Michaił Gieniawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Michaił Aleksandrowicz Gieniawski (ros. Михаил Александрович Генявский, ur. 1902 w Eupatorii, zm. 28 lipca 1938) – radziecki działacz partyjny i państwowy, przewodniczący Komitetu Wykonawczego Czelabińskiej Rady Obwodowej (1937-1938).

1915-1917 służył w rosyjskiej armii, 1917-1918 przewodniczący komitetu komunistycznej młodzieży w Eupatorii, od 1918 członek RKP(b)/WKP(b), 1918-1919 sekretarz podziemnego komitetu powiatowego RKP(b) w Eupatorii. 1919-1921 służył w Armii Czerwonej, później był przewodniczącym komitetu wykonawczego rady miejskiej Charkowa i zastępcą przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Charkowskiej Rady Obwodowej, następnie do 1937 kierował obwodowym oddziałem handlu radzieckiego w Gorkim, a od października 1937 do kwietnia 1938 był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Czelabińskiej Rady Obwodowej.

11 kwietnia 1938 aresztowany, 28 lipca 1938 skazany na śmierć przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR i rozstrzelany. 24 września 1957 pośmiertnie zrehabilitowany.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]