Indonezyjczycy
.jpg)
Indonezyjczycy – ludność Republiki Indonezji, dzieląca się na szereg grup etnicznych i językowych[1].
Na terenie Indonezji występuje ok. 300 autochtonicznych grup etnicznych[2], należą do nich m.in.: Jawajczycy, Sundajczycy, Malajowie, Bugijczycy, Batakowie, Bandżarowie, Madurowie, Makasarczycy[3]. Większa część Indonezyjczyków wywodzi się z ludów austronezyjskich, które prawdopodobnie wyemigrowały z obszaru dzisiejszego Tajwanu. Wschodnią część kraju, tj. zachodnią Nową Gwineę, a po części także wyspy Moluki i prowincję Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie, zamieszkują ludy melanezyjskie[4][5]. W szerszym ujęciu do Indonezyjczyków zalicza się także ludność napływową: Chińczyków, Arabów, Indusów, Europejczyków[3]. Pomimo ogromnej różnorodności etnicznej zakorzeniło się poczucie przynależności do jednego narodu indonezyjskiego[6].
Współcześnie główną religią Indonezyjczyków jest islam[3]. 7% ludności deklaruje się jako protestanci, 2,9% stanowią katolicy, 1,7% hindusi, 0,9% pozostali (w tym buddyści i konfucjanie) i 0,4% bez religii[7]. Utrzymują się też tradycyjne wierzenia, zwłaszcza w Papui Zachodniej i na Sumatrze[6]. Indonezyjczycy posługują się ok. 700 językami, w kraju szeroko rozprzestrzenione są języki austronezyjskie, przy czym we wschodnich prowincjach kraju występują liczne języki spoza tej rodziny, zwane papuaskimi[8]. Jako lingua franca dla Indonezyjczyków służy język indonezyjski, czyli lokalny wariant języka malajskiego[9].
Jako zachodnią Indonezję określa się Wielkie Wyspy Sundajskie (czyli Jawa, Sumatra, Borneo – Kalimantan, Celebes), a wschodnia Indonezja obejmuje: Małe Wyspy Sundajskie, Moluki oraz część Nowej Gwinei[10]. Podział ten bywa różnie definiowany. Pod względem kulturowym wyspa Bali jest pokrewna zachodniej części kraju[10]. Czasami Celebes i Kalimantan są zaliczane do Indonezji wschodniej[11].
Populacja Indonezji wynosi 275 mln[12], z czego 95% to ludność autochtoniczna[13]. Blisko 80% ludności żyje w zachodniej części kraju[14]. Na Jawie, Madurze i Bali (7% powierzchni kraju) koncentruje się większa część ogółu ludności. Rejon ten należy do najgęściej zaludnionych obszarów świata[6]. Spora grupa Indonezyjczyków mieszka również poza granicami kraju, koncentrują się oni głównie w Arabii Saudyjskiej, Holandii oraz Malezji[15].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Indonezyjczycy. [w:] Encyklopedia Internautica [on-line]. Interia.pl. [dostęp 2022-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-08)].
- ↑ An Overview of Indonesia [online], Living in Indonesia: A Site for Expatriates [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14] (ang.).
- ↑ a b c Indonezyjczycy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-05].
- ↑ Iwona Ryniak-Olszanka, Wyzwania dla ochrony praw ludności rdzennej w Papui Zachodniej, „Gdańskie Studia Azji Wschodniej”, 2019 (Zeszyt 16), 2020, s. 178–191, DOI: 10.4467/23538724GS.19.024.11869, ISSN 2353-8724.
- ↑ Jean Gelman Taylor, Indonesia: peoples and histories, New Haven: Yale University Press, 2003, s. 5–7, ISBN 978-0-300-12808-6, OCLC 192072152 (ang.).
- ↑ a b c Indonezja. Ludność, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-04].
- ↑ Indonesia – The World Factbook. www.cia.gov. [dostęp 2021-01-31]. (ang.).
- ↑ John Hajek, On the Edge of the Pacific: Indonesia and East Timor, [w:] Denis Cunningham, D.E. Ingram, Kenneth Sumbuk (red.), Language Diversity in the Pacific: Endangerment and Survival, Clevedon, England: Multilingual Matters, 2006, s. 121–130, DOI: 10.21832/9781853598685-012, ISBN 978-1-85359-867-8, OCLC 70320457 (ang.).
- ↑ Bahasa Indonesian [online], Asia Society [dostęp 2024-01-08] (ang.).
- ↑ a b Krzysztof Morawski: Ornamenty najdawniejsze – neolityczne i brązowe – w Indonezji. W: Renata Lesner-Szwarc (red.): Odcienie Indonezji. Toruń: Oficyna Wydawnicza Kucharski, 2014, s. 83–99. ISBN 978-83-64232-03-9. OCLC 883568959. [dostęp 2022-09-08].
- ↑ Mitsuo Sato: Report and Recommendation of the President to the Board of Directors on Proposed Loans to the Republic of Indonesia for the Second Junior Secondary Education Project. Asian Development Bank, 1997, s. 3. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
- ↑ Indonesia Population (2021). Worldometer. [dostęp 2021-12-17]. (ang.).
- ↑ Pribumi. Encyclopedia of Modern Asia. [dostęp 2020-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-11)]. (ang.).
- ↑ Tadjoeddin Mohammad Zulfan, Routine violence in the island of Java, Indonesia: Neo-malthusian and social justice perspectives, Anis Chowdhury, Syed Mansoob Murshed, 2010 (ang.).
- ↑ Number of Indonesian emigrants and their socio-demographic characteristics [online], www.oecd-ilibrary.org [dostęp 2024-01-08] (ang.).