Marcin Drąg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Drąg
Ilustracja
Marcin Drąg, 2019
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1975
Świdnica

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia biologiczna, biochemia, chemia kombinatoryczna
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski (1999)

Doktorat

2003 – chemia
Politechnika Wrocławska

Habilitacja

2011 – chemia
Politechnika Wrocławska

Profesura

2016

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Marcin Drąg, VI Festiwal Góry Literatury, 2020

Marcin Drąg (ur. 30 lipca 1975 w Świdnicy) – polski chemik, profesor nauk chemicznych, nauczyciel akademicki Politechniki Wrocławskiej, laureat nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 lipca 1975 w Świdnicy. Chemią i biologią zainteresował się podczas nauki w II Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy[1]. W 1999 ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Wrocławskim, a stopień doktora uzyskał w 2003 na Politechnice Wrocławskiej. Jego praca doktorska została uhonorowana nagrodą za najlepszą pracę z chemii organicznej przez Polskie Towarzystwo Chemiczne i Sigma-Aldrich (2004)[2]. W 2003 r. został mianowany asystentem na Politechnice Wrocławskiej i następnie adiunktem (2004 r.)[3]. W latach 2005–2008 prowadził badania na stażu podoktorskim w The Burnham Institute for Medical Research w La Jolla, Kalifornia (USA) w laboratorium prof. Guy Salvesena[3]. W 2011 roku habilitował się na Politechnice Wrocławskiej na podstawie pracy pt. Biblioteki substratów oraz inhibitorów jako narzędzia w badaniu właściwości metaloproteaz i proteaz cysteinowych[4]. W 2016 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk chemicznych[4][5]. Od stycznia 2020 r. pełni funkcję kierownika Katedry Chemii Biologicznej i Bioobrazowania na Politechnice Wrocławskiej[6]. Specjalizuje się w: chemii biologicznej, chemii kombinatorycznej, enzymach proteolitycznych, syntezie peptydów oraz sondach do obrazowania[7]. Jego zainteresowania badawcze w zakresie chemii biologicznej obejmują projektowanie i syntezę substratów, inhibitorów i sond molekularnych dla różnych klas enzymów, w szczególności enzymów proteolitycznych. Prof. Drąg opracował kilka nowych, wszechstronnych technologii przydatnych do szybkiego określenia specyficzności substratowej enzymów proteolitycznych. W szczególności jego laboratorium zapoczątkowało i rozwinęło technologię z zastosowaniem dużej liczby nienaturalnych aminokwasów w bibliotekach kombinatorycznych (technologia HyCoSuL – Hybrid Combinatorial Substrate Library)[3]. Autor 11 patentów i ok. 140 publikacji[8][9].

Wielokrotny stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, beneficjent grantów Narodowego Centrum Nauki oraz innych polskich i zagranicznych instytucji. Nagradzany Nagrodą Rektora Politechniki Wrocławskiej i Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 2019 został laureatem nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej[8].

Należy do Komitetu Chemii Polskiej Akademii Nauk[4]. W czerwcu 2022 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności[10]. W 2023 roku wybrany na członka rady International Proteolysis Society[11].

W 2020 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[12].

Hobby[edytuj | edytuj kod]

Wędkarstwo, nurkowanie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marcin Drąg: W nauce mogę robić wszystko, co chcę [rozmowa] [online], pwr.edu.pl [dostęp 2020-05-18] (pol.).
  2. ptchem.pl [online], ptchem.pl [dostęp 2022-01-20].
  3. a b c d Marcin Drąg – Bioorganic [online], www.bioorganic.ch.pwr.wroc.pl [dostęp 2019-11-08].
  4. a b c Prof. dr hab. Marcin Drąg, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-03-16].[martwy link]
  5. Postępowanie awansowe – Marcin Drąg. ck.gov.pl / Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów. [dostęp 2020-03-16].
  6. prof. dr hab. Marcin Drąg. pwr.edu.pl. [dostęp 2022-01-20].
  7. prof. dr hab. Marcin Drąg. pwr.edu.pl. [dostęp 2020-03-16].
  8. a b Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2019-11-08].
  9. Marcin Drag (publikacje i cytowania). scholar.google.com. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
  10. Nowo wybrani członkowie PAU. 11 VI 2022
  11. IPS Council [online], International Proteolysis Society [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  12. M.P. z 2020 r. poz. 815.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]