Marek Płoza-Doliński
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
Marek Płoza-Doliński (ur. 23 stycznia 1950 w Warszawie, zm. 24 lutego 2017 tamże[1]) – polski artysta, grafik, plakacista, malarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 23 stycznia 1950 w Warszawie. Uczęszczał do VII Liceum Ogólnokształcącego im. J. Słowackiego, w którym zdał maturę w 1968. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Łodzi na Wydziale Grafiki w pracowniach profesorów Eugeniusza Markowskiego, Janusza Strzałeckiego, Jerzego Tchórzewskiego, Stanisława Fijałkowskiego oraz Juliusza Narzyńskiego[2][3]. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim[4] (kwatera 4D-6-30).
Twórczość i praca[edytuj | edytuj kod]
W trakcie studiów nawiązał współpracę z miesięcznikiem literackim "Nowy Wyraz". W latach 1978-1991 pracował dla agencji reklamowych, takich jak Polfilm czy K.A.W. Zrealizował około 300 plakatów, zarówno filmowych i teatralnych, jak i reklamowych, czy kulturalno-społecznych. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Plakatu w Wilanowie oraz Narodowym Muzeum Cyfryzacji. W swojej karierze pracował w kilku wydawnictwach, takich jak Wiedza Powszechna, BiS, K.A.W., Alfa czy Presspo. Oprócz tego zatrudniony był w czasopismach Życie Gospodarcze, Itd, Fikcje i Fakty, Broń, Szpilki, New European Business, Przegląd Sportowy, Magazyn Olimpijski czy Ekspres Reporterów. Tworzył plakaty filmowe do takich filmów, jak Agonia, O jeden most za daleko, a także Zamach stanu[2].
Jednym z najistotniejszych jego zajęć była grafika wydawnicza i projektowa. Zaprojektował ok. 1000 okładek książek, kilkaset ilustracji (w tym satyryczne), tworzył logo, winiety, a także szaty graficzne[5]. Zajmował się również typografią, wystawiennictwem oraz scenografią. W latach 90. skupił się wyłącznie na malarstwie. W roku 1987 został zaliczony do grona 200 najlepszych grafików-projektantów na świecie przez branżowy magazyn japoński IDEA. Był członkiem stowarzyszenia SPAGiP oraz ZAIKS. W swojej twórczości szczególne miejsce poświęcił plakatowi[6].
Ważniejsze wystawy[7][edytuj | edytuj kod]
Malarstwo i grafika
- 1974: Galeria "Medyk" w Warszawie
- 1975: Galeria ZPAP w Warszawie
- 1976: Galeria Bolsco w Kopenhadze
Plakat
- 1980: Galeria Młodych w Warszawie
- 1981: Galeria Plakatu w Edmonton
- 1983: Wystawa zbiorowa w galerii w Moskwie
- 1984: Wystawa Intifada-Arafat
- 1985: Galeria w Turku (Finlandia)
- 1985: Wystawa plakatu w Edynburgu
- 2017: Galeria Plakatu BUW "Nemezis" w Warszawie
Albumy
- 2021: Plakaty, Marek Płoza – Doliński
Ważniejsze nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
Nagrody
- Najlepszy plakat miesiąca (1979, 1980, 1986, 1988) – Warszawa
- II Nagroda na Festiwalu Plakatu Filmowego w Chicago
- I Nagroda podczas obchodów 25-lecia ICOGRADA – Warszawa
- I Nagroda podczas obchodów 25-lecia ICOGRADA – Oslo
- I oraz II Nagroda za Plakat Antyalkoholowy – Warszawa
- I Nagroda za Plakat 1-Majowy – Warszawa
- III Nagroda za Plakat PCK – Warszawa
- II Nagroda za plakat w konkursie "Sobie potrzebni" – Warszawa
- Trzykrotny udział w Międzynarodowym Biennale Plakatu – Warszawa
Wyróżnienia w konkursach na plakat
- Konkurs Fundacji Hospicjum
- Dzień Zwycięstwa
- Ochrona Środowiska
- Solidarność z Narodem Palestyny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marek Płoza-Doliński, Warszawa, 08.03.2017 – pozostałe [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2020-02-05].
- ↑ a b Marek Płoza-Doliński | Warszawskie Targi Antyków [online], www.antyki-bronisze.pl [dostęp 2020-02-05].
- ↑ Marek Płoza-Doliński – malarz, Polska, baza artystów Agra-Art [online], sztuka.agraart.pl [dostęp 2020-02-05].
- ↑ Marek Płoza-Doliński [online], nekrologi.wyborcza.pl, 8 marca 2017 [dostęp 2020-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-05].
- ↑ Autor: Płoza-Doliński, Marek. Ilustracje – ... – Prolib Integro [online], katalog.rajska.info [dostęp 2020-02-05].
- ↑ Aktualności / Muzeum Plakatu w Wilanowie [online], www.postermuseum.pl [dostęp 2020-02-05].
- ↑ Plakaty – Galeria Grafiki i Plakatu [online], www.galeriagrafikiiplakatu.pl [dostęp 2020-02-05].