Muzeum Narodowe Botswany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Narodowe Botswany
Botswana National Museum
Ilustracja
Siedziba muzeum, wejście i recepcja (2020)
Państwo

 Botswana

Miejscowość

Gaborone

Adres

161 Queens Rd[1]

Data założenia

1967

Zakres zbiorów

historia, sztuka i przyroda Botswany

Oddziały

Narodowa Galeria Sztuki, Galeria Octagon, Narodowy Ogród Botaniczny

Położenie na mapie Botswany
Mapa konturowa Botswany, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Narodowe Botswany”
Ziemia24°39′25,178″S 25°55′10,765″E/-24,656994 25,919657

Muzeum Narodowe Botswany (ang. Botswana National Museum[1]) – muzeum narodowe(inne języki) w Gaborone w Botswanie, otwarte w 1968 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Muzeum utworzono na mocy uchwały parlamentu Botswany w 1967 roku[2] jako pierwsze w historii tego kraju, który rok wcześniej ogłosił niepodległość[3]. Przeznaczono na ten cel 1,5 ha terenu w Gaborone, gdzie wzniesiono budynek muzeum[3]. Muzeum zostało otwarte w 1968 roku jako muzeum prywatne, udostępniono wówczas wystawę tymczasową[3]. Rząd przejął muzeum w 1976 roku[2]. W 1979 roku została rozpoczęta akcja mobilnego prezentowania wystaw muzealnych na obszarach wiejskich[4]. Instytucja zajmuje się przede wszystkim dziedzictwem kulturowym Botswany i jego upowszechnianiem[2]. Dział historii naturalnej gromadzi kolekcje przyrodnicze, a także sprawuje opiekę nad ważnymi stanowiskami przyrodniczymi w Botswanie[5] oraz stanowiskiem archeologicznym Tsodilo[potrzebny przypis]. Od listopada 2007 roku[potrzebny przypis] częścią muzeum stał się ogród botaniczny[6][1]. Instytucja wydaje rocznik „The Zebra’s Voice”[7].

Muzeum zostało zamknięte w połowie 2016 roku w celu przeprowadzenia remontu[8]. Planowano udoskonalenie systemu oświetlenia[9]. W kwietniu 2019 roku zlecono unowocześnienie wystaw stałych, zakończenie prac było przewidziane na 2021 rok[10].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Główna przestrzeń wystawowa obejmuje 7 sal o powierzchni 100 m² każda przedłużonych arkadami o powierzchni 25 m²[11]. Galeria Octagon to budynek na planie ośmiokąta[8].

Zbiory[edytuj | edytuj kod]

Muzeum obejmuje trzy placówki: Narodową Galerię Sztuki, Galerię Octagon oraz Narodowy Ogród Botaniczny(inne języki)[1]. W zbiorach muzeum znajdują się m.in. tradycyjne przykłady botswańskiego rzemiosła, dzieła sztuki lokalnych artystów[1], a także obrazy Thomasa Bainesa(inne języki)[8] oraz kolekcja przyrodnicza[5].

Wystawa w dwóch salach obejmuje historię obszaru dzisiejszej Botswany od czasów dinozaurów do współczesności, z uwzględnieniem pojawienia się ludów Bantu i białych kolonizatorów[11]. Trzy kolejne pomieszczenia prezentują trzy główne środowiska przyrodnicze Botswany za pomocą dioram: krajobraz wschodu kraju, pustynię Kalahari oraz deltę Okawango[11]. Łącznie w dwóch galeriach znajduje się 18 ekspozycji, m.in. o artystach z Botswany czy o konkursie sztuki dla dzieci[8].

Przy muzeum znajduje się tradycyjna chata oraz historyczne środki transportu: wóz zaprzęgany w woły[8] oraz stare samochody[12].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Botswana National Museum [online], MoMAA, 4 stycznia 2022 [dostęp 2023-12-04] (ang.).
  2. a b c Botswana National Museum [online], web.archive.org, 5 lipca 2008 [dostęp 2023-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-05].
  3. a b c Campbell, N'Teta 1980 ↓, s. 62.
  4. Campbell, N'Teta 1980 ↓, s. 66.
  5. a b Botswana National Museum [online], www.gbif.org [dostęp 2023-12-04] (fr.).
  6. Museums of Botswana [online], www.africa.com, 27 czerwca 2022 [dostęp 2023-12-04] (ang.).
  7. How Museums in Botswana are Contributing to the Fight Against Climate Change [online], International Council of Museums [dostęp 2023-12-04] (ang.).
  8. a b c d e National Museum & Art Gallery [online], huyai.com [dostęp 2023-12-04] (ang.).
  9. Botswana: Renovated museum to reopen in September [online], Southern & East African Tourism Update, 4 sierpnia 2016 [dostęp 2023-12-04] (ang.).
  10. Refurbished museum to transform Gabs into cosmopolitan metropolis [online], Botswana Gazette, 28 sierpnia 2020 [dostęp 2023-12-04] (ang.).
  11. a b c Campbell, N'Teta 1980 ↓, s. 64.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]