. 23 kwietnia 1854 w Lugo przyjął sakrę z rąk arcybiskupa Miguela Garcíi Cuesty (współkonsekratorami byli biskupi Santiago Rodríguez Gil i Telmo Maceira). 23 grudnia 1858 objął stolicę metropolitalną Saragossy, na której pozostał już do śmierci. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego I. 12 marca 1877 Pius IX wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santo Stefano al Monte Celio. Wziął udział w konklawe wybierającym Leona XIII.