Naiktha Bains
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1997 |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Gurnake Bains, Matt Limpus, Gary Stickler |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
199 (6 stycznia 2020) |
| Australian Open |
3Q (2019) |
| Wimbledon |
2Q (2021, 2023) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 21 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
134 (24 września 2018) |
| Australian Open |
1R (2014–2016, 2018, 2019) |
| Wimbledon |
QF (2023) |
Naiktha Bains (ur. 17 grudnia 1997 w Leeds) – brytyjska tenisistka reprezentująca do 2019 roku Australię[1].
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Rozpoczęła treningi tenisowe w wieku 6 lat. Zadebiutowała w 2011 podczas juniorskiej imprezy w Mariborze. W styczniu 2012 wystąpiła na Australian Open, debiutując w juniorskim Wielkim Szlemie. Przegrała wówczas w pierwszej rundzie z Iriną Chromaczową 3:6, 2:6. W sierpniu 2013, grając w parze z Paige Hourigan, triumfowała na mistrzostwach Oceanii dziewcząt. W tym samym roku zwyciężyła w grze podwójnej podczas prestiżowych zawodów juniorek Eddie Herr International oraz Orange Bowl.
W styczniu 2014 pierwszy raz wystąpiła w turnieju WTA Tour – podczas zawodów w Hobart dotarła do trzeciej rundy eliminacji, w której przegrała z Garbiñe Muguruzą 1:6, 0:6. Tydzień później, dzięki dzikiej karcie, zagrała w kwalifikacjach Australian Open, podczas których uległa w pierwszej rundzie Andrei Hlaváčkovej 2:6, 6:7(3). Pierwsza runda rywalizacji gry podwójnej była jej debiutem w turnieju głównym zawodów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2021 |
|
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra podwójna 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 21 kwietnia 2024 | Rouen | Ceglana (hala) |  Maia Lumsden
|
 Tímea Babos Irina Chromaczowa
|
3:6, 4:6 |
Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 11 sierpnia 2023 | Kozerki | Twarda | Maia Lumsden
|
 Katarzyna Kawa Elixane Lechemia
|
3:6, 4:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 28/05/2017 |  Hammamet
|
15 000 | ziemna |  Natalija Kostic
|
6:4, 6:2 |
| 2. | 10/03/2019 |  Mildura
|
25 000 | trawiasta | Kaylah McPhee
|
6:4, 6:7(5), 6:2 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ David Ornstein: Naiktha Bains formally requests to change playing nationality from Australian to GB. BBC Sport, 2019-04-07. [dostęp 2021-03-20]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-08-11] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-08-11] (ang.).