Mellon Collie and the Infinite Sadness

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mellon Collie and the Infinite Sadness
Wykonawca albumu studyjnego
The Smashing Pumpkins
Wydany

24 października 1995

Nagrywany

marzec – sierpień 1995 w Pumpkinland, Sadlands, Bugg Studios, Chicago Recording Company; The Village Recorder

Gatunek

rock alternatywny

Długość

121:50

Wydawnictwo

Virgin, Hut[1]

Producent

Billy Corgan, Flood, Alan Moulder[1]

Oceny
Album po albumie
Siamese Dream
(1993) 		Mellon Collie and the Infinite Sadness
(1995) 		Adore
(1998)

Mellon Collie and the Infinite Sadness (zwykle skracane do Mellon Collie lub MCIS) – podwójna płyta i potrójny LP grupy The Smashing Pumpkins, wydane przez Virgin Records 24 października 1995.

Mellon Collie uznaje się za jeden z najważniejszych albumów lat 90. Czytelnicy magazynu Q wybrali go jako 29 najważniejszy album w historii. W 2003 album został sklasyfikowany na 487. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[12]. Magazyn Time nazwał go najlepszym albumem roku 1995.

Nagranie[edytuj | edytuj kod]

Po trwającej 14 miesięcy trasie koncertowej promującej Siamese Dream Billy Corgan natychmiast zaczął pisać piosenki na następcę albumu[13], podwójny album koncepcyjny, opisywany przez samego frontmana zespołu jako The Wall dla Generacji X”[14], nawiązując do słynnego albumu grupy Pink Floyd. W marcu 1995 „Dynie” rozpoczęły nagrania na sucho, zamiast natychmiastowego wejścia do studia[15]. Podczas tych sesji grupa nagrała pierwotne wersje niektórych utworów, razem z nowym producentem, Floodem, zajmującym miejsce współpracującego z zespołem przy poprzednich dwóch albumach Butcha Viga. Ostatecznie grupa skupiła się przy nagraniu Mellon Collie w taki właśnie, „surowy” sposób, bez wielokrotnego przekształcania dźwięku i nakładania jego kolejnych warstw na siebie, co było charakterystyczne dla ich poprzednich nagrań.

Następnie razem z Floodem i drugim producentem, Alanem Moulderem zespół dokończył prace nad utworami w studio Chicago Recording Company[13]. Procesowi nagrywania nie towarzyszyło już takie napięcie między członkami grupy jak przy pracach nad Siamese Dream. Co więcej, w przeciwieństwie do poprzedniego albumu, na który wszystkie partie gitary i basu nagrał rzekomo Corgan, pozostali członkowie grupy mieli duży wpływ na ostateczny kształt Mellon Collie[16]. Ostatecznie Corgan napisał około 56 nowych utworów[17]. Zaowocowało to zawierającym 28 piosenek i trwającym ponad dwie godziny podwójnym albumem. Początkowo miały się na nim znaleźć jeszcze trzy utwory, ale ostatecznie tak się nie stało[18].

Album[edytuj | edytuj kod]

Mellon Collie to w założeniu album koncepcyjny, którego piosenki mają na celu przeplatanie się w sposób symbolizujący cykl życia i śmierci[19]. Muzyka zawarta na albumie jest o wiele bardziej zróżnicowana niż na poprzednich dwóch wydawnictwach grupy. W piosenkach użyty został znacznie szerszy wachlarz instrumentów, w którego skład wchodzą między innymi pianino („Mellon Collie and the Infinite Sadness”), syntezatory i pętle perkusyjne („1979”), a nawet orkiestra smyczkowa („Tonight, Tonight”) czy solniczki i nożyczki („Cupid de Locke”)[13].

Utwór zamykający płytę Dawn To Dusk, „Take Me Down”, zaśpiewany został przez Jamesa Ihę, z kolei wszyscy członkowie grupy użyczają swoich wokali w ostatniej piosence na Twilight To Starlight, „Farewell and Godnight”; jest to unikatowy pod tym względem utwór w twórczości zespołu. Obie piosenki kończą się słowami „in your heart” (odpowiednio „w twoje serce”/„w twoim sercu”).

Wydanie[edytuj | edytuj kod]

Mellon Collie zadebiutował na pierwszym miejscu notowaniu magazynu Billboard w październiku 1995 do dziś osiągając status dziewięciokrotnej platyny w Stanach Zjednoczonych, co w przypadku podwójnej płyty oznacza sprzedaż 4,5 miliona egzemplarzy wydawnictwa. W ten sposób Mellon Collie został najlepiej sprzedającym się podwójnym albumem dekady. Album promowało pięć singli: „Bullet with Butterfly Wings”, „1979”, „Zero”, „Tonight, Tonight” oraz „Thirty-Three”. Trzy pierwsze osiągnęły status złotej płyty, a poza „Zero” wszystkie znalazły się na liście 40 najlepiej sprzedających się singli. Dodatkowo „Muzzle” wydano jako singel promocyjny, a „Here Is No Why” również pojawiał się w stacjach radiowych.

„Mellon Collie” otrzymał siedem nominacji do Nagrody Grammy w roku 1997, w tym za album roku. Ostatecznie jednak zespół wygrał tylko nagrody za najlepszy utwór hardrockowy („Bullet with Butterfly Wings”), a także za najlepszy teledysk („Tonight, Tonight”). Ten ostatni, razem z klipem do „1979”, zdobył łącznie siedem nagród MTV Video Music Awards.

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Wydanie na CD podzielono na dwie płyty: Dawn to Dusk i Twilight to Starlight. W taki sam sposób podzielona została wersja kasetowa. Inaczej wygląda to w wersji winylowej, podzielonej na sześć części: Dawn, Tea Time, Dusk, Twilight, Midnight oraz Starlight. Wydanie zawiera także dwie dodatkowe piosenki, „Tonite Reprise” i „Infinite Sadness”, a także zupełnie odmienną kolejność utworów. Single z Mellon Collie, razem z towarzyszącymi im b-side’ami, zawarte zostały w box secie The Aeroplane Flies High. W jego skład wszedł także utwór „Tonite Reprise”. Druga piosenka pojawiająca się wyłącznie w wydaniu winylowym, „Infinite Sadness”, jest poza nim dostępna tylko w internetowych sklepach muzycznych.

Wersja CD/kasetowa[edytuj | edytuj kod]

Dawn to Dusk[edytuj | edytuj kod]

  1. „Mellon Collie and the Infinite Sadness” – 2:52
  2. „Tonight, Tonight” – 4:14
  3. „Jellybelly” – 3:01
  4. „Zero” – 2:41
  5. „Here Is No Why” – 3:45
  6. „Bullet with Butterfly Wings” – 4:18
  7. „To Forgive” – 4:17
  8. „Fuck You (An Ode To No One)” – 4:51
  9. „Love” – 4:21
  10. „Cupid de Locke” – 2:50
  11. „Galapogos” – 4:47
  12. „Muzzle” – 3:44
  13. „Porcelina of the Vast Oceans” – 9:21
  14. „Take Me Down” – 2:52

Twilight to Starlight[edytuj | edytuj kod]

  1. „Where Boys Fear to Tread” – 4:22
  2. „Bodies” – 4:12
  3. „Thirty-Three” – 4:10
  4. „In the Arms of Sleep” – 4:12
  5. „1979” – 4:25
  6. „Tales of a Scorched Earth” – 3:46
  7. „Thru the Eyes of Ruby” – 7:38
  8. „Stumbleine” – 2:54
  9. „X.Y.U.” – 7:07
  10. „We Only Come Out at Night” – 4:05
  11. „Beautiful” – 4:18
  12. „Lily (My One and Only)” – 3:31
  13. „By Starlight” – 4:48
  14. „Farewell and Goodnight” – 4:22

Wersja winylowa[edytuj | edytuj kod]

Dawn[edytuj | edytuj kod]

  1. „Mellon Collie and the Infinite Sadness” – 2:52
  2. „Tonight, Tonight” – 4:14
  3. „Thirty-Three” – 4:10
  4. „In the Arms of Sleep” – 4:12
  5. „Take Me Down” – 2:52

Tea Time[edytuj | edytuj kod]

  1. „Jellybelly” – 3:01
  2. „Bodies” – 4:12
  3. „To Forgive” – 4:17
  4. „Here Is No Why” – 3:45
  5. „Porcelina of the Vast Oceans” – 9:21

Dusk[edytuj | edytuj kod]

  1. „Bullet with Butterfly Wings” – 4:18
  2. „Thru the Eyes of Ruby” – 7:38
  3. „Muzzle” – 3:44
  4. „Galapogos” – 4:47
  5. „Tales of a Scorched Earth” – 3:46

Twilight[edytuj | edytuj kod]

  1. „1979” – 4:25
  2. „Beautiful” – 4:18
  3. „Cupid de Locke” – 2:50
  4. „By Starlight” – 4:48
  5. „We Only Come Out at Night” – 4:05

Midnight[edytuj | edytuj kod]

  1. „Where Boys Fear to Tread” – 4:22
  2. „Zero” – 2:41
  3. „Fuck You (An Ode To No One)” – 4:51
  4. „Love” – 4:21
  5. „X.Y.U.” – 7:07

Starlight[edytuj | edytuj kod]

  1. „Stumbleine” – 2:54
  2. „Lily (My One and Only)” – 3:31
  3. „Tonite Reprise” – 2:40
  4. „Farewell and Goodnight” – 4:22
  5. „Infinite Sadness” – 4:02

Pozycje na listach[edytuj | edytuj kod]

Album[edytuj | edytuj kod]

Rok Notowanie Pozycja
1995 The Billboard 200 1
1995 Australian Album Chart 1
1995 New Zealand Album Charts 1
1995 UK Album Charts 4
1995 Australian Highest Selling Albums 14
1995 German Album Charts 21

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Singel Notowanie Pozycja
1995 „Bullet With Butterfly Wings” Modern Rock Tracks 2
1995 „Bullet With Butterfly Wings” Mainstream Rock Tracks 4
1995 „Bullet With Butterfly Wings” UK Singles Chart 20
1996 „Bullet With Butterfly Wings” The Billboard Hot 100 22
1996 „1979” Mainstream Rock Tracks 1
1996 „1979” Modern Rock Tracks 1
1996 „1979” Top 40 Mainstream 10
1996 „1979” The Billboard Hot 100 12
1996 „1979” UK Singles Chart 16
1996 „1979” Hot Dance Music/Club Play 17
1996 „1979” Adult Top 40 30
1996 „1979” Hot Dance Music/Maxi-Singles Sales 47
2005 „1979” Hot Digital Songs 54
1996 „Zero” Modern Rock Tracks 9
1996 „Zero” Mainstream Rock Tracks 15
1996 „Tonight, Tonight” Mainstream Rock Tracks 4
1996 „Tonight, Tonight” Modern Rock Tracks 5
1996 „Tonight, Tonight” UK Singles Chart 7
1996 „Tonight, Tonight” Billboard Hot 100 36
1996 „Muzzle” Modern Rock Tracks 8
1996 „Muzzle” Mainstream Rock Tracks 10
1996 „Thirty-Three” Modern Rock Tracks 2
1996 „Thirty-Three” Mainstream Rock Tracks 18
1996 „Thirty-Three” UK Singles Chart 21
1996 „Thirty-Three” Billboard Hot 100 39

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Interpretacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b The Smashing Pumpkins – Mellon Collie And The Infinite Sadness. Discogs. [dostęp 2024-03-05]. (ang.).
  2. ↑ The Smashing Pumpkins – Mellon Collie and the Infinite Sadness. Album of the Year. [dostęp 2024-03-05]. (ang.).
  3. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Mellon Collie and the Infinite Sadness – The Smashing Pumpkins. AllMusic. [dostęp 2024-03-05]. (ang.).
  4. ↑ Robert Christgau: Smashing Pumpkins. robertchristgau.com. [dostęp 2024-03-04]. (ang.).
  5. ↑ David Browne: Mellon Collie and the Infinite Sadness. Entertainment Weekly. [dostęp 2024-03-05]. (ang.).
  6. ↑ Richard Cromelin: ALBUM REVIEW: THE SMASHING PUMPKINS, “Mellon Collie and the Infinite Sadness”. Los Angeles Times. [dostęp 2024-03-05]. (ang.).
  7. ↑ Ryan Schreiber: Smashing Pumpkins: Mellon Collie and the Infinite Sadness. Pitchfork Media. [dostęp 2024-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-02-19)]. (ang.).
  8. ↑ Jim Derogatis: Mellon Collie And The Infinite Sadness. Rolling Stone. [dostęp 2024-03-05]. (ang.).
  9. ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 747. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  10. ↑ Ann Powers. SMASHING PUMPKINS, Mellon Collie and the Infinite Sadness. „Spin”. Nr 9. 11, s. 117, December 1995. New York: SPIN Media LLC. ISSN 0886-3032. [dostęp 2024-03-05]. (ang.). 
  11. ↑ Shane Danielsen: SMASHING PUMPKINS: Mellon Collie and the Infinite Sadness. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2024-03-05]. (ang.).
  12. ↑ Rolling Stone (USA) Lists - The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
  13. ↑ a b c Greg Kot, „Double Take: Smashing Pumpkins raises the stakes with 'Mellon Collie'”, Chicago Tribune, 22 października 1995.
  14. ↑ Jim DeRogatis, Milk It!: Collected Musings on the Alternative Music Explosion of the 90's, Cambridge: Da Capo, 2003.
  15. ↑ „Smashing Pumpkins Rockumentary”, MTV, 17 października 1995.
  16. ↑ David Browne, „Pumpkin Batch”[1], EW.com, 27 października 1995.
  17. ↑ Billy Corgan, James Iha, D’arcy Wretzky. Wywiad w programie „Hora Prima”, MTV Latin America, 19 grudnia 1996.
  18. ↑ Billy Corgan, „King B’s”, Guitar World, styczeń 1997.
  19. ↑ Christina Kelly. „Smashing Pumpkins: The Multi-Platinum Band Is Over the Infighting But Can the Harmony Last?”, US, 1 grudnia 1995.
  20. ↑ ILL NIÑO: 'Dead New World' Track Listing Revealed. roadrunnerrecords.com. [dostęp 2010-10-27]. (ang.).
The Smashing Pumpkins
Albumy studyjne:
EP:
Kompilacje:
Box sety:
Video:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mellon_Collie_and_the_Infinite_Sadness&oldid=73065075”