Przejdź do zawartości

Milno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milno
Ми́льне
Ilustracja
panorama Milna
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

rejon zborowski

Populacja (2001)
• liczba ludności


898[1]

Nr kierunkowy

3540

Kod pocztowy

47233

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Milno”
Ziemia49°47′54″N 25°28′25″E/49,798333 25,473611

Milno (ukr. Мильне, dawniej Mylne) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie zborowskim, nad rzeczką Huk (dorzecze Dniestru). W 2001 roku liczyła ok. 900 mieszkańców.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona w 1717 roku.

W okresie II Rzeczypospolitej wieś o nazwie Mylne była największą wsią w powiecie zborowskim i jedną z większych w województwie tarnopolskim. W 1939 liczyła ok. 800 rodzin i ponad 3000 mieszkańców.

Wieś Milno przed wrześniem 1939 obejmowała cztery przysiółki: Podliski, Krasowiczynę, Kamionkę i Bukowinę.

1939–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali w różnych okolicznościach 59 Polaków i 3 Ukraińców sprzyjających Polakom. Większość zginęła 11 listopada 1944 w czasie napadu sotni UPA dowodzonej przez Wołodymyra Jakubowskiego ps. „Bondarenko”[2].

Świątynie

[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew Narodzenia Najświętszej Marii Panny

[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew Narodzenia Najświętszej Marii Panny (1906)

Dawny drewniany kościół zbudowano w 1755. W pobliżu wzniesiono drewnianą dzwonnicę. W 1897 w parafii Milno było 1700 grekokatolików. W 1906 zakończono budowę nowego ceglanego kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny, konsekrowanego przez metropolitę A. Szeptyckiego. Stary drewniany kościół z XVIII wieku został rozebrany i sprzedany w 1907 do wsi Kruhów w dawnym powiecie złoczowskim.

Kościół katolicki św. Jan Chrzciciela

[edytuj | edytuj kod]

W Milnie według oficjalnych danych z 1906 mieszkało 790 wiernych Kościoła Rzymskokatolickiego. W 1908 polska społeczność Milna zbudowała w części wsi o nazwie Bukowina kościół w stylu neogotyckim, który w 1910 został konsekrowano i otrzymał za patrona św. Jana Chrzciciela, podczas I wojny światowej został uszkodzony, lecz nie uległ zniszczeniu, a w latach 20. XX wieku stał się siedzibą parafii rzymskokatolickej, obejmującej również wsie sąsiednie. Odbudowa zrujnowanej wieży kościelnej nastąpiła w latach 1925–1930.

Kościół św. Jana Chrzciciela w MIlnie

Fasadę kościoła stanowi wysoka masywna wieża z bramą wejściową w stylu neogotyckim. Wieżę niegdyś wieńczyła korona i kula z krzyżem. Na górnych krańcach elewacji stały dawniej kamienne figury apostołów Piotra i Pawła, obecnie pozostała tylko jedna kompletna figura. Elewacje, sklepienia dachu i wieży wykonane są z ciosanego białego piaskowca i cegły[3].

Wewnątrz kościoła posadzkę wyłożono czarnymi i kremowymi płytkami ceramicznymi. Do sklepień dochodziło sześć masywnych kolumn, drewniane drzwi, żeliwne okna. W 1944 po deportacji ludności polskiej przez władze sowieckie, wszystkie metryki i ewidencje zostały przeniesione do kościoła greckokatolickiego we wsi Mydło. Udało się uratować przed zniszczeniem część ikon (Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Jezusa Chrystusa), krzyż ręczny, figurki św. Piotra i Pawła, kamienną chrzcielnicę i ławki.

Po wojnie kościół zamieniono na stodołę kołchozu – skład zboża, gdzie chłopi przekazywali państwu kontyngenty. Zachowaną posadzkę posypano nawozem mineralnym, co spowodowało znaczne uszkodzenia płytek na podłodze. 18 lutego 1994 mieszkańcy Bukowiny oczyścili kościół ze śmieci[4].

Osoby urodzone w Milnie

[edytuj | edytuj kod]

Pobliskie miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 480-481, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  3. Zdjęcie kościoła przed zniszczeniami. Grupa Przyjaciół Milna. [dostęp 2020-12-20]. (pol.).
  4. MILNO. Dawny kościół p.w. św. Jana Chrzciciela (1908 - 1914). Tarnopolski obw., Tarnopolski r-n (Zborowski r-n) | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-04-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • „Nasz kresowy dom nad Hukiem, Smolanką i Łopuszanką”. Opracowanie zbiorowe pod redakcją Antoniego Worobca. Zielona Góra 2000, nakładem Koła Środowiskowego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Zbąszynku.
  • „Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych”. Przemyśl – Warszawa (brak daty – 1933?), Wydawnictwo Książnicy Naukowej.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]