Myszoskoczka berberyjska
| Gerbillus acticola[1] | |
| O. Thomas, 1918[2] | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
myszoskoczka berberyjska |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 brak danych
| |
Myszoskoczka berberyjska[4] (Gerbillus acticola) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Półwyspie Somalijskim[3][5].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Myszoskoczka berberyjska występuje endemicznie w północnej Somalii (środkowa część Somalilandu, na wschód od Hargejsy, stolicy tego terytorium)[3][6].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1918 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Gerbillus acticola[2]. Holotyp pochodził z Berbery, w Somalii[5].
G. acticola był uważany za podgatunek G. pyramidum, ale został uznany jako ważny gatunek, który potwierdzili kolejni autorzy[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Gerbillus: fr. gerboa lub jerboa „myszoskoczek”, od arab. جَرْبُوع jarbū „mięśnie grzbietu i lędźwi”; łac. przyrostek zdrabniający -illus[7].
- acticola: gr. ακτιος aktios „z brzegu morza”, od ακτη aktē, ακτης aktēs „brzeg morza”[8]; łac. -cola „mieszkaniec”, od colere „mieszkać”[9].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 90–104 mm, długość ogona 124–142 mm, długość ucha 15 mm, długość tylnej stopy 26–29 mm; brak danych dotyczących masy ciała[10].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Myszoskoczka berberyjska występuje od poziomu morza do co najmniej 1000 m n.p.m. Niewiele wiadomo o tym gatunku; prowadzi naziemny tryb życia, najprawdopodobniej preferuje tereny suche, jednak jego wymagania środowiskowe nie są dobrze rozpoznane[3].
Populacja
[edytuj | edytuj kod]Zasięg tego gatunku nie jest dobrze określony, nie jest znany trend rozwoju populacji ani zagrożenia dla tego gatunku. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody nie określa obecnie kategorii zagrożenia ze względu na niedobór informacji. Czerwona księga gatunków zagrożonych z 1996 roku stwierdzała, że jest to gatunek najmniejszej troski[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gerbillus acticola, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. New species of Gerbillus and Taterillus. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 2 (8), s. 147, 1918. (ang.).
- ↑ a b c d e L. Granjon, Gerbillus acticola, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-03] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 261. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Gerbillus (Gerbillus) acticola. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-03].
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 454. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 294, 1904. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 5.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 55.
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 636. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).