Marian Borawski

Marian Borawski

Data i miejsce urodzenia	11 stycznia 1936 Siedlisko
Data i miejsce śmierci	16 czerwca 1993 Głogów
Prezydent Głogowa
Okres	od 16 lipca 1982 do 1988
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Stanisław Majcher
Następca	Jacek Zieliński

Marian Borawski (ur. 11 stycznia 1936 w Siedlisku na Wołyniu, zm. 16 czerwca 1993 w Głogowie) – polski działacz partyjny i samorządowy, inżynier budownictwa, w latach 1982–1988 prezydent Głogowa.

Życiorys

Ukończył liceum we Wschowie, następnie w 1957 studia z inżynierii budownictwa na Politechnice Wrocławskiej. W 1958 zamieszkał z rodziną w Głogowie. Przez 18 lat pracował w Głogowskim Przedsiębiorstwie Budowlanym, w tym 10 lat na stanowisku dyrektora, następnie przez 4 lata kierował Kombinatem Budownictwa Ogólnego w tym mieście. Zajmował się m.in. budową szybu kopalni „Rudna” oraz remontem Teatru Miejskiego w Legnicy. Od 1982 do 1988 zajmował stanowisko prezydenta Głogowa, zajmując się w tym okresie zwłaszcza budownictwem, planowaniem przestrzennym i odbudową Starego Miasta. W połowie 1988 złożył rezygnację ze stanowiska po utracie zaufania wojewody legnickiego. W latach 1988–1993 zatrudniony w „Budoprojekcie” (następnie „Hydrobudexie”) na stanowisku kierowniczym. W latach 1989–1991 kierował Towarzystwem Miłośników Głogowa. W 1989 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej z okręgu lubińskiego.

Z jego inicjatywy powstało największe w Europie rondo, Plac Konstytucji 3 Maja. Pojawiały się nieoficjalne propozycje nadania mu imienia Mariana Borawskiego. W 2007 odznaczony pośmiertnie Honorowym Medalem Głogowa.