Mieczysław Majewski (nauczyciel)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Majewski
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1929
Ustrzyki Dolne

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 2019
Sanok

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Srebrna Odznaka „W Służbie Narodu”
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” Odznaka Zasłużony dla SFA

Mieczysław Majewski (ur. 19 maja 1929 w Ustrzykach Dolnych, zm. 2 kwietnia 2019 w Sanoku) – polski inżynier mechanik, nauczyciel.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grobowiec rodzinny Majewskich

Urodził się 19 maja 1929[1] w Ustrzykach Dolnych. Syn Mikołaja (1902-1971) i Walerii z domu Kluz (1907-1993). W rodzinnych Ustrzykach Dolnych ukończył szkołę podstawową oraz pracował od 1943, jako robotnik w tartaku oraz statystyk w rafinerii. Po zakończeniu II wojny światowej przebywał w Sanoku. Kształcił się w tamtejszych szkołach mechanicznych przy Fabryce Wagonów, gdzie ukończył Gimnazjum Przemysłowe w 1949 w zawodzie ślusarza i Państwowe Liceum Mechaniczne w 1951 z tytułem technika mechanika technologa (w jego klasach był m.in. Stanisław Spyra)[2]. W sanockiej fabryce został zatrudniony w 1951 na stanowisku technologa. Od 1952 do 1965 był nauczycielem przedmiotów zawodowych w macierzystej szkole (w tym materiałoznawstwa[3]), od 1959 do 1964 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. pedagogicznych. Od 1964 ponownie pracował w fabryce. Równolegle kontynuował edukację w latach 60. i 70. kończąc studia wyższe z tytułem magistra inżyniera mechanika. Po wyodrębnieniu nowej placówki oświatowej pełnił funkcję dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych SFA dwukrotnie: od 1 kwietnia 1965 do 28 sierpnia 1974 i od 1 września 1980 do 31 sierpnia 1981[4][5]. 5 grudnia 1970 został wybrany sekretarzem propagandy w Komitecie Zakładowym PZPR w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”[6]. Od 1974 do 1981 był głównym specjalistą ds. kształcenia i doskonalenia kadr w SFA „Autosan”. W czerwcu 1981 został wybrany w konkursie na stanowisko zastępcy dyrektora ds. pracowniczych w Autosanie[7]. Stanowisko pełnił do 1990. W latach 80. był przewodniczącym Miejskiej Komisji Wyborczej w Sanoku[8][9][10][11]. W czerwcu 1987 został członkiem zarządu Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka[12]. W 1990 przeszedł na emeryturę. Zmarł 2 kwietnia 2019, a 6 kwietnia został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Posada w Sanoku[13].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rok urodzenia 1929 podał Stanisław Dydek. Na tablicy nagrobnej podano rok 1928.
  2. ↑ Absolwenci. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 58, 62. ISBN 83-87450-00-6.
  3. ↑ Historia 1968-1969. zs3.sanok.pl. [dostęp 2015-12-23].
  4. ↑ Kalendarium. zs3.sanok.pl. [dostęp 2015-12-23].
  5. ↑ Krystyna Chowaniec: W latach powojennych, Szkoły ponadpodstawowe. Zasadnicza Szkoła Zawodowa SFA. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 888. ISBN 83-86077-57-3.
  6. ↑ XVI zakładowa konferencja sprawozdawczo-wyborcza w SFA. „Podkarpacie”. Nr 11, s. 2, 10 grudnia 1970. 
  7. ↑ Mieczysław Majewski – zastępcą dyrektora ds. pracowniczych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, nr 19 (219) z 1–10 lipca 1981. 
  8. ↑ RM PRON w kampanii wyborczej do rad narodowych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 12 (303) z 10-20 kwietnia 1984. 
  9. ↑ Inauguracyjne sesja nowej MRN w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 21 (312) z 20-31 lipca 1984. 
  10. ↑ Wiesław Koszela. Miejskie Kolegium Wyborcze i Miejska Komisja Wyborcza w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 13 (448) z 1-10 maja 1988. 
  11. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 289, 290, 305, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  12. ↑ Nowe władze TRUMS. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 19 (418) z 1-10 lipca 1987. 
  13. ↑ Aktualności. zs3.sanok.pl/. [dostęp 2019-04-07].
  14. ↑ Marian Struś. Wysokie odznaczenia. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 11 (176) z 10-20 kwietnia 1980. 
  15. ↑ Zakładowa uroczystość 30-lecia ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 8 (264) z 10-20 marca 1983. 
  16. ↑ Odznaczenia państwowe i regionalne dla pracowników SFA. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 3 (237) z 10-20 czerwca 1982. 
  17. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Majewski_(nauczyciel)&oldid=71780938”