Myriosclerotinia curreyana
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Myriosclerotinia curreyana |
Nazwa systematyczna | |
Myriosclerotinia curreyana (Berk.) N.F. Buchw. Friesia 3(4): 291 (1947) |
Myriosclerotinia curreyana (Berk.) N.F. Buchw. – gatunek grzybów z rodziny twardnicowatych (Sclerotiniaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sclerotinia, Sclerotiniaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1]. Po raz pierwszy opisał ją w 1865 r. Miles Joseph Berkeley, nadając jej nazwę Peziza curreyana. Obecną nazwę nadał mu Niels Fabritius Buchwald w 1947 r.[2] Ma 8 synonimów. Niektóre z nich:
- Placosphaeria junci Bubák 1906
- Rutstroemia curreyana (Berk.) P. Karst. 1871
- Sclerotinia curreyana (Berk.) P. Karst. 1885[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Owocniki w postaci apotecjów na krótkim trzonku, o barwie od żółtobrązowej do jasnoróżowobrązowej. Worki 60–95 × 4–5,5 μm, amyloidalne. Parafizy cylindryczne. Zarodniki kiełbaskowate, zaokrąglone na końcach, o wymiarach 7,5–15 × 1–1,5 μm. Sklerocja czarne, wewnątrz różowe[3].
Znany jest tylko w Europie[4], w tym w Polsce[5]. Monofag występujący na roślinach z rodziny sit (Juncus)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-08-22] (ang.).
- ↑ a b Species Fungorum [online] [dostęp 2023-08-22] .
- ↑ a b Siv-knoldskive [online] [dostęp 2023-08-22] (duń.).
- ↑ Występowanie Myriosclerotinia curreyana na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-08-22] (ang.).
- ↑ Maria Alicja Chmiel , Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 83, ISBN 978-83-89648-46-4 .