Mennica w Rydze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portretowy denar ryski z 1582 r.

Mennica w Rydzemennica inflancka z siedzibą w mieście o tej samej nazwie, która po inkorporacji Inflant do Rzeczypospolitej i okresie 20-letniej autonomii (niem. Freiheistsjahre), emitowała, wg stopy polskiej[1]:

Po zajęciu przez Szwedów w 1621 r. została mennicą miejską, a następnie drugą mennicą inflancką. W tym okresie emitowała drobne monety – głównie liche szelągi, które masowo wywożono do Rzeczypospolitej. Napływ tych monety i ich fałszerstw suczawskich ustał dopiero za Jana Kazimierza po wprowadzeniu do obiegu boratynek[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 262, ISBN 83-01-09710-8.