Mykoła Hawryluk
| Pełne imię i nazwisko |
Mykoła Hryhorowycz Hawryluk | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
12 października 1983 | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Mykoła Hryhorowycz Hawryluk, ukr. Микола Григорович Гаврилюк, ros. Николай Григорьевич Гаврилюк, Nikołaj Grigorjewicz Gawriluk (ur. 12 marca 1922 na Bukowinie, Królestwo Rumunii, zm. 12 października 1983 w Kundu-Antalya, Turcja) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
W 1944 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Dynamo Kijów. W 1946 powrócił do Czerniowiec, gdzie dołączył do miejscowego Spartaka. W 1948 ponownie został piłkarzem Dynama Kijów, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1951.
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw trenował amatorski zespół Szachtar Nowowołyńsk[1]. W drugiej połowie sezonu 1960 prowadził Wołyń Łuck[2].
12 października 1983 zmarł w tureckiej miejscowości Kundu w Antalyi w wieku 61 lat.
Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]
- Dynamo Kijów
- zdobywca Pucharu ZSRR: 1948
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Александр Перегудов: «Была гордость, что мы – одесситы!»
- ↑ «Історія «Волині». Сезон 1960». [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mykoła Hawryluk w bazie Football Facts (ros.)