Mariana Enríquez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mariana Enríquez
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1973
Buenos Aires

Dziedzina sztuki

literatura

Multimedia w Wikimedia Commons

Mariana Enríquez (ur. 1973 w Buenos Aires) – argentyńska pisarka i dziennikarka tworząca w nurcie literatury grozy. Jej zbiór opowiadań Niebezpieczeństwo palenia w łóżku znalazł się w finale International Booker Prize.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1973 w Buenos Aires[1][2]. Studiowała komunikację społeczną na Universidad Nacional de La Plata[1]. Zadebiutowała młodo powieścią Bajar es lo peor[1], która została pozytywnie oceniona przez krytykę[3]. Jej zbiór opowiadań To co utraciłyśmy w ogniu (2016) zyskał status bestsellera w krajach hiszpańskojęzycznych[3] i został wyróżniony nagrodą Premi Ciutat de Barcelona[1][4]. Z kolei jej powieść Nasza część nocy (2019), która na przestrzeni kilku dekad opisuje losy ojca i syna o zdolnościach mediumicznych[4], związanych z okultystycznym Bractwem[3], zdobyła Premio Herralde[1][5]. W 2021 roku angielskie tłumaczenie zbioru opowiadań Niebezpieczeństwo palenia w łóżku znalazło się w finale International Booker Prize[3][5].

Enríquez tworzy w nurcie literatury grozy[1]. W jej utworach lęki i przemoc są elementem składowym przedstawianej rzeczywistości, mają swoje podłoże w m.in. kulturze lub polityce, w tym w czasach dyktatury wojskowej w Argentynie[3]. Wg Niny Pluty są „symptomem kryzysu, który trawi naszą rzeczywistość”[3].

Współpracuje z redakcją dziennika „Página 12”[4]. Mieszka w Buenos Aires[6].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

  • Bajar es lo peor, 1995
  • Cómo desaparecer completamente, 2004
  • Éste es el mar, 2017[2]
  • Nuestra parte de noche, 2019, wyd. pol.: Nasza część nocy. Marta Jordan i Katarzyna Okrasko (tłum.). Echa, 2021. ISBN 978-83-8015-335-6.

Zbiory opowiadań[edytuj | edytuj kod]

  • Cuando hablábamos con los muertos, 2013[7]
  • Los peligros de fumar en la cama, 2009, wyd. pol.: Niebezpieczeństwa palenia w łóżku. Marta Jordan (tłum.). Echa, 2022. ISBN 978-83-8252-052-1., zawiera także opowiadania z tomu To, co utraciliśmy w ogniu
  • Las cosas que perdimos en el fuego, 2016, wyd. pol.: To co utraciliśmy w ogniu. Marta Jordan (tłum.). Wydawnictwo Czarna Owca, 2017. ISBN 978-83-8015-332-5.

Nowele[edytuj | edytuj kod]

  • Chicos que vuelven, 2010
  • Ese verano a oscuras, 2019[8]

Literatura niefikcjonalna[edytuj | edytuj kod]

  • Mitología celta, 2007
  • Alguien camina sobre tu tumba: mis viajes a cementerios, 2013
  • La hermana menor: un retrato de Silvina Ocampo, 2014[1][8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Mariana Enríquez [online], Instituto Cervantes [dostęp 2023-07-09] (hiszp.).
  2. ↑ a b Eduardo Suárez Fernández-Miranda, [Crítica] "Este es el mar": El terror sensible de Mariana Enríquez [online], Cine y Literatura, 31 marca 2023 [dostęp 2023-07-09] (hiszp.).
  3. ↑ a b c d e f Nina Pluta, Horror i społeczeństwo. O prozie Mariany Enriquez [online], Tygodnik Powszechny, 17 października 2022 [dostęp 2023-07-09] (pol.).
  4. ↑ a b c Silvina Friera, Mariana Enriquez ganó el Premio Herralde | Por su novela "Nuestra parte de noche" [online], PAGINA12, 4 listopada 2019 [dostęp 2023-07-09] (hiszp.).
  5. ↑ a b Mariana Enríquez [online], The Booker Prizes [dostęp 2023-07-09] (ang.).
  6. ↑ Mariana Enriquez [online], Penguin Random House [dostęp 2023-07-09] (ang.).
  7. ↑ Mariana Enríquez, Cuando hablábamos con los muertos, wyd. 1, Santiagio de Chile: Montacerdos, 2013, ISBN 978-956-9398-00-1.
  8. ↑ a b Mariana Enríquez en orden cronológico - Lista de 13 libros [online], Babelio [dostęp 2023-07-09] (hiszp.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mariana_Enríquez&oldid=70813607”