NGC 6087

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 6087
Ilustracja
Zdjęcie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

8 maja 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Węgielnica

Typ

otwarta, I2p

Rektascensja

16h 18m 50,0s

Deklinacja

–57° 56′ 00″

Odległość

2906 ly (891 pc[1])

Jasność obserwowana

5,4 m

Rozmiar kątowy

15,0'

Charakterystyka fizyczna
Liczba gwiazd

~40

Alternatywne oznaczenia
OCL 948, ESO 137-SC15

NGC 6087 (również OCL 948 lub ESO 137-SC15) – duża, rozproszona gromada otwarta licząca około 40 gwiazd[2], znajdująca się w gwiazdozbiorze Węgielnicy. Odkrył ją James Dunlop 8 maja 1826 roku[3]. Jest położona w odległości około 2,9 tys. lat świetlnych od Słońca[1].

Można ją obserwować przez lornetkę; widać wówczas warkocze gwiazd rozpostarte niczym nogi pająka. W centrum znajduje się najjaśniejsza gwiazda – cefeida S Normae (S Nor), której jasność obserwowana zmienia się w czasie 9,8 dnia[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wilton Dias et al: Catalog of Optically Visible Open Clusters and Candidates. Departamento de Astronomia, 2014-05-24. [dostęp 2014-12-08].
  2. a b Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2010, s. 190. ISBN 978-83-7073-928-7.
  3. Courtney Seligman: NGC 6087. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-12-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]