Nagroda Goya dla najlepszego reżysera
| Przyznający | |
|---|---|
| Państwo | |
| Pierwsze rozdanie |
1987 |
Nagroda Goya dla najlepszego reżysera (hiszp. Premio Goya a la mejor dirección) – nagroda filmowa przyznawana od 1987 przez Hiszpańską Akademię Sztuki Filmowej.
Rekordzistą w tej kategorii jest trzykrotny laureat Pedro Almodóvar. Dwukrotnie nagrodę zdobyli: Fernando Trueba, Alejandro Amenábar, Fernando León de Aranoa, Juan Antonio Bayona i Isabel Coixet.
Zwycięzcy i nominowani
[edytuj | edytuj kod]1987–1990
[edytuj | edytuj kod]1987: Fernando Fernán Gómez – Podróż donikąd (El viaje a ninguna parte)
- Emilio Martínez-Lázaro – Lulú de noche (Lulú de noche)
- Pilar Miró – Werther
1988: José Luis Garci – Ukończony kurs (Asignatura aprobada)
- Vicente Aranda – El Lute (El Lute: camina o revienta)
- Bigas Luna – Udręka (Angustia)
1989: Gonzalo Suárez – Wiosłując z wiatrem (Remando al viento)
- Pedro Almodóvar – Kobiety na skraju załamania nerwowego (Mujeres al borde de un ataque de nervios)
- Ricardo Franco – Berlin Blues (Berlín Blues)
- Antonio Mercero – Oczekiwanie w niebie (Espérame en el cielo)
- Francisco Regueiro – Zimowy dziennik (Diario de invierno)
1990: Fernando Trueba – Podwójna obsesja (El sueño del mono loco)
- Vicente Aranda – Jeśli ci powiedzą, że zginąłem (Si te dicen que caí)
- Fernando Fernán Gómez – Morze i czas (El mar y el tiempo)
- Josefina Molina – Markiz Esquilache (Esquilache)
- Agustí Villaronga – Dziecko księżyca (El niño de la luna)
1991–2000
[edytuj | edytuj kod]1991: Carlos Saura – Aj, Carmela! (¡Ay, Carmela!)
- Pedro Almodóvar – Zwiąż mnie (¡Átame!)
- Montxo Armendáriz – Listy od Alou (Las cartas de Alou)
1992: Vicente Aranda – Kochankowie (Amantes)
- Pilar Miró – Beltenebros
- Imanol Uribe – Oniemiały król (El rey pasmado)
1993: Fernando Trueba – Belle époque (Belle Époque)
- Bigas Luna – Szynka, szynka (Jamón, jamón)
- Pedro Olea – Mistrz szpady (El maestro de esgrima)
1994: Luis García Berlanga – Wszyscy z więzienia (Todos a la cárcel)
- Vicente Aranda – Intruz (Intruso)
- Juanma Bajo Ulloa – Martwa matka (La madre muerta)
1995: Imanol Uribe – Policzone dni (Días contados)
- Vicente Aranda – Namiętność po turecku (La pasión turca)
- José Luis Garci – Kołysanka (Canción de cuna)
1996: Álex de la Iglesia – Dzień bestii (El día de la bestia)
- Pedro Almodóvar – Kwiat mego sekretu (La flor de mi secreto)
- Manuel Gómez Pereira – Usta do ust (Boca a boca)
1997: Pilar Miró – Pies ogrodnika (El perro del hortelano)
- Julio Medem – Ziemia (Tierra)
- Imanol Uribe – Bwana
1998: Ricardo Franco – Szczęśliwa gwiazda (La buena estrella)
- Adolfo Aristarain – Martin (Martín (Hache))
- Montxo Armendáriz – Sekrety serca (Secretos del corazón)
1999: Fernando León de Aranoa – Dzielnica (Barrio)
- Alejandro Amenábar – Otwórz oczy (Abre los ojos)
- José Luis Garci – Dziadek (El abuelo)
- Fernando Trueba – Dziewczyna marzeń (La niña de tus ojos)
2000: Pedro Almodóvar – Wszystko o mojej matce (Todo sobre mi madre)
- José Luis Cuerda – Język motyli (La lengua de las mariposas)
- Gracia Querejeta – Bądźcie znowu razem (Cuando vuelvas a mi lado)
- Benito Zambrano – Samotne (Solas)
2001–2010
[edytuj | edytuj kod]- Jaime Chávarri – Buziaki dla wszystkich (Besos para todos)
- José Luis Garci – You’re the One (Una historia de entonces)
- Álex de la Iglesia – Kamienica w Madrycie (La comunidad)
2002: Alejandro Amenábar – Inni (Los Otros)
- Vicente Aranda – Joanna Szalona (Juana la Loca)
- Agustín Díaz Yanes – Boskie jak diabli (Sin noticias de Dios)
- Julio Medem – Lucia i seks (Lucía y el sexo)
2003: Fernando León de Aranoa – Poniedziałki w słońcu (Los lunes al sol)
- Pedro Almodóvar – Porozmawiaj z nią (Hable con ella)
- Antonio Hernández – Miasto bez granic (En la ciudad sin límites)
- Emilio Martínez-Lázaro – Po drugiej stronie łóżka (El otro lado de la cama)
2004: Icíar Bollaín – Moimi oczami (Te doy mis ojos)
- Isabel Coixet – Moje życie beze mnie (Mi vida sin mí)
- Cesc Gay – W mieście (En la ciudad)
- David Trueba – Żołnierze spod Salaminy (Soldados de Salamina)
2005: Alejandro Amenábar – W stronę morza (Mar adentro)
- Pedro Almodóvar – Złe wychowanie (La mala educación)
- Adolfo Aristarain – Rzym (Roma)
- Carlos Saura – Siódmy dzień (El séptimo día)
2006: Isabel Coixet – Życie ukryte w słowach (La vida secreta de las palabras)
- Montxo Armendáriz – Obaba
- Alberto Rodríguez – 7 dziewic (7 vírgenes)
- Benito Zambrano – Habana Blues
2007: Pedro Almodóvar – Volver
- Agustín Díaz Yanes – Kapitan Alatriste (Alatriste)
- Manuel Huerga – Salvador
- Guillermo del Toro – Labirynt fauna (El laberinto del fauno)
2008: Jaime Rosales – Samotność (La soledad)
- Icíar Bollaín – Detektywi w spódnicach (Mataharis)
- Emilio Martínez-Lázaro – 13 róż (Las 13 rosas)
- Gracia Querejeta – Siedem stołów bilardowych (Siete mesas de billar francés)
- José Luis Cuerda – Ślepe słoneczniki (Los girasoles ciegos)
- Agustín Díaz Yanes – Aurora i archanioł (Sólo quiero caminar)
- Álex de la Iglesia – The Oxford Murders
2010: Daniel Monzón – Cela 211 (Celda 211)
- Alejandro Amenábar – Agora (Ágora)
- Juan José Campanella – Sekret jej oczu (El secreto de sus ojos)
- Fernando Trueba – Taniec Wiktorii (El baile de la victoria)
2011–2020
[edytuj | edytuj kod]2011: Agustí Villaronga – Czarny chleb (Pa negre (Pan negro))
- Icíar Bollaín – Nawet deszcz (También la lluvia)
- Rodrigo Cortés – Pogrzebany (Buried)
- Álex de la Iglesia – Hiszpański cyrk (Balada triste de trompeta)
2012: Enrique Urbizu – Nie zazna spokoju, kto przeklęty (No habrá paz para los malvados)
- Pedro Almodóvar – Skóra, w której żyję (La Piel que habito)
- Mateo Gil – Blackthorn
- Benito Zambrano – Uśpiony głos (La voz dormida)
2013: Juan Antonio Bayona – Niemożliwe (Lo imposible)
- Pablo Berger – Śnieżka (Blancanieves)
- Alberto Rodríguez – Operacja Expo (Grupo 7)
- Fernando Trueba – Artysta i modelka (El artista y la modelo)
2014[1]: David Trueba – Łatwiej jest nie patrzeć (Vivir es fácil con los ojos cerrados)
- Manuel Martín Cuenca – Kanibal (Caníbal)
- Gracia Querejeta – 15 lat i 1 dzień (15 años y un día)
- Daniel Sánchez Arévalo – Wielka hiszpańska rodzina (La gran familia española)
2015[2]: Alberto Rodríguez – Stare grzechy mają długie cienie (La isla mínima)
- Daniel Monzón – 9 mil (El Niño)
- Damián Szifron – Dzikie historie (Relatos salvajes)
- Carlos Vermut – Magical Girl
- Fernando León de Aranoa – Cudowny dzień (Nadie quiere la noche)
- Isabel Coixet – Nikt nie chce nocy (Nadie quiere la noche)
- Paula Ortiz – Krwawe gody (La novia)
2017[4]: Juan Antonio Bayona – Siedem minut po północy (A Monster Calls)
- Pedro Almodóvar – Julieta
- Alberto Rodríguez – Człowiek o tysiącu twarzy (El hombre de las mil caras)
- Rodrigo Sorogoyen – Niech Bóg nam wybaczy (Que Dios nos perdone)
2018[5]: Isabel Coixet – Księgarnia z marzeniami (La librería)
- Aitor Arregi i Jon Garaño – Olbrzym (Handia)
- Manuel Martín Cuenca – Autor (El autor)
- Paco Plaza – Verónica
2019[6]: Rodrigo Sorogoyen – Królestwo (El reino)
- Javier Fesser – Mistrzowie (Campeones)
- Isaki Lacuesta – Między morzem a oceanem (Entre dos aguas)
- Asghar Farhadi – Wszyscy wiedzą (Todos lo saben)
2020: Pedro Almodóvar – Ból i blask (Dolor y gloria)
- Alejandro Amenábar – Póki trwa wojna (Mientras dure la guerra)
- Aitor Arregi, Jon Garaño i Jose Mari Goenaga – Wieczny okop (La trinchera infinita)
- Oliver Laxe – Siła ognia (O que arde)
2021–2030
[edytuj | edytuj kod]- Juanma Bajo Ulloa – Baby
- Icíar Bollaín – Wesele Rosy (La boda de Rosa)
- Isabel Coixet – W Benidormie pada śnieg (Nieva en Benidorm)
2022:[7] Fernando León de Aranoa – Szef roku (El buen patrón)
- Manuel Martín Cuenca – Córka (La hija)
- Icíar Bollaín – Maixabel
- Pedro Almodóvar – Matki równoległe (Madres paralelas)
2023:[8] Rodrigo Sorogoyen – Bestie (As bestas)
- Carla Simón – Alcarràs
- Pilar Palomero – Macierzyństwo (La maternal)
- Carlos Vermut – Mantykora (Mantícora)
- Alberto Rodríguez – Barcelona 77 (Modelo 77)
2024:[9] J.A. Bayona – Śnieżne bractwo (La sociedad de la nieve)
- Víctor Erice – Zamknij oczy (Cerrar los ojos)
- Isabel Coixet – Un amor
- David Trueba – Żarty i papierosy (Saben aquell)
- Elena Martín – Creatura
2025:[10] Isaki Lacuesta, Pol Rodríguez – Segundo premio
- Pedro Almodóvar – W pokoju obok (La habitación de al lado)
- Arantxa Echevarría – Agentka (La infiltrada)
- Paula Ortiz – Czerwona dziewica (La virgen roja)
- Aitor Arregi, Jon Garaño – Marco (Marco, la verdad inventada)
Wielokrotnie nominowani
[edytuj | edytuj kod]Poniżej znajdują się wszyscy reżyserzy nominowani przynajmniej dwa razy w tej kategorii - w kolejności malejącej.
| Reżyser | Nagrody | Nominacje |
|---|---|---|
| Pedro Almodóvar | 3 | 12 |
| Fernando León de Aranoa | 3 | 4 |
| J.A. Bayona | 3 | 3 |
| Isabel Coixet | 2 | 6 |
| Fernando Trueba | 2 | 5 |
| Alejandro Amenábar | 2 | 5 |
| Rodrigo Sorogoyen | 2 | 3 |
| Vicente Aranda | 1 | 6 |
| Icíar Bollaín | 1 | 5 |
| Alberto Rodríguez | 1 | 5 |
| José Luis Garci | 1 | 4 |
| Álex de la Iglesia | 1 | 4 |
| Pilar Miró | 1 | 3 |
| Imanol Uribe | 1 | 3 |
| David Trueba | 1 | 3 |
| Fernando Fernán Gómez | 1 | 2 |
| Ricardo Franco | 1 | 2 |
| Carlos Saura | 1 | 2 |
| Agustí Villaronga | 1 | 2 |
| Daniel Monzón | 1 | 2 |
| Cesc Gay | 1 | 2 |
| Javier Fesser | 1 | 2 |
| Isaki Lacuesta | 1 | 2 |
| Montxo Armendáriz | 0 | 3 |
| Agustín Díaz Yanes | 0 | 3 |
| Emilio Martínez-Lázaro | 0 | 3 |
| Gracia Querejeta | 0 | 3 |
| Benito Zambrano | 0 | 3 |
| Manuel Martín Cuenca | 0 | 3 |
| Aitor Arregi | 0 | 3 |
| Jon Garaño | 0 | 3 |
| Adolfo Aristarain | 0 | 2 |
| José Luis Cuerda | 0 | 2 |
| Bigas Luna | 0 | 2 |
| Julio Medem | 0 | 2 |
| Juanma Bajo Ulloa | 0 | 2 |
| Carlos Vermut | 0 | 2 |
| Paula Ortiz | 0 | 2 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2014. Premios Goya. [dostęp 2018-01-27]. (hiszp.).
- ↑ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2015. Premios Goya. [dostęp 2018-01-27]. (hiszp.).
- ↑ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2016. Premios Goya. [dostęp 2018-01-27]. (hiszp.).
- ↑ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2017. Premios Goya. [dostęp 2018-01-27]. (hiszp.).
- ↑ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2018. Premios Goya. [dostęp 2018-01-27]. (hiszp.).
- ↑ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2019. Premios Goya. [dostęp 2019-04-24]. (hiszp.).
- ↑ Goya 2022. filmweb.pl. [dostęp 2025-03-01]. (pol.).
- ↑ Goya 2023. filmweb.pl. [dostęp 2025-03-01]. (pol.).
- ↑ Goya 2024. filmweb.pl. [dostęp 2025-03-01]. (pol.).
- ↑ Goya 2025. filmweb.pl. [dostęp 2025-03-01]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Premios Goya (hiszp.)
- IMdB Nagroda Goya (ang.)