Przejdź do zawartości

Musa as-Sadr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Musa as-Sadr
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1928
Kom

Data i miejsce śmierci

31 sierpnia 1978 (zaginięcie)
Trypolis (?)

Przewodniczący Najwyższej Rady Szyickiej w Libanie
Okres

od 1969
do 1978 (formalnie 1987)

Poprzednik

brak

Następca

Mohammad Mahdi Szams ad-Din

Musa as-Sadr i Gamal Abdel Naser

Musa as-Sadr (as-Sadr, al-Sader), arab.: السيد موسى الصدر, per.: مام موسى صدر (ur. 15 kwietnia 1928 w Komie, zaginął 31 sierpnia 1978 w Trypolisie) – szyicki duchowny, teolog i polityk, syn ajatollaha Sadra ad-Dina as-Sadra.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Musa as-Sadr urodził się w 1928 roku w irańskim mieście Kom, w rodzinie poważanych teologów muzułmańskich, pochodzących z Libanu. Ukończył medresę w rodzinnym mieście oraz Uniwersytet Teherański. Następnie udał się do irackiego Nadżafu, gdzie spędził cztery lata, studiując teologię m.in. pod kierunkiem ajatollaha Mohsena al-Hakima.

Przywództwo libańskich szyitów

[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie lat 50. i 60. imam al-Sadr zamieszkał na stałe w południowolibańskim Tyrze, gdzie stał się liderem szyitów, dyskryminowanych zarówno przez chrześcijan, jak i sunnitów. W 1969 roku został pierwszym przewodniczącym Najwyższej Rady Szyickiej, powołanej jako organ reprezentujący interesy tej wspólnoty religijnej. W 1974 roku założył Ruch Wydziedziczonych (Harakat al-Mahrumin), organizację społeczno-polityczną walczącą o prawa mieszkańców południowego Libanu, której zbrojnym ramieniem był AMAL.

Zaginięcie

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 1978 roku Musa as-Sadr w towarzystwie szejka Mohammeda Jakuba i dziennikarza Abbasa Badra ad-Dina udał się do Libii na zaproszenie Mu’ammara Kaddafiego. Po wylocie z Bejrutu do libijskiego Trypolisu, zaginął wszelki ślad po delegacji z imamem al-Sadrem na czele[1]. Pojawiły się różne niepotwierdzone informacje, dotyczące jego zniknięcia. Podawano m.in., że udał się do Włoch lub został porwany przez służby specjalne szacha Iranu bądź zabity na rozkaz Kaddafiego. Libańczycy w nadziei na jego powrót nie obsadzili stanowiska przewodniczącego Najwyższej Rady Szyickiej aż do 1987 roku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Pawłowski: Program rakietowy Iranu do 2001 roku. konflikty.pl, 30 kwietnia 2017. [dostęp 2017-05-31].
  2. Twelver or Imami Shias (ang.) [dostęp 2011-04-04].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]