Miód pitny trójniak cedyński
| napój alkoholowy | |
| Rodzaj | |
|---|---|
| Kuchnia | |
| Data i miejsce powstania | |
| Twórca | Zakłady Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego w Dębnie / Jan Olszański (Pasieka Miody Jana) |
| Obróbka żywności |
macerowanie |
| Składniki | |
Miód pitny trójniak Cedyński – regionalny alkoholowy produkt pszczelarski (miód pitny), charakterystyczny dla powiatu gryfińskiego. 27 lutego 2018 wpisany na polską listę produktów tradycyjnych (zgłaszającym był Jan Olszański)[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Z okazji tysiącletniej rocznicy bitwy pod Cedynią (1972) nieistniejące obecnie Nadodrzańskie Zakłady Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego w Dębnie wprowadziły na rynek nową markę miodu pitnego (trójniaka) pod nazwą "Cedyński". Oprócz tego do handlu weszło też kilka innych marek, m.in. trójniak Czcibor. Nastaw przygotowywano z odpowiednim wyprzedzeniem, począwszy od 1970[1][2].
Produkt wytwarzano najczęściej na bazie miodu wielokwiatowego (czasem wrzosowego) i moszczu z czarnej porzeczki własnego wyrobu. Miód pochodził z pobliskich Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskich w Myśliborzu i Chojnie. "Cedyński", jako miód sycony musiał leżakować przez okres minimum dwóch lat[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jest to napój fermentowany, klarowany, z brzeczki miodowej, konfekcjonowany najczęściej w butelkach o pojemności 0,75, 2,25 lub 3 litrów. Barwa jest przejrzysta i bursztynowa, natomiast konsystencja lekko kleista[2].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Produkt zdobył wyróżnienie w konkursie „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów” (Poznań) w 2014[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Agnieszka Kołodziej, Produkty tradycyjne województwa zachodniopomorskiego, Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego, Szczecin, 2018, s. 57, ISBN 978-83-65656-58-2
- ↑ a b c Miód pitny trójniak cedyński - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi [dostęp 2023-09-03] (pol.).