Mieczysław Szadkowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
rzeźbiarz, rysownik, pedagog |
Narodowość |
polska |
Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi |
Małżeństwo |
Krystyna Szadkowska |
Dzieci |
Paweł |
Odznaczenia | |
Mieczysław Szadkowski (ur. 30 listopada 1920 w Zgierzu, zm. 3 stycznia 1990 w Łodzi) – polski artysta rzeźbiarz i rysownik, pedagog.
Żona Krystyna Szadkowska z domu Dąbrowska (1922–2018), malarka i projektantka przemysłowa[1]. Syn Paweł[2], grafik, malarz, rzeźbiarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w latach 1946–1951 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom otrzymał w 1951 na Wydziale Architektury Wnętrz w specjalizacji rzeźby. Jego pedagogami byli prof. Władysław Strzemiński, prof. Jerzy Mazurczyk, prof. Stefan Wegner, prof. Marian Wimmer i prof. Stefan Derkowski.
Pracę w uczelni rozpoczął jako student w 1948. Pracował kolejno na stanowiskach: młodszego asystenta, zastępcy asystenta, adiunkta, starszego wykładowcy i od 1966 docenta habilitowanego na Wydziale Ubioru w PWSSP w Łodzi (przewód habilitacyjny w 1965 w ASP w Warszawie).
Od 1951 do 1987 pracował w łódzkiej uczelni jako pedagog Pracowni Rzeźby. Pełnił również funkcje:
- Prodziekana Wydziału Ubioru w latach 1966–1969
- Dziekana Wydziału Tkaniny w latach 1969–1971
- Kierownika Zakładu Wybranych Zagadnień Plastycznych w latach 1971–1972
- Kierownika Katedry Kształcenia Ogólnoplastycznego w latach 1972–1975
Zaplanowany w 1981 przewód na profesora nadzwyczajnego nie mógł być sfinalizowany z uwagi na pogarszający się stan zdrowia. Przeszedł na emeryturę 1 października 1987.
Tworzył w zakresie rzeźby kameralnej, monumentalnej i rysunku. Był autorem wielu prac rzeźbiarskich, w tym kilku pomników. Brał czynny udział w konkursach i wystawach okręgowych i ogólnopolskich, otrzymując wielokrotnie nagrody i wyróżnienia. Wiele jego prac zostało zakupionych przez Ministerstwo Kultury i Sztuki. Jego prace znajdują się w wielu instytucjach państwowych, m.in. Muzeum Sztuki w Łodzi i Muzeum Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim oraz w obiektach sakralnych.
Za swoje osiągnięcia dydaktyczno–artystyczne otrzymał trzykrotnie nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki – III, II i I stopnia.
Za pracę dydaktyczno-twórczą został odznaczony:Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia PRL, Honorową Odznaką Województwa Łódzkiego.
Droga artystyczna
[edytuj | edytuj kod]Rzeźba
[edytuj | edytuj kod]Fascynacja rzeźbą miała u Mieczysława Szadkowskiego złożony rodowód. W 1946 rozpoczął studia w PWSSP w Łodzi. Trafił do Pracowni Rzeźby prof. Jerzego Mazurczyka, gdzie opanował realistyczny warsztat rzeźbiarski, niezbędny w późniejszych realizacjach twórczych.
W tym jeszcze studenckim okresie powstały liczne prace – realistyczne kompozycje figuratywne, akty i głowy: „Dokerzy”, „Robotnik”, „Prządka”, akt „Klara”, tors kobiecy, „Głowa pani B.”
Podczas studiów, w ówczesnych latach w PWSSP w Łodzi powstał Wydział Plastyki Przestrzennej, której animatorem i twórcą programu był Władysław Strzemiński.
Wpływ na jego twórczość mieli dwaj wielcy współcześni rzeźbiarze: surrealista Jean Arp i wielki humanista Henry Moore.
W ostatnim okresie działalności rzeźbiarskiej przed 1980 r. powstały rzeźby i płaskorzeźby bardzo indywidualne. Powstały też duże realizacje rzeźbiarskie w terenie takie jak „Zwój tkaniny” – 5-metrowa kompozycja przed Zakładami Odzieżowymi „Teofilów” czy też całościenna płaskorzeźba w dawnej kawiarni „Bezdymka” przy Piotrkowskiej 178 w Łodzi.
-
Bokser, gips patynowany, wys. 53 cm, 1947
-
Skrzypaczka, gips, wys. 180 cm, 1956
-
Macierzyństwo, gips, 1962
-
Kompozycja, drewno, metal, 50 x 85 cm, 1959
-
Płaskorzeźba, gips patynowany, 80 x 100 cm, 1962
-
Kompozycja VIII, gips, drewno, 105 x 105 cm, 1972
-
Płaskorzeźba, gips, 1980
-
Rysunek, ołówek, 27,5 x 30,5 cm, 1984
-
Rysunek ołówek, kredka, 32 x 25,5 cm, 1985
-
Rysunek kredką, 42 x 36,5 cm, 1987
-
Rysunek ołówek, kredka, 41,5 x 34 cm, 1988
-
Rysunek ołówek, kredka, 42 x 36 cm, 1989
Rysunek
[edytuj | edytuj kod]Od 1980 r. z uwagi na zły stan zdrowia był zmuszony definitywnie zrezygnować z wysiłku fizycznego i zakończyć prace rzeźbiarskie. Wewnętrzną potrzebę wypowiedzi twórczej skierował wówczas w stronę rysunku.
Drogi wędrówek twórczych rysunku
[edytuj | edytuj kod]Cykl I
1980–1981 |
Od 1980 r. dyscyplina rzeźbiarska miała ogromny wpływ na konstruowanie kompozycji rysunkowych. Szczególnie w początkowej fazie rysunki zostały inspirowane rzeźbą lub były przeznaczone do realizacji rzeźbiarskich – całościennych płaskorzeźb w drewnie lub ceramice, z zastosowaniem koloru.
Powstały wtedy również rysunki kubizujące. |
Cykl II
1982–1985 |
To filozoficzna refleksja nad życiem i śmiercią. Artysta dostrzega dramat istnienia, jednak nie tragizuje go przepuszczając przez filtr liryzmu, który wycisza i łagodzi wzburzone emocje, wprowadza zwyczajność w podporządkowaniu się losowi
Rysunki głównie czarno-białe, z lekką sepią, kolor wprowadzany bardzo oszczędnie |
Cykl III
1986–1989 |
Rysunki stały się bardziej malarskie, a przedmioty miękkie, zwiewne, lekkie, przejrzyste. Został wprowadzony kolor.
Nastąpiło uwolnienie od obsesji Cyklu II. |
Technika rysunków – ołówek, kredka sepia, kredki akwarelowe na papierze.
Wystawy
[edytuj | edytuj kod]- Udział we wszystkich wystawach okręgowych ZPAP w Łodzi w latach 1952–1973
- XII Festiwal w Sopocie, 1959 r.
- III Ogólnopolska Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Warszawa, 1960 r.
- W XX-lecie Ludowego Wojska Polskiego, Wystawa Łódzkiego Okręgu ZPAP, BWA w Łodzi, 1963 r.
indywidualne:
- Wystawa rzeźby Mieczysława Szadkowskiego, Łódź, Piotrkowska 102, 1965 r.
- Mieczysław Szadkowski. Rysunki z lat 1984–1985, Salon Sztuki Współczesnej, Łódź, Piotrkowska 88, 1985 r.
- Mieczysław Szadkowski 1920–1990. Rzeźba, płaskorzeźba, rysunek Galeria Willa, Łódź, 1995 r.
Katalog dzieł rzeźbiarskich i realizacji
[edytuj | edytuj kod]1947
- „ Akt dziewczęcy”, gips, wys. 120 cm – Zakład Kąpielowy w Zgierzu
- „Bokser”, gips patynowany, wys. 53 cm
- „Głowa pani B.”, gips, wys. 40 cm
- „Głowa robotnika”, gips patynowany, wys. 100 cm (zakup MKiS)
- „Tors kobiecy”, gips, wys. 120 cm (zakup MKiS)
1948
- „Klara” – akt kobiecy, gips patynowany, wys. 180 cm
- Płaskorzeźba, gips patynowany, 90 x 80 cm (zakup prywatny)
1949
- Głowa Stefana Żeromskiego, brąz, wys. 80 cm (dla Liceum im. Stefana Żeromskiego w Zgierzu)
1952
- „Prządka” – popiersie, gips patynowany, 100 x 90 cm (zakup Państwowych Zakładów Włókienniczych)
1953
- „Protest robotniczy” – kompozycja figuralna, gips, 68 x 90 cm
1954
- „Chłopiec murzyński”, gips, wys. 80 cm
- „Wietnamczyk”, gips, wys.60 cm
1955
- Obraz – kompozycja, metal, 75 x 55 cm
- Płaskorzeźba owalna, ceramika kolorowa, 40 x 47 cm
- Rozeta czarna, ceramika, 35 cm
- Płaskorzeźba perłowa, ceramika, 70 x 90 cm (zakup prywatny)
1956
- Akt czarny, gips patynowany, wys. 70 cm
- „Na budowie” – kompozycja figuralna, gips, 50 x 90 cm
- „Skrzypaczka”, gips, wys. 180 cm (własność Filharmonii Łódzkiej)
1957
- „Pani z piórkiem” – popiersie, gips, wys. 50 cm (zakup MKiS)
- „Łuski” – płaskorzeźba, gips + ceramika (własność prywatna)
1958
- „Akt” – kompozycja, gips, 150 x 140 cm (własność Biblioteki Uniwersyteckiej w Łodzi)
- „Chopin” – popiersie, gips, 84 x 83 cm (zakup Wydziału Kultury i Sztuki w Łodzi)
1959
- „Narcyz – kwiat” – płaskorzeźba, drewno + metal + ceramika, 100 x 60 cm (zakup Muzeum Sztuki w Łodzi)
- „Mikołaj Kopernik” – płaskorzeźba, gips, 45 x 45 cm (własność prywatna)
- Kompozycja na drewnie z metalem, 90 x 60 cm
- Płaskorzeźba z metalem, 50 x 85 cm
- Płaskorzeźba I, gips patynowany, 100 x 80 cm
- Płaskorzeźba II, gips patynowany czarna, 65 x 35 cm
- Płaskorzeźba III, gips patynowany na drewnie, 70 x 50 cm
- „Pingwin”, gips, 48 cm
1960
- „Obraz z metalem” – płaskorzeźba, 70 x 90 cm (zakup Wydziału Kultury i Sztuki w Łodzi)
- „Dziewczyna z żaglówką”, gips, wys. 90 cm
1961
- „Niedźwiedź I”, gips, 50 x 70 cm (zakup MKiS)
- „Puszczanie latawca”, gips, wys. 120 cm (zakup)
- „Niedźwiedź II”, gips, 30 x 55 cm
- Płaskorzeźby i prześwity na murach okalających mauzoleum na Radogoszczu w Łodzi (z Zygmuntem Modzelewskim)
1962
- Płaskorzeźba na drewnie, gips patynowany sepia, 50 x 125 cm
- Płaskorzeźba patynowana czarna, gips, 35 x 65 cm
- Płaskorzeźba, kompozycja drewno+metal+gips, 66 x 36 cm
- Płaskorzeźba, kompozycja drewno+metal+gips, 80 x 52 cm
- Płaskorzeźba patynowana, gips sepia, 100 x 80 cm
- „Macierzyństwo”, gips patynowany, wys. 60 cm
1963
- „Dzieci” – kompozycja figuralna, gips, 80 cm
- „W polu” – kompozycja figuralna, żeliwo, 80 cm (zakup z wystawy XX-lecia Wojska Polskiego, Okręg łódzki ZPAP)
- „Glony” – płaskorzeźba, gips patynowany czarny, 100 x 80 cm
1964
- „Fatamorgana” – rzeźba, gips, 28 x 130 cm
- Kompozycja ogrodowa – rzeźba, gips, 200 x 35 cm
- „Kompozycja mała”, gips, 30 cm (własność prywatna)
1965
- „Rodzina I”, gips patynowany, wys. 80 cm (zakup Muzeum Okręgowego w Piotrkowie Tryb.)
- „Rodzina II”, gips patynowany, wys. 75 cm (zakup Muzeum Okręgowego w Piotrkowie Tryb.)
- Płaskorzeźba – obraz, technika mieszana, 106 x 82 cm
1966
- Kompozycja IV, drewno+metal, 60 x 50 cm
- Kompozycja V, drewno+metal, 70 x 50 cm
- Płaskorzeźba całościenna, drewno, 800 x 500 cm (świetlica Widzewskiej Fabryki Maszyn Włókienniczych WIFAMA w Łodzi)
- Akt, gips, 15 x 20 (własność prywatna)
1967
- Kompozycja X, technika mieszana, 60 x 85 cm
- Kompozycja XI, metal, 50 x 75 cm
1968
- „Perłowa klatka” – płaskorzeźba, gips+tworzywo szt., 100 x 65 cm (własność Muzeum Sztuki w Łodzi)
1969
- „Epoki” – kompozycja przestrzenna, drewno+ gips polichromowany, 135 x 95
1970
- „Roślina” – kompozycja przestrzenna, drewno+gips polichromowany, 110 x 95
1972
- „Ślady” – płaskorzeźba, gips patynowany czarny, 220 x 110 cm (zakup do świetlicy Osiedla Mieszkaniowego „Bawełna” w Łodzi)
- Głowa Zenona Hodora, gips, wys. 65 cm (własność prywatna, podarowana Filharmonii Łódzkiej)
- „Złota” – kompozycja przestrzenna, metal+pleksiglas, 60 x 50 cm
1973
- Kompozycja VIII „Biała” – płaskorzeźba, drewno + gips, 105 x 105 cm
- Kwatera Harcerzy „Szarych Szeregów” na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi, ściana – piaskowiec + granit, krzyż harcerski – brąz
- Pomnik „Ku czci pomordowanych Tramwajarzy Łódzkich 1939–1945” (Chocianowice – zajezdnia tramwajowa)
- Popiersie gen. K. Świerczewskiego, gips, wys. 83 cm (własność Liceum im. Generała Świerczewskiego w Łodzi)
1974
- Pomnik „Braterstwo broni” – Brzeziny, rynek
1976
- Popiersie błogosławionego Rafała Chmielewskiego, brąz, wys. 100 cm (własność parafii rzymskokatolickiej, Radogoszcz)
- Kompozycja VI „Ryt” – płaskorzeźba, gips patynowany, 80 x 60 cm
1977
- „Zwój tkaniny”, gips, 25 x 45 cm (projekt do realizacji przestrzennej)
- „Zwój tkaniny”- rzeźba plenerowa, narzut powlekany tworzywem szt. 500 x 130 cm (Zakłady Odzieżowe „Teofilów” w Łodzi)
1979
- Figura Chrystusa dla kościoła w Koninie, tworzywo szt., wys. 185 cm
1980
- Realizacja płaskorzeźby całościennej w kawiarni „Bezdymka” w Łodzi, ul. Piotrkowska 178 (obecnie kwiaciarnia, płaskorzeźba zlikwidowana), zakup Akademii Medycznej w Łodzi, narzut gips
- Płaskorzeźba – projekt do realizacji ściany w kawiarni „Bezdymka”, gips 100 x 80 cm
- Płaskorzeźba czarno-biała, gips, 100 x 80 cm
- Płaskorzeźba biała, gips, 100 x 80 cm
Oraz:
- liczne pomniki nagrobne na różnych łódzkich cmentarzach
- tablice pamiątkowe z medalionami (płaskorzeźbami) i liternictwem (np. tablica na budynku Klubu Nauczyciela, Łódź, ul. Piotrkowska 137)
- medale pamiątkowe (np. medal na XXV Zjazd Radiologów Polskich)
- współudział w realizacjach rzeźbiarskich (m.in. przy realizacji Pomnika Ofiar Faszyzmu na Radogoszczu)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krystyna Szadkowska z domu Dąbrowska. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2018-08-28]. (pol.).
- ↑ Paweł Szadkowski [online], pawelszadkowski.com [dostęp 2018-05-14] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Poezja kreślona ołówkiem, Ewa Karwowska, „Głos Robotniczy” 16.XII.1985
- Rzeźba Mieczysława Szadkowskiego, M.J. „Dziennik Łódzki” 21.I.1965
- W pracowni młodych plastyków łódzkich, „Łódzki Express Ilustrowany” 14.I.1955
- Spacerem po wystawie w Parku Sienkiewicza, Henryk Anders, „Łódzki Express Ilustrowany”, 18.XI.1955
- XX lat Ludowego Wojska Polskiego w grafice, plastyce i rzeźbie „Odgłosy” 27.X.1963
- Granice eksperymentu, Henryk Anders, „Łódź Literacka” I.1955
- Łódzkie konfrontacje, Henryk Anders, „Odgłosy”, 21.III.1965
- Rzeźba Mieczysława Szadkowskiego, BWA Łódź, Piotrkowska 102
- Mieczysław Szadkowski, rysunki z lat 1984–1985, BWA Łódź
- Salon Sztuki Współczesnej, Łódź, Piotrkowska 88, XI-XII 1985 r.
- Mieczysław Szadkowski 1920–1990, Rzeźba, płaskorzeźba, rysunek, Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi, Galeria Willa, Łódź, Wólczańska 31, październik - listopad 1995, [1] ISBN 83-86658-11-8
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Mieczysław Szadkowski, informacje o ojcu zamieszczone na stronie syna Pawła Szadkowskiego,pawelszadkowski.com
- Rzeźbiarze związani z Łodzią
- Rysownicy związani z Łodzią
- Polscy rzeźbiarze współcześni
- Polscy rysownicy
- Wykładowcy Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi
- Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi
- Ludzie urodzeni w Zgierzu
- Urodzeni w 1920
- Zmarli w 1990
- Pochowani w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi