Mitróweczka błotna
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
mitróweczka błotna |
| Nazwa systematyczna | |
| Mitrula paludosa Fr. Utkast. Sv. Fl., Edn 3 3: 664 (1816) | |
.JPG)
Mitróweczka błotna (Mitrula paludosa Fr.) – gatunek grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mitrula, Incertae sedis, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Clavaria epiphylla Dicks. 1793
- Clavaria phalloides Bull. 1789
- Leotia dicksonii Pers. 1801
- Leotia epiphylla (Dicks.) Hook. 1821
- Leotia uliginosa Grev.
- Mitrula phalloides (Bull.) Chevall. 1826
- Mitrula phalloides (Bull.) Chevall. 1826, var. phalloides
- Mitrula uliginosa (Grev.) Grev. 1825
Łacińska nazwa rodzajowa pochodzi od słowa mitr (mitra), oznaczającego rodzaj nakrycia głowy, który przypomina swoim kształtem główka mitróweczki, nazwa gatunkowa od słowa palustris (błoto), odnoszącego się do siedliska, w którym występuje ten gatunek[3]. Nazwa polska jest tłumaczeniem nazwy naukowej[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Ma wysokość 1–5 cm, składa się z główki i trzonu. Główka jajowata lub językowata, w środku pusta. Ma długość około 1 cm, powierzchnię gładką, błyszczącą o barwie od żółtej do pomarańczowej. Trzon osiąga wysokość do 4 cm, grubość 2–3 mm, jest walcowaty, bez przewężeń, biały. Owocnik bez wyraźnego zapachu i smaku[3].
Askospory wydłużone, gładkie, hialinowe, o wymiarach 10-15 × 2,5-3 µm. Zakończenia worków delikatnie niebieszczeją pod wpływem odczynnika Melzera. Wstawki nitkowate, rozgałęzione, segmentowane[5]. W jednym worku powstaje po 8 askospor[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Mitróweczka błotna jest szeroko rozprzestrzeniona w Ameryce Północnej i Europie, występuje też w Japonii[6]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek zagrożony wymarciem[7].
Saprotrof. Rośnie na opadłych liściach, igliwiu, gałązkach, gnijących mchach i glonach. Owocniki mitróweczki wyrastają wiosną i latem w mokrych siedliskach; na bagnach, w rowach, płytkich rozlewiskach[3].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Najbardziej podobna jest łopatnica żółtawa (Spathularia flavida). Jest większa, odróżnia się także jaśniejszą barwą bez pomarańczowych odcieni i nie występuje na tak podmokłych siedliskach[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-10] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ a b c d Mitrula paludosa, Bog Beacon fungi – First Nature [online] [dostęp 2014-09-15].
- ↑ Maria Alicja Chmiel, Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences Kraków, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- ↑ Michael Jordan: The encyclopedia of fungi of Britain and Europe. London: Frances Lincoln, 2004, s. 66. ISBN 0-7112-2378-5.
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2014-09-15].
- ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg, Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.