Przejdź do zawartości

Mentawajowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mentawajowie
Mentawi
Ilustracja
Populacja

58 tys. (2000)

Miejsce zamieszkania

Indonezja (wyspy Mentawai)

Język

mentawai, indonezyjski, minangkabau

Religia

chrześcijaństwo (katolicyzm, protestantyzm), wierzenia tradycyjne

Grupa

ludy austronezyjskie, Indonezyjczycy

Dom Mentawai

Mentawajowie (indonez. orang Mentawai) – lud indonezyjski, rdzenna ludność archipelagu Mentawai. Według danych z 2000 roku ich liczebność wynosi 58 tys. osób[1]. Dzielą się na grupy subetniczne: Sakalagan (wyspy Południowa Pagai i Północna Pagai), Sakobau (Sipora), Mentawajowie z wyspy Siberut[2][3].

Posługują się własnym językiem mentawai, dość zróżnicowanym dialektalnie i oddalonym od najbliższych krewnych w ramach rodziny austronezyjskiej[4][5]. Większość Mentawajów wyznaje chrześcijaństwo (katolicyzm, protestantyzm), znaczna część kultywuje tradycyjne wierzenia[1].

Zajmują się rolnictwem (na Siberut – sago, wyrabiane przez mężczyzn, na Sipora i Pagai – kolokazja jadalna, uprawiana głównie przez kobiety, na nawadnianych polach; również pochrzyn, inne warzywa, banany, orzechy kokosowe i różne drzewa owocowe; hodowla drobiu i trzody chlewnej). Pewną rolę odgrywają też łowiectwo i rybołówstwo. Rzemiosło obejmuje obróbkę drewna i kamienia[4][5].

Na tle ludów indonezyjskich wyróżniają się archaiczną organizacją społeczną i relacjami rodzinnymi. Główną jednostką społeczno-polityczną jest społeczność wiejska[2][3]. Struktura społeczna opiera się na rodach patrylinearnych. Pola taro na wyspach Pagai dziedziczone są wyłącznie w linii żeńskiej[4][5]. Małżeństwo ma charakter monogamiczny i patrylokalny[2][3]. Stosunki przedmałżeńskie są postrzegane jako sprawy prywatne. Rozwody zdarzają się rzadko[4][5].

Tradycyjne wierzenia Mentawajów obejmują kulty duchów przyrody i przodków[2][3].

Praktykują sztukę zdobienia ciała (tradycja tatuażu) i rytuał wyostrzania zębów (pod koniec okresu dojrzewania). Tatuaże wykonuje się w kilku etapach, przy czym wzory tatuażu zależą od płci i regionu. Brak końcowego rytuału inicjacyjnego[4][5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Michaił Czlenow: Mientawajcy. Bolszaja rossijskaja encykłopiedija. [dostęp 2020-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-11)]. (ros.).
  2. a b c d Michaił Czlenow: Mientawajcy. W: Julian Bromlej (red.): Narody mira: istoriko-etnograficzeskij sprawocznik. Moskwa: Sowietskaja encykłopiedija, 1988, s. 300. OCLC 19735047. (ros.).
  3. a b c d Michaił Czlenow: Mientawajcy. W: Walerij Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 341. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
  4. a b c d e Reimar Schefold, Mentawaians, [w:] Melvin Ember, Carol R. Ember, Ian Skoggard (red.), Encyclopedia of World Cultures: Supplement, New York–Farmington Hills: Macmillan Reference USA, 2002, s. 207–211, ISBN 0-02-865671-7, OCLC 49944763 [dostęp 2020-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-10] (ang.).
  5. a b c d e Reimar Schefold, John Beierle, Culture Summary: Mentawaians, [w:] eHRAF World Cultures, New Haven, CT: Human Relations Area Files, Yale University, 2001 [dostęp 2024-08-13] (ang.).