Most Kintai
 Most Kintai | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Iwakuni |
| Podstawowe dane | |
| Przeszkoda |
Nishiki |
| Długość |
175 m |
| Szerokość: • całkowita |
|
| Liczba przęseł |
5 |
| Data budowy |
1673 |
| Projektant |
Hiroyoshi Kikkawa |
Położenie na mapie Japonii  | |
 34°10′03,37″N 132°10′42,12″E/34,167603 132,178367
| |
| Strona internetowa | |
Most Kintai (jap. 錦帯橋 Kintai-kyō) – historyczny łukowy most drewniany w mieście Iwakuni, w prefekturze Yamaguchi w Japonii.
Most został zbudowany w 1673 roku, łącząc oba brzegi rzeki Nishiki pięcioma drewnianymi łukami. Znajduje się u podnóża góry Yokoyama, na której szczycie znajduje się zamek Iwakuni.
Park Kikkō, na którego terenie znajdują się most Kintai i zamek, jest jednym z najpopularniejszych rejonów turystycznych w Japonii, szczególnie w okresie kwitnienia wiśni (sakura) oraz jesiennej zmiany kolorów klonów japońskich (momiji). Park został uznany za skarb narodowy w 1922 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu w 1601 roku budowy zamku przez pierwszego władcę Iwakuni, Hiroie Kikkawę, zbudowano serię drewnianych mostów. Wszystkie jednak uległy zniszczeniu przez powodzie przed powstaniem mostu Kintai.
Most Kintai został wybudowany w 1673 roku przez Hiroyoshiego Kikkawę, trzeciego władcę tych ziem. Konstrukcję oparto na kamiennych filarach, jednak nie uchroniło to mostu przed zniszczeniem w powodzi kolejnego roku. Po tym wydarzeniu filary zostały wzmocnione. Ustanowiono także specjalny podatek na utrzymanie mostu. „Utrzymanie” oznaczało okresową odbudowę mostu – trzy środkowe przęsła co 20 lat, przęsła skrajne co 40 lat. Dzięki temu most trwał nienaruszony aż do 1950 roku, kiedy uległ tajfunowi „Kijiya”. W tamtym okresie konstrukcja mostu była osłabiona, ponieważ w czasie II wojny światowej zaniechano przebudowy przęseł, a dodatkowo rok wcześniej jednostka amerykańskich marines stacjonująca w Iwakuni wydobyła duże ilości żwiru z brzegów rzeki, co spowodowało przyśpieszenie nurtu na tym odcinku rzeki. Most został odbudowany przy użyciu nieco odmiennej techniki w roku 1953. Użyto po raz pierwszy gwoździ, wykonanych ze stopu używanego także przy wykuwaniu tradycyjnych mieczy japońskich. Zrekonstruowany obiekt dotrwał do dziś, przechodząc remonty w latach 2001 i 2004[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Most zbudowany został z pięciu drewnianych łuków posadowionych na czterech kamiennych filarach i dwóch drewnianych na brzegach rzeki. Środkowe przęsła mają rozpiętość 35,1 m, a skrajne po 34,8 m. Cały most ma 175 m długości i 5 m szerokości.
Konstrukcja oryginalna[edytuj | edytuj kod]
Przez blisko trzysta lat konstruktorzy i restauratorzy mostu obywali się bez użycia gwoździ. Było to możliwe dzięki dokładnemu spasowaniu elementów drewnianych i łączeniu ich przy pomocy metalowych opasek. Główne elementy mostu zostały następnie pokryte miedzianą blachą.
Ochrona przed powodziami[edytuj | edytuj kod]
Kształt mostu zapewniał mu niezwykłą wytrzymałość od strony wierzchniej, lecz dużą podatność na uszkodzenia od spodu. Fala powodziowa mogłaby zmyć konstrukcję i ponieść ją z nurtem. W związku z tym kładka mostu jest konstrukcją „pływającą”, opartą o połączenia wpustowe. Dzięki temu rozwiązaniu, przybrane wody mogą znieść jedynie kładkę, lecz oszczędzić konstrukcję nośną mostu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Most Kintai na stronach Japan Guide (w j. angielskim).
- ↑ https://web.archive.org/web/20120313123801/http://www.sky.icn-tv.ne.jp/~guide/history/kinother.htm |Iwakuni Volunteer Tour Guides Association.