Masakra na Uniwersytecie Concordia
Państwo | |
---|---|
Prowincja | |
Miejsce | |
Data |
24 sierpnia 1992 |
Godzina |
14:30 |
Liczba zabitych |
4 osoby |
Liczba rannych |
1 osoba |
Typ ataku | |
Sprawca | |
Motyw |
Poczucie wyższości wynikające z narcystycznego zaburzenia osobowości |
Położenie na mapie Montrealu | |
Położenie na mapie Kanady | |
Położenie na mapie Quebecu | |
45°29′49,9″N 73°34′44,0″W/45,497200 -73,578900 |
Masakra na Uniwersytecie Concordia – określenie strzelaniny szkolnej z dnia 24 sierpnia 1992 roku, w której znany wówczas na całą Kanadę profesor inżynierii mechanicznej Walerij I. Fabrikant zastrzelił 4 członków personelu na Uniwersytecie Concordia, a kolejną osobę ciężko ranił.
Tło ataku[edytuj | edytuj kod]
Sprawca[edytuj | edytuj kod]
Fabrikant był profesorem inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie Concordia w Montrealu przez 13 wcześniejszych lat, poprzedzających zamach. Był znaną osobistością i był uważany za eksperta w tej dziedzinie, ale jego zachowanie na uniwersytecie już od początku budziło wątpliwości i było niepokojące, a wśród wielu incydentów były takie jak: zgwałcenie studentki (w 1982 roku)[1], grożenie strzelaniną w szkole (w 1989 roku i, ponownie, krótko przed atakiem) i irytujące lub obraźliwe odnoszenie się do innych[2].
Incydent[edytuj | edytuj kod]
Wszystkie z zabójstw zostały dokonane przez sprawcę w budynku na wydziale inżynierii mechanicznej na uniwersytecie. Wśród zabitych byli profesor zarządzający Wydziałem Departamentu Inżynierii Elektronicznej i Komputerowej, i trzej inni profesorowie, a ranna została sekretarka wydziału[3].
Szczegóły wydarzeń[edytuj | edytuj kod]
Około 14:30 w poniedziałek 24 sierpnia 1992 roku Fabrikant wszedł na 9. piętro budynku wydziału inżynierii. Posiadał ze sobą walizkę lub torbę podróżną, w której miał zapas amunicji i trzy sztuki krótkiej broni ręcznej. Były to: rewolwer typu Smith & Wesson z przykróconą lufą, pistolet typu Meb, a także pistolet typu Bersa.
Kiedy znalazł się na korytarzu, oddał 3 strzały w stronę przechodzącego obok profesora, który zginął na miejscu; następnie oddał 2 strzały w stronę następnego profesora, który zmarł dzień później w szpitalu i postrzelił znajdującą się nieopodal sekretarkę wydziału. Zanim został aresztowany, oddał jeszcze strzały w stronę dwóch innych profesorów – jeden z nich zmarł kilka miesięcy później w szpitalu w wyniku obrażeń, a inny zginął na miejscu; przed aresztowaniem sprawca wtargnął do jednego z biur i wziął przebywające tam osoby za zakładników, ale został przez nie obezwładniony i się poddał[1][4].
Motywy sprawcy[edytuj | edytuj kod]
Po tragedii okazało się, że przyszły sprawca był wcześniej traktowany zbyt pobłażliwie przez innych członków personelu, którzy nie podejmowali wystarczających działań w celu usunięcia go z uniwersytetu z powodu jego narastającego problematycznego zachowania. Wielokrotnie groził innym członkom wydziału, że zamierza powziąć ostateczną zemstę za rzekome konspirowanie przeciwko niemu przez uniwersytet[5].
Napastnik prawdopodobnie cierpiał na poważne zaburzenia emocjonalne i wyjawiał oznaki osobowości narcystycznej[5][2].
Fabrikant urodził się w 1940 roku w ZSRR i miał białoruskie pochodzenie; w późniejszych latach wyemigrował jednak do Kanady, jak się później okazało, z powodu zyskania złej reputacji w macierzystych instytucjach oświatowych przez podobne agresywne zachowania.
Został skazany na dożywocie za popełnienie masakry profesorów na uniwersytecie i odsiaduje wyrok w Zakładzie Karnym Archambault w Quebecu[6].
Sprawy karne[edytuj | edytuj kod]
Podczas procesu po masakrze, jeszcze przed nim oraz po zakończeniu procesu sprawca dosłownie zalewał krajowe sądy masą pozwów przeciwko jego byłym kolegom z personelu uniwersyteckiego, próbował wpłynąć na wyrok sądu i wielokrotnie składał dokumenty o jego zamianę na lżejszy wyrok; wystosowywał tak wiele pozwów, że Sąd Najwyższy Kanady uznał go za vexatious litigant (status osoby zalewającej sąd wieloma pozwami naraz w celu obstrukcji lub protestu przeciwko wyrokowi) i oddalił przez to wszystkie jego pozwy[3][6][1].
Następstwa[edytuj | edytuj kod]
W marcu 1994 roku członkowie personelu uniwersyteckiego wystosowali petycję z ponad 200 000 podpisów do Parlamentu krajowego, w której domagali się wprowadzenia zakazu posiadania broni ręcznej przez prywatne osoby w kraju; wiele uniwersytetów zaczęło także wprowadzać większe środki bezpieczeństwa lub wprowadzać zakazy posiadania broni przez osoby przebywające na ich terenie, które do czasu ataku w większości tego typu placówek nie obowiązywały[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c http://beta.nydailynews.com/news/justice-story/justice-story-college-prof-kills-4-article-1.1320928.
- ↑ a b http://archives.concordia.ca/sites/default/files/uploaded-documents/pages/2011/07/26/Cowan_report.pdf.
- ↑ a b The Toxic Masculinity Behind One of Canada’s First University Shootings [online], vice.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ Morris Wolfe | Essays | Dr. Fabrikant's Solution [online], grubstreetbooks.ca [dostęp 2024-04-24] .
- ↑ a b http://archives.concordia.ca/sites/default/files/uploaded-documents/pages/2011/07/26/Arthurs_report.pdf.
- ↑ a b https://montrealgazette.com/news/local-news/valery-fabrikant-a-timeline.
- ↑ http://archives.concordia.ca/fabrikant.