Maria Holfeier
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1924 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 września 2008 |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz Batowicki (C-XXXI-7-5) |
| Zawód, zajęcie |
ekonomistka |
| Rodzice |
Grzegorz i Jadwiga |
| Małżeństwo |
Henryk Holfeier |
Maria Holfeier, z d. Tyszyk (ur. 2 czerwca 1924 we Lwowie, zm. 27 września 2008 w Hamburgu[1]) – polska ekonomistka i działaczka opozycji demokratycznej w PRL.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Służyła w wojsku polskim formowanym w ZSRR pod kierownictwem komunistów[1]. W 1945 roku podjęła pracę w biurze personalnym Sztabu Generalnym ludowego WP[1]. Jednocześnie współpracowała z Delegaturą Sił Zbrojnych na Kraj[1]. Jej ówczesny narzeczony, Henryk Holfeier był wówczas kurierem Delegatury i w tej roli spotkał się w 1945 ze sztabem generała Andersa w Anconie[2]. W latach 1946–1947 należała do Polskiego Stronnictwa Ludowego[3]. W 1947 została oskarżona o szpiegostwo i „przygotowywanie zamachu stanu”, a następnie skazana na karę 8 lat pozbawienia wolności[1]. Od 22 grudnia 1947 do czerwca 1955 była więziona w więzieniu mokotowskim oraz zakładzie karnym w Bydgoszczy-Fordonie[1]. Została zwolniona przedterminowo z uwagi na stan zdrowia[1].
W 1958 ukończyła Studium Ekonomii Przemysłu w Katowicach[1]. Należała do NSZZ „Solidarność” i Konfederacji Polski Niepodległej. W latach 1982-1989 była jedną z organizatorek spotkań opłatkowych w Krakowie-Prokocimiu, angażowała się w pomoc więźniom politycznym, m.in. uczestniczyła jak obserwator w procesach sądowych i przed kolegiami ds. wykroczeń[1]. Współpracowała w tej działalności z ks. Franciszkiem Kołaczem z parafii św. Józefa w Krakowie-Podgórzu[1]. Razem ze swoim mężem, Henrykiem Holfeierem należała do założycieli powstałego w listopadzie 1984 Apostolstwa Świeckich im. ks. Jerzego Popiełuszki przy parafii Matki Bożej Dobrej Rady w Krakowie-Prokocimu, była jedną z organizatorek comiesięcznych mszy za Ojczyznę (19 dnia każdego miesiąca, aż do 1989)[1]. W 1985 roku wspierała strajk głodowy w Bieżanowie[4], w którym uczestniczył m.in. Henryk Holfeier[2].
W wyborach parlamentarnych w 1989 była kandydatką Konfederacji Polski Niepodległej w wyborach do Senatu. W województwie krakowskim zdobyła 5845 głosów (1,15 % głosów ważnych)[5].
Była członkiem Zarządu Głównego Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego[3].
Została pochowana na Cmentarzu Batowickim (C-XXXI-7-5)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Adam Gliksman Leksykon ludzi małopolskiej "Solidarności. Tom II, wyd. Kraków 2017, s. 109-110
- ↑ a b Adam Gliksman Leksykon ludzi małopolskiej "Solidarności. Tom II, wyd. Kraków 2017, s. 108-109 (biogram Henryka Holfeiera)
- ↑ a b Marcin Kasprzycki (wybór, wstęp i opracowanie) Konfederacja Polski Niepodległej w Krakowie w latach 1979-1990, wyd. Kraków 2009, s. 537
- ↑ Pogrzeb Henryka Holfeira [online], btx.home.pl [dostęp 2022-08-19] (pol.).
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 1989 r. o wynikach głosowania i wynikach wyborów do Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 4 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 150).
- ↑ Holfeier Maria [online], Stowarzyszenie Sieć Solidarności [dostęp 2022-08-19].
- Absolwenci uczelni w Katowicach
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Pochowani na cmentarzu Prądnik Czerwony w Krakowie
- Politycy Konfederacji Polski Niepodległej
- Politycy Polskiego Stronnictwa Ludowego (1945–1949)
- Polscy działacze katoliccy
- Więźniowie polityczni w Polsce Ludowej 1944–1956
- Więźniowie więzienia mokotowskiego (Polska Ludowa)
- Więźniowie więzienia w Fordonie (Polska Ludowa)
- Urodzeni w 1924
- Zmarli w 2008