Marian Kornecki

Marian Kornecki

Data i miejsce urodzenia	24 marca 1924 Kraków
Data śmierci	31 grudnia 2001
Miejsce spoczynku	cmentarz Rakowicki w Krakowie
Zawód, zajęcie	historyk sztuki, konserwator zabytków, wykładowca akademicki
Tytuł naukowy	doktor nauk humanistycznych
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Rodzice	Marian Józef, Janina z Kowalskich
Małżeństwo	Felicja z domu Rejduch
Dzieci	2 córki
Odznaczenia

Marian Andrzej Kornecki (ur. 24 marca 1924 w Krakowie, zm. 31 grudnia 2001) – polski historyk sztuki, konserwator zabytków, doktor nauk humanistycznych, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, znawca i obrońca zabytków architektury drewnianej.

Wykształcenie

Przed wojną uczył się w Liceum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie. W latach 1942–1943 uczestniczył w zajęciach Szkoły Przemysłu Artystycznego. Po tzw. małej maturze w 1944 na kompletach tajnego nauczania, po wojnie uzyskał pełne wykształcenie średnie w Liceum im. Adama Mickiewicza w Krakowie (1946). W latach 1947–1951 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie 15 stycznia 1951 uzyskał tytuł magistra praw. W latach 1977–1978 ukończył na UJ studia podyplomowe z metodologii badań nad sztuką. 16 grudnia 1988 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w specjalności historia sztuki za pracę „Kościoły drewniane w Małopolsce”.

Działalność

Przez kilka lat pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Krakowie. W 1951 podjął pracę w krakowskim Wojewódzkim Urzędzie Konserwatorskim i od 1953 był zastępcą Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Hanny Pieńkowskiej. Po utworzeniu w 1967, w strukturach tegoż urzędu, Biura Dokumentacji Zabytków objął kierownictwo tej jednostki i sprawował je do chwili reorganizacji sieci województw w Polsce. Od 1976 niemal do czasu przejścia na emeryturę (1990), kierował Pracownią Dokumentacji Naukowej i Ewidencji Konserwatorskiej w Oddziale Krakowskim PP Pracowni Konserwacji Zabytków.

Od 1981 był wykładowcą w Katedrze Etnografii Słowian Uniwersytetu Jagiellońskiego, członkiem Zarządu Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki, przewodniczącym Sekcji „Kościoły Drewniane”, od 1991 – przewodniczącym Komisji Programowania i Oceny Realizacji Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, wieloletnim rzeczoznawcą Ministra Kultury i konsultantem naukowym Ośrodka Dokumentacji Zabytków w Warszawie. Współzałożyciel Obywatelskiego Komitetu Ratowania Krakowa.

Był autorem i współautorem setek publikacji z dziedziny historii sztuki i architektury sakralnej.

Odznaczenia

W 1995 za całokształt działalności w dziedzinie ratowania polskiego dziedzictwa kulturowego został odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Upamiętnienie

Od 2003 patron Nagrody Województwa Małopolskiego im. Mariana Korneckiego przyznawaną za całokształt działalności oraz za realizację wartościowych projektów na obszarze Małopolski.

Życie prywatne

Syn Mariana Józefa Korneckiego, kpt. Wojska Polskiego, Doctora Iuris UJ, zamordowanego w KL-Auschwitz i Janiny z Kowalskich Korneckiej.

Mąż Felicji z domu Rejduch (1925–2010), miał dwie córki. Spoczął na cmentarzu Rakowickim.