Przejdź do zawartości

NGC 4361

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 4361
Ilustracja
Mgławica planetarna NGC 4361 (Spitzer)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

7 lutego 1785

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Kruk

Typ

mgławica planetarna

Rektascensja

12h 24m 31s

Deklinacja

–18° 47′ 02″

Odległość

5000 ly

Jasność pozorna mgławicy

10,9m

Rozmiary kątowe

2,10'

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
ESO 573-19, BD-17 3614, EUVE J1224-18.7, IRAS 12219-1830, 2MASS J12243075-1847054, PN G294.1+43.6, 1RXS J122432.2-184700

NGC 4361mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Kruka. Została odkryta 7 lutego 1785 przez Williama Herschela[1]. Mgławica ta jest odległa o około 5000 lat świetlnych od Ziemi. Centralna gwiazda tej mgławicy to HD 107969.

Mgławica planetarna NGC 4361 jest niezwykła, gdyż wytworzyła cztery płaty odrzuconego materiału zamiast standardowych dwóch. Skłania to do wniosku, że wewnątrz mgławicy mogą znajdować się dwie umierające gwiazdy, z których każda wytworzyła własne bipolarne odrzucone płaty[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Courtney Seligman: NGC 4361. Celestial Atlas. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
  2. Spitzer's First Warm Images. NASA, 2009-08-05. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]