Minuskuł 21

Minuskuł 21
Data powstania	XII wiek
Rodzaj	Kodeks minuskułowy
Numer	21
Zawartość	Ewangelie
Język	grecki
Rozmiary	23 × 18 cm
Typ tekstu	tekst bizantyński
Kategoria	V
Miejsce przechowywania	Francuska Biblioteka Narodowa

Minuskuł 21 (wedle numeracji Gregory—Aland), ε 286 (von Soden)^[1] – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XII wieku^[2]. Przechowywany jest w Paryżu.

Opis rękopisu

Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii, na 203 pergaminowych kartach (23 cm na 18 cm)^[2].

Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę^[2].

Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały) oraz według Sekcji Ammoniusza, których numery umieszczono na marginesie. Sekcje Ammoniusza nie zostały opatrzone odniesieniami do Kanonów Euzebiusza. Tekst ewangelii zawiera τιτλοι (tytuły)^[3].

Tekst

Grecki tekst Ewangelii reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną. Aland zaklasyfikował go do kategorii V^[4].

W Mateuszu 27,9 przekazuje unikalny wariant ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἰησαίου τοῦ προφήτου (wypełniło się słowo powiedziane przez Izajasza proroka). Wariant wspierany jest tylko przez starołaciński Codex Rehdigeranus. Pozostałe rękopisy przekazują albo „Jeremiasza” albo opuszczają imię proroka^[5].

Historia

Paleograficznie rękopis datowany jest na wiek XIV^[2]. Rękopis prawdopodobnie powstał w Kalabrii. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Wettstein dając mu numer 21.

Rękopis badał Scholz oraz Paulin Martin^[6].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 68) w Paryżu^[2]^[7].

Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (NA26, NA27).

Zobacz też

Przypisy

↑ Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 49.
↑ F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 193.
↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
↑ MA26, p. 81.
↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 35-36.
↑ Liste Handschriften. [w:] Münster [on-line]. Institute for New Testament Textual Research. [dostęp 2014-08-20].

Bibliografia

Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 35-36.

Linki zewnętrzne

R. Waltz, Minuscule 21, Encyclopedia of Textual Criticism

[Gregory1908-1] Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 49.

[Aland-2] K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 49.

[Scrivener-3] F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 193.

[4] K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

[5] MA26, p. 81.

[6] Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au N. T., conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 35-36.

[INTF-7] Liste Handschriften. [w:] Münster [on-line]. Institute for New Testament Textual Research. [dostęp 2014-08-20].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]