Mastif
Mastif, mastyf (ang. mastiff) – nazwa stosowana dla kilku ras psa z grupy molosów w typie doga, charakteryzujących się masywną budową ciała (szeroka klatka piersiowa, mocne kończyny, duża głowa z krótkim, szerokim pyskiem)[1][2]. Według słownikowej definicji nazwy mastif psy te charakteryzują się płową sierścią[1], ale umaszczenie współczesnych mastifów bywa też inne.
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
W klasyfikacji FCI mastify zostały zaliczone do grupy II, sekcja 2.1 – Molosy typu mastifa (Mastiff type)[3], do której należą:
- mastif angielski
- mastif neapolitański
- mastif brazylijski (fila brasileiro)
- mastif duński (broholmer)
- mastif włoski (cane corso)
- mastif japoński (tosa).
U molosów w typie górskim nie występuje charakterystyczna dla dogów krótka i gładka sierść. Pomimo tego niektóre rasy molosów o dłuższym włosie nazwane zostały mastifami. W klasyfikacji FCI zaliczono je również do grupy II, ale w odrębnej sekcji 2.2 – Molosy w typie górskim (Mountain type)[3], do której należą:
Przykładowe rasy mastifów, niezarejestrowane przez FCI lub wymarłe:
W wyniku skrzyżowania mastifa z buldogiem powstały bulmastify.
Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, mastify należą do grupy psów pracujących[4].
Konotacje w kulturze[edytuj | edytuj kod]
Mastifem był Saba z powieści W pustyni i w puszczy autorstwa Henryka Sienkiewicza[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-08730-7.
- ↑ Multimedialna Encyklopedia Powszechna WIEM edycja 2006. Young Digital Poland S.A., 2006.
- ↑ a b Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny
- ↑ Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. s. 151.
- ↑ Henryk Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy. Warszawa: W. L. Anczyc i Spółka, 1912.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.