Mewa różowa
| Rhodostethia rosea[1] | |||
| (W. MacGillivray, 1824) | |||
.jpg) Pierwsza szata zimowa: brak obroży | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Parvordo | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Rhodostethia[2] | ||
| Gatunek |
mewa różowa | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 obszary lęgowe obszary nielęgowe | |||
Mewa różowa[6] (Rhodostethia rosea) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący Arktykę. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Jedyny przedstawiciel rodzaju Rhodostethia[6][7]. Nie wyróżnia się podgatunków[3][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]_1.jpg)
- Wygląd
- Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch ciała jasnopopielaty, na szyi czarna obroża, głowa i charakterystyczny klinowaty ogon biały, brzuch i pierś różowa. Dziób ciemny, nogi czerwone. W szacie spoczynkowej zanika obroża i kolor różowy zastąpiony bielą. Osobniki młodociane z czarno-brązowymi plamami na grzbiecie i wierzchu skrzydeł układającymi się w literę „M”, koniec ogona czarny, nogi różowe.
- Wymiary średnie
- długość ciała ok. 30–35 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 80–90 cm
masa ciała ok. 180–190 g
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Występuje na arktycznych wybrzeżach północnej Syberii (od półwyspu Tajmyr po rzekę Kołymę), lokalnie na Grenlandii, nieregularnie w północnej Kanadzie[3]. Zimuje głównie na otwartych wodach arktycznych, także u krawędzi paku lodowego – u wybrzeży skrajnie północno-wschodniej Syberii na południe po południowy kraniec Kamczatki oraz u północnych wybrzeży Alaski[5]. Rzadko widywana poza Arktyką, sporadycznie pojawia się w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych, gdzie po raz pierwszy stwierdzono ją w 1975 roku[8], oraz w Europie[9]. Do Polski zalatuje wyjątkowo – stwierdzono ją dotychczas jedynie 2 razy – w 1994 i 2012 roku[9][10].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Biotop
- Otwarte wody Arktyki, w okresie lęgowym morskie wybrzeża i ujścia rzek.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju–czerwcu 2–3 (zwykle 3) jaja.
- Wysiadywanie, pisklęta
- Jaja wysiadywane są przez okres około 21 dni przez obydwoje rodziców (samca głównie za dnia, a samicę nocą). Pisklęta opuszczają gniazdo po 20 dniach.
- Pożywienie
- Plankton i drobne ryby. W okresie lęgowym, w głębi lądu owady.
Status i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mewę różową za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[5]. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2016 roku, mieści się w przedziale 25–100 tysięcy osobników[5]. W Polsce objęta ścisłą ochroną gatunkową[11].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rhodostethia rosea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Rhodostethia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-28] (ang.).
- ↑ a b c Ross's Gull (Rhodostethia rosea). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
- ↑ D. Lepage: mewa różowa (Rhodostethia rosea). [w:] Avibase - Światowa baza danych ptaków [on-line]. [dostęp 2021-05-01]. (ang.).
- ↑ a b c d Rhodostethia rosea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-26].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-26]. (ang.).
- ↑ Ross's Gull. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-05-01]. (ang.).
- ↑ a b wynik wyszukiwania: Rhodostethia rosea. [w:] Tarsiger.com [on-line]. [dostęp 2023-02-02]. (ang.).
- ↑ Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 29. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2012. „Ornis Polonica”. 54, s. 109–150, 2013.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).