Mikołaj Tarło (chorąży sandomierski)
Topór | |
Rodzina | |
---|---|
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Mikołaj Tarło herbu Topór (zm. po 24 lutego, a przed 14 czerwca 1571 roku) – sekretarz królewski, dworzanin królewski, podczaszy królowej Barbary w latach 1548–1551, chorąży sandomierski od 1553 roku[1], starosta dembowiecki od 1551 roku[2], starosta drohowyski[3], dzierżawca Drohojowa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego ojcem był Andrzej Tarło (zm. po 1532), a matką Katarzyna Mnichowska. Jego braćmi byli: Paweł Tarło, Jan Tarło (chorąży lwowski), Andrzej Tarło, a siostrami Dorota Tarło i Katarzyna Tarło. Zwolennik reformacji (zapewne pod wpływem rodziny żony), po jego śmierci wszystkie dzieci przeszły z kalwinizmu na katolicyzm. Był mężem Jadwigi Stadnickiej, dziadkiem carowej Maryny Mniszchównej. Był też ojcem Jadwigi Tarło (ok. 1560–1614) – matki carowej Maryny Mniszchównej, żony Jerzego Mniszcha (zm. 1613) – krajczego koronnego w 1574, kasztelana radomskiego (1583), wojewody sandomierskiego w (1590), żupnika ruskiego, starosty lwowskiego (1593).
Mikołaj Tarło mieszkał w dobrach otrzymanych przez ojca w Laszkach Murowanych, koło Chyrowa. Po 1560 r. dokonał lokacji miasta Laszki na prawie magdeburskim. Wiele miejscowości otrzymał w spadku po 1531 r., czyli po śmierci ojca. Dobra laszeckie (Laszki Murowane) wraz z Chyrowem i Bąkowicami przejęła jego córka Jadwiga Tarło i stanowiły jej wiano.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mirosław Korolko, Seminarium Rzeczypospolitej Królestwa Polskiego. Humaniści w kancelarii królewskiej Zygmunta Augusta, Warszawa 1991, s. 235–236.
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie w Malopolsce 1565-1668, w: Społeczeństwo staropolskie, t. IV red. A. Wyczański, Warszawa 1986, s. 121.
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 204.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Andrusiewicz, Dzieje Dymitriad 1602–1614, t. I, II, Warszawa 1990
- Andrzej Andrusiewicz, Dzieje Wielkiej Smuty, Katowice 1999
- Henryk Wisner, Król i car. Rzeczpospolita i Moskwa w XVI i XVII w., Warszawa 1995 ISBN 83-05-12776-1.