Muzeum im. Stanisława Murzynowskiego w Murzynowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum im. Stanisława Murzynowskiego w Murzynowie
Oddział Mazowieckiego Ośrodka Geograficznego Uniwersytetu Warszawskiego
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Murzynowo

Data założenia

1978

Zakres zbiorów

zbiory etnograficzne i historyczne

Położenie na mapie gminy Brudzeń Duży
Mapa konturowa gminy Brudzeń Duży, na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum w Murzynowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum w Murzynowie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum w Murzynowie”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum w Murzynowie”
Ziemia52°35′09,481″N 19°30′18,425″E/52,585967 19,505118

Muzeum im. Stanisława Murzynowskiego w Murzynowiemuzeum etnograficzne zlokalizowane na brzegu Wisły (Jeziora Włocławskiego) w Murzynowie (powiat płocki). Obrazuje kulturę chłopską w nadwiślańskiej miejscowości, ze szczególnym uwzględnieniem związków mieszkańców z rzeką[1][2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Muzeum założył etnograf, profesor Jacek Olędzki w latach 70. XX wieku (1978[3]), wybierając jako patrona postać Stanisława Murzynowskiego, autora pierwszego polskiego przekładu Nowego Testamentu, osoby związanej z okolicą. Olędzki niejednokrotnie powoływał się na zbieżność swoich afrykańskich badań z nazwą ulubionej wsi, w której zamieszkał. Muzeum znajduje się w jego drewnianym, krytym strzechą domu, który przedtem był mieszkaniem przewoźnika rzecznego i jego rodziny. Dom z początku XX wieku, dzięki staraniom profesora, nie uległ rozbiórce podczas budowy zbiornika wodnego – Jeziora Włocławskiego. Budowa tamy we Włocławku spowodowała zniszczenie wielu podobnych gospodarstw zlokalizowanych w okolicy. Olędzki, współpracując z Tomaszem Cabanem, prowadził żywą działalność edukacyjną, jak również służył ośrodkiem pracy i nauki dla osób związanych z Uniwersytetem Warszawskim. Po śmierci Cabana w 2010 muzeum stanęło przed groźbą likwidacji, jednak w wyniku starań Urzędu Gminy w Brudzeniu Dużym i Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego otwarto je ponownie w 2016. Wymieniono wówczas ekspozycję (powstała zgodnie z wizją Wojciecha Marchlewskiego i Tadeusza Baraniuka), a chałupę poddano gruntownemu remontowi[2].

Ekspozycja[edytuj | edytuj kod]

Właścicielem muzeum jest Mazowiecki Ośrodek Geograficzny Uniwersytetu Warszawskiego. Ekspozycja związana jest z historią i etnografią rejonu Murzynowa, zwłaszcza obrazuje zajęcia mieszkańców, przede wszystkim związane z rzeką Wisłą: rybołówstwo, flisactwo, żegluga, ale też wikliniarstwo, sadownictwo, rolnictwo i kult religijny. Eksponowane są akcesoria rybackie – kosze na ryby, sieci, kotwice, żagle, stroje, buty filcowe do chodzenia po lodzie, czy sprzęt do przygotowywania posiłków na łodziach. Eksponowane są też obrazy religijne (Jezus chodzący po wodach Jeziora Tyberiadzkiego), znaleziska archeologiczne z miejscowego cmentarzyska kultury grobów kloszowych (VII wiek), ceramika z miejsca po dawnym dworze Murzynowskich[3] oraz przedmioty związane z profesorem Olędzkim[2]. W większości są to dary okolicznej ludności dla profesora Olędzkiego[1] i pochodzą z XIX i początku XX wieku[3].

Na ścianie zewnętrznej chałupy znajduje się tablica upamiętniająca profesora Jacka Olędzkiego.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Przy muzeum znajduje się miejsce, gdzie można przybić łodzią lub kajakiem (kilometr poniżej Mariny Murzynowo)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]