Mrówka pniowa

Mrówka pniowa

Camponotus fallax
(Nylander, 1856)
Robotnica mrówki pniowej
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki
Infrarząd	żądłówki
Nadrodzina	osy
Rodzina	mrówkowate
Podrodzina	Formicinae
Plemię	Camponotini
Rodzaj	Camponotus
Gatunek	mrówka pniowa

Mrówka pniowa (Camponotus fallax) – gatunek mrówki z podrodziny Formicinae.

Mrówka pniowa zakłada gniazda w szczelinach drzew liściastych: dębu, lipy, jesionu. Mrówki te wykazują aktywność nocną. Żywią się spadzią i drobnymi owadami. Wielkości kolonii do kilkunastu tysięcy osobników.

W Polsce gatunek rzadki, znany z m.in. z kilku stanowisk na Dolnym Śląsku.

Opis gatunku

Królowa

Wielkość 9,5 - 11 mm.

Kolor ciała ciemnobrązowy lub czarny, błyszczący. Szczęki, czułki, nogi brązowe. Wyglądem bardzo podobna do największych robotnic.

Samiec

Wielkość 6,5 - 7,5 mm.

Kolor ciała czarny, błyszczący. Szczęki, czułki, nogi brązowe lub rude. Włoski długie i rzadkie na odwłoku, głowa i tułów niekiedy bez włosków.

Robotnice

Wśród robotnic występuje polimorfizm kastowy. Wyróżnić można piastunki, zbieraczki i żołnierzy.

Kolor ciała czarny lub ciemnobrązowy, błyszczący. Tułów nieznacznie jaśniejszy od reszty ciała. Włoski jasne i rzadkie najlepiej widoczne na odwłoku. Czułki 12 segmentowe. Stylik jednosegmentowy w kształcie tarczki.

Robotnice major - żołnierze

Wielkość 7-9 mm.

Oczy duże, spłaszczone. Tułów węższy niż głowa. Szczęki z widocznymi 4-5 zębami. Nogi długie z kilkoma tylko włoskami.

Robotnice minor - piastunki

Wielkość 4-6 mm.

Mniejsza głowa niż u żołnierzy. Czułki relatywnie większe.

Zobacz też

• Błonkoskrzydłe Polski